İşaya 37 KMEYA

1. VE vaki oldu ki, kıral Hizkiya bunu işitince, esvabını yırttı, ve çul sarınıp RABBİN evine girdi.

2. Ve kıral evi üzerinde olan Elyakimi, ve kâtip Şebnayı, ve kâhinlerin ihtiyarlarını çul sarınmış olarak Amotsun oğlu peygamber İşayaya gönderdi.

3. Ve ona dediler: Hizkiya şöyle diyor: Bugün sıkıntı ve tekdir ve utanç günüdür; çünkü çocuklar doğum yerine geldi, fakat doğuracak güç yok.

4. Hay olan Allaha meydan okumak için efendisi Aşur kıralının gönderdiği Rabşakenin sözlerini belki senin Allahın RAB işitir de, Allahın RABBİN işitmiş olduğu o sözlerden ötürü azarlar; bundan dolayı, elde bulunan geri kalanlar için yalvarmanı yükselt.

5. Ve kıral Hizkiyanın kulları İşayaya geldiler.

6. Ve İşaya onlara dedi: Efendinize şöyle söyliyeceksiniz: RAB şöyle diyor: Aşur kıralının uşaklarının bana sövmek için söyledikleri işittiğin sözlerden ötürü korkma.

7. İşte, ben onun içine bir ruh koyacağım, ve bir haber işitecek, ve kendi memleketine dönecek; ve memleketinde onu kılıçla düşüreceğim.

8. Ve Rabşake döndü, ve Aşur kıralını Libnaya karşı cenketmekte buldu; çünkü Lakişten göç ettiğini işitmişti.

9. Ve Habeş kıralı Tirhaka için: Sana karşı cenketmek üzre çıktı, diye işitti. Ve bunu işitince Hizkiyaya ulaklar gönderip dedi:

10. Yahuda kıralı Hizkiyaya söyliyip şöyle diyeceksiniz: Yeruşalim Aşur kıralının eline verilmiyecek diye, güvendiğin Allahın seni aldatmasın.

11. İşte, Aşur kırallarının bütün memleketleri tamamen yok ederek onlara yapmış oldukları şeyleri sen işittin; ve sen kurtulur musun?

12. Atalarımın helâk ettikleri milletleri, Gozanı, ve Haranı, ve Retsefi, ve Telassardaki Eden oğullarını ilâhları kurtardılar mı?

13. Hamat kıralı, ve Arpad kıralı, ve Sefarvaim şehrinin, Henanın ve İvvanın kıralı nerede?

14. Ve Hizkiya mektubu ulakların elinden aldı, ve onu okudu; ve Hizkiya RABBİN evine çıktı; ve onu açıp RABBİN önüne koydu.

15. Ve Hizkiya RABBE yalvarıp dedi:

16. Ey kerubiler üstünde oturan orduların RABBİ, İsrailin Allahı, bütün dünya kırallıklarının Allahı sensin, ancak sensin; gökleri ve yeri sen yarattın.

17. Ya RAB, kulağını iğ ve işit; ya RAB, gözlerini aç ve gör; ve Sanheribin hay olan Allaha meydan okumak için gönderdiği bütün sözleri işit.

18. Ya RAB, Aşur kıralları gerçi bütün milletleri ve onların memleketini harap ettiler,

19. ve ilâhlarını ateşe attılar; çünkü onlar ilâh değildiler, ancak insan ellerinin işi, ağaç ve taş idiler; bunun için onları yok ettiler.

20. Ve şimdi, ya RAB Allahımız, onun elinden bizi kurtar, ve bütün dünya kırallıkları bilsinler ki, Yehova sensin, ancak sensin.

21. Ve Amotsun oğlu İşaya Hizkiyaya gönderip dedi: İsrailin Allahı RAB şöyle diyor: Mademki Aşur kıralı Sanheribe karşı bana dua ettin,

22. onun hakkında RABBİN söylediği söz şudur: Sion kızı, ere varmamış kız, seni hor gördü, ve seninle istihza etti; Yeruşalim kızı senin ardından baş salladı.

23. Kime meydan okudun ve sövdün? ve kime karşı ses yükselttin ve gözlerini yukarı kaldırdın? İsrailin Kuddûsuna karşı!

24. Kendi kullarının elile Rabbe meydan okuyup dedin: Dağların tepesine, Libnanın en iç yerlerine cenk arabalarımın kalabalığı ile çıktım; ve uzun erz ağaçlarını, ve seçme servi ağaçlarını keseceğim; en son yüksek tepelerine, onun bahçe ormanına gireceğim;

25. ben kuyu kazdım ve sular içtim, ve ayağımın tabanı ile Mısırın bütün ırmaklarını kurutacağım.

26. Uzak zamandan beri onu yaptığımı, ve onu eski günlerden beri tasarladığımı işitmedin mi? şimdi onu yaptım ki, duvarlı şehirleri viran yığınlarına döndürmek senin işin olsun.

27. O şehirlerde oturanların gücü bundan ötürü az idi, yılgınlığa ve utanca düştüler; kırın otu gibi, ve yeşil ot gibi, damların otu gibi, ve yetişmeden yelin yaktığı ekin gibi oldular.

28. Ve senin oturuşunu, ve çıkıp girişini, ve bana karşı kükreyişini biliyorum.

29. Bana karşı kükrediğin için, ve küstahlığın kulaklarıma erdiği için halkamı burnuna, ve gemimi ağzına takacağım, ve seni geldiğin yoldan geri döndüreceğim.

30. Ve sana alâmet şu olacak; bu yıl kendiliğinden çıkanı, ve ikinci yıl ondan çıkanı yiyeceksiniz; ve üçüncü yılda ekin ve biçin, bağlar dikin, ve onların meyvasını yiyin.

31. Ve Yahuda evinden kurtulup artakalan aşağıya doğru kök salacak, ve yukarıya doğru meyva verecektir.

32. Çünkü artakalanlar Yeruşalimden, kurtulanlar Sion dağından çıkacak. Bunu ordular RABBİNİN gayreti yapacaktır.

33. Bundan ötürü Aşur kıralı için RAB şöyle diyor: Bu şehre gelmiyecek, ve oraya ok atmıyacak, ve onun karşısına kalkanla çıkmıyacak, ve ona karşı meteris kurmıyacak.

34. Geldiği yoldan geri dönecek, ve bu şehre gelmiyecek, RAB diyor.

35. Çünkü kendim için ve kulum Davudun hatırı için, kurtarayım diye bu şehri koruyacağım.

36. Ve RABBİN meleği çıktı, ve Aşur ordugâhında yüz seksen beş bin kişiyi vurdu; ve sabahlayın adamlar erken kalktıkları zaman, işte, hepsi ölmüş leşlerdi.

37. Ve Aşur kıralı Sanherib göç edip gitti, ve geri döndü, ve Ninevede oturdu.

38. Ve vaki oldu ki, kendi ilâhı Nisrokun evinde tapınırken oğulları Adrammelek ve Şaretser onu kılıçla vurdular; ve Ararat diyarına kaçtılar. Ve yerine oğlu Esar-haddon kıral oldu.