Izajasza 28 SNP

1. Biada koronie dumy pijaków Efraima i więdnącemu kwieciu jego pięknej ozdoby, która leży na szczycie żyznej doliny odurzonych winem!

2. Oto jest u Pana ktoś mocny i potężny, jak ulewa gradowa, jak huragan zniszczenia, jak strumień wód wielkich, jak potężna powódź — rzuci on ich na ziemię swą siłą.

3. I będzie deptana nogami korona dumy pijaków Efraima!

4. A z więdnącym kwieciem jego pięknej ozdoby, położonej na szczycie żyznej doliny, będzie jak z wczesną figą przed owocobraniem: kto ją zobaczy, zaraz połyka, ledwie znajdzie się ona w jego dłoni.

5. W tym dniu będzie PAN Zastępów piękną koroną i ozdobnym diademem dla reszty swojego ludu,

6. tchnieniem prawa dla zasiadających w sądach i męstwem dla odpierających atak w bramie.

7. Bo również ci chwiali się od wina i błądzili pod wpływem trunku. Kapłan i prorok zataczali się pijani, w swej nietrzeźwości niezdolni do myślenia. Z powodu trunku popełniali błędy, chwiali się przy prorokowaniu i zataczali, wydając wyroki.

8. A wszystkie stoły były pełne wymiocin i nieczystości — do ostatniego miejsca.

9. Kogo ma taki uczyć poznania? Komu tłumaczyć znaczenie wieści? Czy wyrosłym z mleka, odstawionym od piersi?

10. Rzucają bez związku przepis za przepisem, przepis za przepisem, nakaz za nakazem, nakaz za nakazem, trochę tu, trochę tam.

11. Owszem, przez jąkających się i mówiących obcym językiem, przemówi Pan do tego ludu —

12. Ten, który im niegdyś powiedział: To odpoczynek, pozwólcie odpocząć zmęczonemu! A także: To jest wytchnienie! Lecz nie chcieli posłuchać.

13. Dlatego dojdzie ich Słowo Pana, przepis za przepisem, przepis za przepisem, nakaz za nakazem, nakaz za nakazem, trochę tu, trochę tam, po to, by idąc, upadli na wznak i potłukli się, dali się oszukać i zostali schwytani.

14. Dlatego też wy, szydercy, słuchajcie słowa PANA, wy, panujący nad tym ludem mieszkającym w Jerozolimie!

15. Powiedzieliście: Zawarliśmy przymierze ze śmiercią, mamy umowę ze światem umarłych; bicz powodzi, gdy przejdzie, z pewnością do nas nie dojdzie, bo naszym schronieniem uczyniliśmy kłamstwo i ukryliśmy się pod fałszem.

16. Dlatego tak mówi Wszechmocny PAN: Oto Ja kładę na Syjonie kamień, kamień wypróbowany, kosztowny kamień węgielny mocnego fundamentu — kto dochowa wiary, ten się nie zachwieje.

17. I uczynię prawo miarą, a sprawiedliwość poziomicą. I zmiecie grad schronienie kłamstwa, a kryjówkę fałszu zaleją wody.

18. I ulegnie zerwaniu wasze przymierze ze śmiercią, nie ostoi się wasza umowa ze światem umarłych. Przejdzie bicz, zaleje was, będziecie podeptani!

19. Będzie was smagał przy każdym swoim przejściu, a będzie przechodził co rano, za dnia oraz w nocy, i tylko grozą będzie was napawać podane znaczenie przesłania.

20. Bo za krótkie będzie łoże, by można było się na nim wyciągnąć, i za wąskie przykrycie, by można było się nim otulić.

21. Owszem, PAN powstanie jak na górze Perasim, jak doliną Gibeon zatrzęsie, by dokonać swojego dzieła — dziwne jest Jego dzieło — i by wykonać swą pracę — niezwykła Jego praca!

22. Teraz więc nie drwijcie sobie, by nie zacieśniły się wasze więzy, gdyż — jak słyszałem — Pan, PAN Zastępów, postanowił dokonać zagłady całej tej ziemi!

23. Nakłońcie uszu, słuchajcie mego głosu! Wsłuchajcie się w to, co mam do powiedzenia!

24. Czy oracz ciągle orze, a nigdy nie sieje? Czy tylko przewraca skiby i bronuje rolę?

25. Czy po zrównaniu powierzchni nie rozrzuca wyki? Czy nie rozsiewa kminu, nie sieje rzędu pszenicy? Czy nie zasiewa jęczmienia w wyznaczonym miejscu? Czy brzegów nie przeznacza pod orkisz?

26. Jego Bóg podsunął mu właściwe sposoby, On nauczył go uprawy ziemi.

27. Przecież nie żelazem młóci się wykę, nie toczy się walca po kminie. Wykę młóci się kijem, a kmin wyłuskuje się laską.

28. Ziarno się wygniata, ale nie bez końca. Młóci się je dokładnie, poddaje kołom wozu, lecz przecież jego konie go nie rozgniatają.

29. To również pochodzi od PANA Zastępów; jest On cudowny w radzie, wielki w zapewnianiu trwałego powodzenia.