Første Mosebok 39 N11NN

1. Josef vart ført ned til Egypt. Potifar, ein egyptar som var hoffmann hos farao og sjef for livvakta, kjøpte han av ismaelittane som hadde teke han med dit.

2. Herren var med Josef og lét det lukkast for han. Han vart verande i huset til den egyptiske herren sin.

3. Herren hans såg at Herren var med han og lét han lukkast i alt han gjorde.

4. Josef vann velvilje hos herren sin og vart tenaren hans. Potifar sette han til å styra sitt hus og lét han ta hand om alt han eigde.

5. Og frå den tid egyptaren hadde sett han over sitt hus og alt han eigde, velsigna Herren huset hans på grunn av Josef. Herrens velsigning kvilte over alt det han eigde, både i huset og på marka.

6. Han lét Josef ta hand om alt han eigde, og gjorde seg ingen suter, anna enn for maten han åt. Josef var velskapt og vakker.

7. Ei tid etter hende det at kona til herren kasta auga sine på han. «Ligg med meg!» sa ho.

8. Men han ville ikkje og sa til henne: «Sjå, herren min treng ikkje gjera seg suter om noko i huset, han har late meg ta hand om alt.

9. Han er ikkje større i dette huset enn eg. Han har ikkje nekta meg noko utan deg, sidan du er kona hans. Korleis skulle eg då kunna gjera noko så vondt og synda mot Gud?»

10. Dag etter dag snakka ho til Josef, men han høyrde ikkje på henne og ville ikkje liggja med henne eller vera saman med henne.

11. Så hende det ein dag at han kom inn i huset og skulle gjera arbeidet sitt. Ingen av husfolket var inne.

12. Då greip ho fatt i kappa hans og sa: «Ligg med meg!» Men han rømde ut av huset og lét kappa vera att i hendene hennar.

13. Då ho såg at han lét kappa vera att i hendene hennar og sjølv rømde ut,

14. ropa ho på husfolket og sa: «Sjå! Mannen min har drege ein hebrear inn i huset som gjer oss til latter. Han kom til meg og ville liggja med meg, men eg ropa så høgt eg kunne.

15. Og då han høyrde at eg sette i og ropa, lét han kappa vera att hos meg og rømde ut.»

16. Så tok ho vare på kappa til herren hans kom heim.

17. Ho fortalde han den same historia: «Den hebraiske slaven som du har drege inn til oss, kom til meg og ville gjera meg til latter.

18. Men då eg sette i og ropa, lét han kappa vera att hos meg og rømde ut.»

19. Herren til Josef vart brennande harm då han høyrde kva kona fortalde. «Dette har slaven din gjort mot meg», sa ho.

20. Han tok Josef og sette han i fengselet der fangane til kongen sat i lenkjer. Han vart sitjande der i fengselet.

21. Men Herren var med Josef og viste han miskunn. Han lét han finna godvilje hos styraren for fengselet.

22. Han lét Josef ta hand om alle fangane i fengselet og alt som skulle gjerast der.

23. Styraren hadde ikkje sjølv tilsyn med noko av det Josef hadde fått hand om. For Herren var med Josef. Herren lét alt han gjorde, lukkast for han.