Izajasza 48 SNP

1. Słuchajcie tego, domu Jakuba, wy, nazywani imieniem Izraela i należący do potomstwa Judy, przysięgający na imię PANA i wyznający Boga Izraela — chociaż nie w dobrej wierze, nieszczerze!

2. Tak, przecież biorą nazwę od świętego miasta i opierają się na Bogu Izraela, którego imię brzmi: PAN Zastępów.

3. To, co się stało, zapowiadałem już wcześniej, ode Mnie wyszła wieść, Ja to ogłosiłem, po czym spełniłem to, nagle — i nadeszło!

4. Ponieważ wiedziałem, że jesteś uparty i że twój kark jest niczym ścięgno z żelaza, a czoło twarde jak spiż.

5. Właśnie dlatego zapowiadałem ci to od dawna, ogłaszałem, zanim nastąpiło, abyś nie powiedział: To sprawa mego bożka, mój posążek, mój odlew o tym postanowił.

6. Słyszałeś! Skojarz to wszystko! Czy nie przyznasz Mi racji? Od teraz natomiast będziesz ode Mnie słyszał o tym, co nowe, zakryte, i o czym nie wiedziałeś.

7. Teraz powstało — nie dawniej, nie słyszałeś o tym przed dniem dzisiejszym, abyś nie powiedział: O tym już wiedziałem!

8. Nie wiedziałeś. Nie słyszałeś. Nigdy nie doszło to do twoich uszu! Wiedziałem bowiem, że jesteś całkowicie przewrotny, od łona matki zwany buntownikiem.

9. Ze względu na moje imię powstrzymywałem swój gniew, ze względu na moją sławę oszczędzałem cię, nie chcąc cię zniszczyć.

10. Wytapiałem cię jednak, ale nie jak srebro. Próbowałem cię w piecu cierpienia.

11. Czyniłem to ze względu na siebie, tylko ze względu na siebie, bo dlaczego moje imię miałoby być bezczeszczone? Przecież mojej chwały nie oddam nikomu.

12. Słuchaj Mnie, Jakubie, i ty, Izraelu, którego powołałem! Ja jestem tym Bogiem — Ja jestem pierwszy i Ja jestem ostatni.

13. Tak, to moja ręka posadowiła ziemię, moja prawica rozpięła niebiosa; gdy Ja na nie zawołam, wszystkie stają na baczność.

14. Zbierzcie się wy wszyscy! Słuchajcie! Czy kto inny to zapowiedział? Ten, którego PAN kocha, wykona Jego wolę na Babilonie, wykona ją swym ramieniem na Chaldejczykach.

15. Ja, Ja to oznajmiłem i Ja go powołałem, sprowadziłem go — i dam mu powodzenie.

16. Zbliżcie się do Mnie! Słuchajcie tego! Nigdy nie głosiłem w ukryciu; od czasu, kiedy się to dzieje, Ja jestem świadkiem zdarzeń. A teraz posłał mnie Wszechmocny PAN oraz Jego Duch.

17. Tak mówi PAN, twój Odkupiciel, Święty Izraela: Ja, PAN, twój Bóg, uczę cię tego, co zapewni ci korzyść, prowadzę cię drogą, po której masz iść.

18. Gdybyś wcześniej zważał na moje przykazania, twój pokój byłby jak rzeka, a twoja sprawiedliwość niczym morskie fale!

19. Twojego potomstwa byłoby dużo — jak piasku, a twoich dzieci tyle, co jego ziaren, nie byłoby też tępione ani niszczone jego imię przed moim obliczem.

20. Wychodźcie z Babilonu! Uciekajcie z Chaldei! Ogłoście to z radością! Niech wszyscy usłyszą! Niech wieść o tym dotrze aż po krańce ziemi! Mówcie: PAN wykupił swojego sługę Jakuba!

21. Nie mieli pragnienia, gdy ich niegdyś wiódł przez pustynię; sprawił, że woda dla nich trysnęła ze skały. Tak! Rozłupał skałę i popłynęła woda!

22. A do bezbożnych PAN mówi: Nie zaznają pokoju!