Tekvin 28 KMEYA

1. VE İshak Yakubu çağırdı, ve onu mubarek kıldı, ve tenbih edip ona dedi: Kenân kızlarından kadın almıyacaksın.

2. Kalk, Paddan-arama, ananın babası Betuelin evine git; ve oradan ananın kardeşi Labanın kızlarından kendine kadın al.

3. Ve Kadîr olan Allah seni mubarek kılsın, ve seni semereli etsin, ve seni çoğaltsın, ta ki, kavmlar cümhuru olasın; ve sana İbrahimin bereketini,

4. sana, ve seninle beraber zürriyetine versin; ta ki, Allahın İbrahime verdiği senin gurbet diyarını miras alasın.

5. Ve İshak Yakubu gönderdi; ve Paddan-arama, Yakub ile Esavın anası Rebekanın kardeşi, Aramî Betuel oğlu Labana gitti.

6. Ve Esav gördü ki, İshak Yakubu mubarek kıldı, ve onu Paddan-arama, kendisine oradan kadın almak için gönderdi; ve onu mubarek kıldığı zaman: Kenân kızlarından kadın almıyacaksın, diyerek kendisine tenbih etti;

7. ve Yakub babasını ve anasını dinledi, ve Paddan-arama gitti;

8. ve Esav gördü ki, Kenân kızları babası İshakın gözünde kötü idiler;

9. ve Esav İsmaile gitti, ve İbrahim oğlu İsmailin kızı Nebayotun kızkardeşi Mahalatı, karıları üzerine, karı olarak aldı.

10. Ve Yakub Beer-şebadan çıktı, ve Harana doğru gitti.

11. Ve bir yere erişip orada geceledi, çünkü güneş batmıştı; ve o yerin taşlarından birini alıp başı altına koydu, ve o yerde yattı.

12. Ve ruya gördü, ve işte, yer üzerine bir merdiven dikilmiş ve başı göklere ermişti; ve işte, onda Allahın melekleri çıkmakta ve inmekte idiler.

13. Ve işte, RAB onun üzerinde durup dedi: Baban İbrahimin Allahı ve İshakın Allahı RAB ben im; üzerinde yatmakta olduğun diyarı sana ve senin zürriyetine vereceğim;

14. ve senin zürriyetin yerin tozu gibi olacak, ve garba, ve şarka, ve şimale, ve cenuba yayılacaksın; ve yerin bütün kabileleri sende ve zürriyetinde mubarek kılınacaktır.

15. Ve işte, ben seninle beraberim, ve gireceğin her yerde seni tutacağım, ve seni bu diyara geri getireceğim; çünkü sana söylediğimi yapıncıya kadar seni bırakmıyacağım.

16. Ve Yakub uykusundan uyanıp dedi: Gerçek RAB bu yerdedir; ve ben onu bilmedim.

17. Ve korkup dedi: Bu yer ne heybetli! Bu başka bir şey değil, ancak Allahın evidir, ve bu, göklerin kapısıdır.

18. Ve Yakub sabahlayın erken kalktı, ve başı altına koymuş olduğu taşı aldı, ve onu direk olarak dikti, ve tepesine zeytin yağı döktü.

19. Ve o yerin adını Beyt-el koydu; fakat başlangıçta şehrin adı Luz idi.

20. Ve Yakub adak adayıp dedi: Eğer Allah benimle olursa, ve gitmekte olduğum bu yolda beni tutarsa, ve bana yemek için ekmek ve giymek için esvap verirse,

21. ve selâmetle babamın evine dönersem, o zaman RAB bana Allah olacak,

22. ve direk olarak diktiğim bu taş Allahın evi olacaktır, ve bana vereceğin her şeyin mutlaka ondalığını sana vereceğim.