Tekvin 47 KMEYA

1. VE Yusuf içeri girdi, ve Firavuna bildirip dedi: Babam ve kardeşlerim, ve sürüleri, ve sığırları, ve onlara ait olan her şey, Kenân diyarından geldiler; ve işte, onlar Goşen vilâyetindedirler.

2. Ve kardeşleri arasından beş kişi aldı, ve onları Firavunun karşısına çıkardı.

3. Ve Firavun onun kardeşlerine dedi: İşiniz nedir? Ve Firavuna dediler: Kulların, hem biz ve hem babalarımız çobandırlar.

4. Ve Firavuna dediler: Memlekete misafir olmak için geldik; çünkü kullarının sürüleri için otlak yoktur; çünkü Kenân diyarında kıtlık ağırdır; ve şimdi rica ederiz, kulların Goşen vilâyetinde otursunlar.

5. Ve Firavun Yusufa söyliyip dedi: Baban ve kardeşlerin sana geldiler;

6. Mısır diyarı senin önündedir; babanı ve kardeşlerini memleketin en iyi yerinde oturt; Goşen vilâyetinde otursunlar; ve onlar arasında becerikli adamlar olduğunu biliyorsan, onları benim davarlarım üzerine reis koy.

7. Ve Yusuf babası Yakubu içeri getirdi, ve kendisini Firavunun karşısında durdurdu; ve Yakub Firavuna hayırdua etti.

8. Ve Firavun Yakuba dedi: Ömrünün yıllarının sayısı kaçtır?

9. Ve Yakub Firavuna dedi: Gurbet yıllarımın sayısı yüz otuz yıldır; ömrümün yıllarının sayısı az ve kötü oldu, ve babalarımın gurbetlerinin günlerinde ömürlerinin yıllarının sayısına varmadı.

10. Ve Yakub Firavuna hayırdua etti, ve Firavunun yanından çıktı.

11. Ve Yusuf babasını ve kardeşlerini yerleştirdi, ve Firavunun emreylediği gibi Mısır diyarında, memleketin en iyi yerinde, Ramses civarında onlara mülk verdi.

12. Ve Yusuf babasını ve kardeşlerini ve babasının bütün evini ailelerine göre ekmekle besledi.

13. Ve bütün memlekette ekmek yoktu; çünkü kıtlık çok ağırdı, ve kıtlık yüzünden Mısır diyarı ve Kenân diyarı zebun oldular.

14. Ve Yusuf, satın aldıkları buğdaya bedel Mısır diyarında ve Kenân diyarında bulunan bütün parayı topladı; ve Yusuf parayı Firavunun evine getirdi.

15. Ve Mısır diyarında, ve Kenân diyarında para tükenince, bütün Mısırlılar Yusufa geldiler, ve dediler: Bize ekmek ver; niçin senin karşında ölelim? çünkü para bitti.

16. Ve Yusuf dedi: Davarlarınızı verin, eğer para bitti ise, davarlarınıza bedel veririm.

17. Ve davarlarını Yusufa getirdiler; ve Yusuf atlara bedel, ve koyun sürülerine bedel, ve sığır sürülerine bedel, ve eşeklere bedel onlara ekmek verdi; ve bütün davarlara bedel o sene onları ekmekle besledi.

18. Ve o yıl sona erince ikinci yılda ona geldiler, ve kendisine dediler: Efendimden gizlemiyeceğiz ki, para tükendi; ve davar sürüleri efendimindir; bedenlerimiz ve toprağımızdan başka efendimin önünde bir şey kalmadı;

19. hem biz, hem toprağımız senin gözlerinin önünde niçin ölelim? bizi ve toprağımızı ekmekle satın al, ve biz ve toprağımız Firavuna köle olalım; ve tohum ver, ve yaşıyalım, ve ölmiyelim, ve toprak çöl olmasın.

20. Böylece Yusuf Mısırın bütün toprağını Firavuna satın aldı; çünkü Mısırlılar, her biri kendi tarlasını sattı, çünkü kıtlık onları sıkıştırıyordu; ve toprak Firavunun oldu.

21. Kavma gelince, Mısır hududunun bir ucundan obir ucuna kadar onları şehirlere geçirdi.

22. Ancak kâhinlerin toprağını satın almadı; çünkü kâhinlere Firavun tarafından tayin vardı, ve Firavunun onlara verdiği tayini yerlerdi; bunun için topraklarını satmadılar.

23. Ve Yusuf kavma dedi: İşte, bugün sizi ve toprağınızı Firavuna satın aldım; işte, size tohum, ve toprağı ekeceksiniz.

24. Ve mahsul vaktinde beşte birini Firavuna vereceksiniz, ve dört kısmı tarla tohumu için, ve yiyeceğiniz için, ve evinizde olanlar için, ve yavrularınıza yiyecek olarak sizin olacaktır.

25. Ve dediler: Hayatımızı kurtardın; efendimin gözünde lûtuf bulalım, ve Firavuna köle oluruz.

26. Ve Yusuf bunu Mısır toprağı üzerine kanun yaptı; bugüne kadar beşte biri Firavunundur; ancak yalnız kâhinlerin toprağı Firavunun olmadı.

27. Ve İsrail Mısır diyarında, Goşen vilâyetinde oturdu; ve orada mülk sahibi oldular, ve semereli olup ziyadesile çoğaldılar.

28. Ve Yakub Mısır diyarında on yedi yıl yaşadı; ve Yakubun günleri, ömrünün yılları yüz kırk yedi yıl oldu.

29. Ve İsrailin öleceği günler yaklaştığı zaman, oğlu Yusufu çağırdı, ve ona dedi: Eğer şimdi senin gözünde lûtuf buldumsa, rica ederim, elini uyluğumun altına koy, ve bana lûtuf ve hakikat göster; rica ederim, beni Mısırda gömme;

30. fakat ne vakit atalarımla beraber uykuya varırsam, beni Mısırdan kaldırırsın, ve beni onların kabristanına gömersin. Ve dedi: Dediğin gibi yaparım.

31. Ve dedi: Bana yemin et; ve ona yemin etti. Ve İsrail yatağının başı ucunda secde kıldı.