Tekvin 26 KMEYA

1. VE İbrahimin günlerinde olan evelki kıtlıktan başka, memlekette bir kıtlık oldu. Ve İshak Gerara, Filistîlerin kıralı Abimeleke gitti.

2. Ve RAB ona görünüp dedi: Mısıra inme; sana söyliyeceğim memlekette otur;

3. bu diyarda misafir ol, ve seninle olacağım, ve seni mubarek kılacağım; çünkü bütün bu memleketleri sana ve zürriyetine vereceğim, ve baban İbrahime ettiğim yemini pekiştireceğim;

4. ve senin zürriyetini göklerin yıldızları gibi çoğaltacağım, ve zürriyetine bütün bu memleketleri vereceğim; ve yerin bütün milletleri senin zürriyetinde mubarek kılınacaklar;

5. çünkü İbrahim sözümü dinledi, ve tenbihimi, emirlerimi, kanunlarımı ve şeriatlerimi tuttu.

6. İshak da Gerarda oturdu;

7. ve bu mahalin ahalisi karısı için sordular; ve: Kızkardeşimdir, dedi; çünkü: Karımdır, demeğe korktu; yoksa Rebeka için bu yerin ahalisi beni öldürürler, dedi; çünkü o bakılışta güzeldi.

8. Ve vaki oldu ki, orada uzun günler kaldıktan sonra, Filistîler kıralı Abimelek pencereden bakıp gördü, ve işte, İshak karısı Rebeka ile oynaşıyordu.

9. Ve Abimelek İshakı çağırıp dedi: İşte, bu gerçekten senin karındır; ve nasıl: Bu benim kızkardeşimdir, dedin? Ve İshak ona dedi: Çünkü onun yüzünden ölmiyeyim, dedim.

10. Ve Abimelek dedi: Bize yaptığın bu nedir? az kaldı halktan biri senin karınla yatacaktı, ve üzerimize cürüm getirmiş olacaktın.

11. Ve Abimelek: Bu adama ve karısına dokunan mutlaka öldürülecektir, diyerek bütün halka emretti.

12. Ve İshak o diyarda ekin yaptı, ve o senede yüz katını aldı; ve RAB onu mubarek kıldı.

13. Ve bu adam büyük oldu, ve çok büyük oluncıya kadar, git gide büyümekte idi;

14. onun koyun sürüleri ve sığır sürüleri ve sayısı çok ev halkı oldu, ve Filistîler onu kıskandılar.

15. Ve babası İbrahimin günlerinde babasının kölelerinin kazmış oldukları bütün kuyuları Filistîler kapamışlar, ve toprakla doldurmuşlardı.

16. Ve Abimelek İshaka dedi: Yanımızdan git, çünkü bizden çok kuvvetli oldun.

17. Ve İshak oradan gitti, ve Gerar vadisinde kondu, ve orada oturdu.

18. Ve İshak, babası İbrahimin günlerinde kazdıkları su kuyularını tekrar kazdı; çünkü Filistîler İbrahimin ölümünden sonra onları kapamışlardı; ve babasının onlara koyduğu adlara göre onlara ad koydu.

19. Ve İshakın köleleri vadide kazdılar, ve orada bir diri su kuyusu buldular.

20. Ve Gerar çobanları: Su bizimdir, diyerek İshakın çobanları ile kavga ettiler; ve kuyunun adını Esek koydu, çünkü kendisile çekişmişlerdi.

21. Ve başka bir kuyu kazdılar, onun için de kavga ettiler; ve onun adını Sitna koydu.

22. Ve oradan göç edip başka bir kuyu kazdı; ve bunun için kavga etmediler; ve bunun adını Rehobot koydu; ve dedi: Çünkü şimdi RAB bize genişlik verdi, ve memlekette semereli olacağız.

23. Ve oradan Beer-şebaya çıktı.

24. Ve o gecede RAB ona görünüp dedi: Ben baban İbrahimin Allahıyım; korkma, çünkü ben seninle beraberim, ve seni mubarek kılacağım, ve kulum İbrahimin yüzünden senin zürriyetini çoğaltacağım.

25. Ve orada bir mezbah yaptı, ve RABBİN ismini çağırdı, ve orada çadırını kurdu, ve İshakın köleleri orada bir kuyu kazdılar.

26. O zaman Abimelek, dostu Ahuzzat ve ordusunun başbuğu Fikol ile Gerardan İshakın diyarına gitti.

27. Ve İshak onlara dedi: Niçin yanıma geldiniz, siz ki, benden nefret ediyorsunuz, ve beni yanınızdan gönderdiniz?

28. Ve dediler: RAB seninle olduğunu biz açıkça gördük; ve şimdi aramızda, seninle bizim aramızda, bir yemin olsun,

29. biz sana dokunmadığımız, ve sana yalnız iyilik edip seni selâmetle gönderdiğimiz gibi, sen de bize hiç bir kötülük etmiyesin diye seninle ahdedelim, dedik; sen şimdi RABBİN mubarekisin.

30. Ve onlara bir ziyafet yaptı, ve yediler ve içtiler.

31. Ve sabahlayın erken kalktılar, ve birbirine yemin ettiler; ve İshak onları gönderdi, ve yanından selâmetle gittiler.

32. Ve o günde vaki oldu ki, İshakın köleleri geldiler, ve kazdıkları kuyu hakkında ona bildirdiler, ve kendisine: Su bulduk, dediler.

33. Ve onun adını Şiba koydu; bunun için şehrin adı bugüne kadar Beer-şebadır.

34. Ve Esav kırk yaşına gelince, Hittî Beerinin kızı Yuditi ve Hittî Elonun kızı Basematı karı olarak aldı;

35. ve bunlar İshaka ve Rebekaya yürek acısı oldular.