Tekvin 8 KMEYA

1. VE Allah Nuhu, ve onunla beraber gemide olan bütün hayvanları, ve bütün sığırları hatırladı; ve Allah yerin üzerinden bir rüzgâr geçirdi, ve sular alçaldı;

2. ve enginin kaynakları ile göklerin pencereleri kapandılar, ve göklerden yağmurun ardı kesildi;

3. ve gittikçe sular yerden çekildiler; ve yüz elli gün bittikten sonra, sular azaldılar.

4. Ve gemi yedinci ayda, ayın on yedinci gününde, Ararat dağları üzerine oturdu.

5. Ve sular onuncu aya kadar, gittikçe azaldılar; onuncu ayda, ayın birinde, dağların başları göründüler.

6. Ve vaki oldu ki, kırk gün bittikten sonra, Nuh yapmış olduğu geminin penceresini açtı;

7. ve kuzgunu gönderdi, ve o, yerde sular kuruyuncıya kadar, öteye beriye gitti.

8. Ve sular toprağın yüzü üzerinden eksildi mi diye görmek için, yanından güvercini gönderdi;

9. fakat güvercin ayağının tabanına bir istirahat yeri bulmadı, ve gemiye onun yanına döndü; çünkü sular bütün yer üzerinde idiler; ve elini uzatıp onu tuttu, ve onu kendi yanına gemiye aldı.

10. Ve diğer yedi gün daha bekledi; ve güvercini gemiden tekrar gönderdi;

11. ve akşam vakti güvercin onun yanına girdi; ve işte, ağzında yeni koparılmış zeytin yaprağı vardı; ve Nuh suların yeryüzünden eksilmiş olduklarını bildi.

12. Ve diğer yedi gün daha bekledi, ve güvercini gönderdi; ve artık tekrar kendisine dönmedi.

13. Ve vaki oldu ki, altı yüz birinci yılında, birinci ayda, ayın birinde, yer üzerinden sular kurudular; ve Nuh geminin örtüsünü kaldırdı, ve baktı, ve işte, toprağın yüzü kurumuştu.

14. Ve ikinci ayda, ayın on yedinci gününde, yer kuru idi.

15. Ve Allah Nuha söyliyip dedi:

16. Sen, ve senin karın, ve oğulların ve oğullarının karıları seninle beraber gemiden çıkın.

17. Seninle beraber olan her beden sahibi, her yaşıyan şeyi, gerek kuşları, gerek sığırları, gerekse yer üzerinde her sürüneni kendinle beraber çıkar; ta ki, onlar yerde türesinler, ve semereli olup yer üzerinde çoğalsınlar.

18. Ve Nuh, kendisile beraber oğulları, ve karısı, ve oğullarının karıları çıktılar;

19. her hayvan, her sürünen şey, ve her kuş, yer üzerinde her hareket eden şey, nevilerine göre gemiden çıktılar.

20. Ve Nuh RABBE bir mezbah yaptı, ve her temiz hayvandan, ve her temiz kuştan aldı, ve mezbah üzerinde yakılan takdimeler arzetti.

21. Ve RAB hoş kokuyu kokladı; ve RAB yüreğinde dedi: Adamın yüzünden artık toprağı tekrar lânetlemiyeceğim; çünkü adamın yüreğinin tasavvuru gençliğinden beri kötüdür; ve artık her yaşıyan şeyi, ettiğim gibi, tekrar vurmıyacağım.

22. Yerin bütün günlerinin devamınca, ekme ve biçme, soğuk ve sıcak, yaz ve kış, gündüz ve gece kesilmiyecektir.