Ozeasza 4 SNP

1. Słuchajcie słowa PANA, synowie Izraela, gdyż Pan wnosi sprawę przeciw mieszkańcom kraju. Bo nie ma w kraju ani wierności, ani miłosierdzia, nie ma w kraju uznania dla Boga.

2. Jest za to przekleństwo, oszustwo, mord, kradzież, cudzołóstwo — to rozmnożyło się i bożek prześciga się z bożkiem.

3. Dlatego smuci się ziemia, marnieją jej mieszkańcy, ubywa polnej zwierzyny, ptactwa na polach, a także ryb w morzach.

4. I co? Niech nikt nie oskarża i niech nikt nie osądza?! Z tobą, tak, z tobą, mam sprawę, kapłanie!

5. Potykasz się dniem i nocą, a wraz z tobą potyka się prorok — i zniszczyłeś swój lud!

6. Mój lud jest wystawiany na zgubę z powodu braku poznania, ponieważ ty odrzuciłeś poznanie! Odrzucę cię! Nie będziesz mi kapłanem, a ponieważ zapomniałeś o Prawie swego Boga, Ja też zapomnę o twych dzieciach.

7. Im więcej kapłanów, tym więcej Mi grzeszą, swą chwałę zamienili w hańbę.

8. Żyją z grzechu mego ludu i ku ich winie kierują swe pragnienia.

9. Lecz podobnie jak z ludem stanie się z kapłanem: nawiedzę go za jego drogi i odpłacę mu za jego czyny.

10. Będą jedli, lecz nie nasycą się, będą uprawiali nierząd, lecz się nie rozmnożą, gdyż opuścili PANA, aby pilnować nierządu.

11. Wino i moszcz odbierają rozum.

12. Mój lud pyta o radę drewno! Jego gałązka oznajmia mu odpowiedź! To duch nierządu go zwodzi — i cudzołożą, wyłamując się spod władzy swego Boga.

13. Na szczytach gór składają ofiary i na pagórkach spalają kadzidła, pod dębem, pod topolą i pod terebintem — bo przyjemny jest ich cień — dlatego wasze córki uprawiają nierząd, a wasze synowe cudzołożą.

14. Trudno karać wasze córki za to, że uprawiają nierząd, albo synowe za to, że cudzołożą, skoro oni sami odchodzą na bok z nierządnicami i z kapłankami składają ofiary, a lud, nie rozumiejąc niczego, upada.

15. Skoro ty uprawiasz nierząd, Izraelu, niech przynajmniej Juda nie ściąga na siebie winy! Nie chodźcie więc do Gilgal i nie pielgrzymujcie do Bet-Awen, i nie przysięgajcie: Jak żyje PAN!

16. Owszem, Izrael opiera się jak uparta krowa, lecz wkrótce PAN będzie ich pasł jak jagnię na otwartej przestrzeni.

17. Efraim zaprzyjaźnił się z bóstwami! Dajcie mu spokój!

18. Gdy skończy się trunek, nurzają się w nierządzie, delektują się hańbą bezwstydu.

19. Przygniecie ich wiatr swoimi skrzydłami, zawstydzą się z powodu swych ołtarzy.