Profeten Jesaja 58 N11NN

1. Rop av full hals, spar deg ikkje. Lat røysta runga som eit horn! Fortel mitt folk om deira brot og Jakobs hus om deira synder!

2. Dei søkjer meg dag etter dag og ønskjer å kjenna mine vegar. Dei liknar eit folk som gjer det som er rettferdig, og ikkje vender seg bort frå det som er rett for deira Gud. Dei spør etter mine rettferdige lover og ønskjer å vera nær Gud.

3. «Kvifor ser du ikkje at vi fastar, kvifor merkar du ikkje at vi plagar oss sjølve?» Sjå, på fastedagen gjer de som de vil, de driv alle arbeidsfolk hardt.

4. Sjå, når de fastar, blir det strid og krangling og slagsmål med urettferdige nevar. De fastar ikkje slik i dag at røysta dykkar kan høyrast i det høge.

5. Er dette den fasta eg har valt, ein dag då mennesket plagar seg sjølv, bøyer hovudet som eit siv og legg seg i sekk og oske? Kallar du dette for faste og ein dag etter Herrens vilje?

6. Nei, dette er fasta eg har valt: å løysa urettferdige lenkjer, sprengja banda i åket, setja undertrykte fri og å bryta kvart åk sund,

7. å dela ditt brød med svoltne og la hjelpelause og heimlause koma i hus. Du skal sjå til den nakne og kle han, du skal ikkje snu ryggen til dine eigne.

8. Då skal lyset renna for deg som morgonròden, brått skal du lækjast. Di rettferd skal gå framfor deg og Herrens herlegdom følgja etter deg.

9. Då skal du kalla, og Herren skal svara, du skal ropa, og han skal seia: «Eg er her!» Om du tek bort kvart åk hos deg, ikkje peikar med fingrane og talar vondt,

10. om du gjev av ditt eige til den svoltne og sjølv mettar den som lid naud, då skal lyset ditt gå opp i mørkret, natta di skal bli som høglys dag.

11. Herren skal alltid leia deg og metta sjela di i det tørre landet. Han skal styrkja kroppen din så du blir som ein vassrik hage, ei kjelde der vatnet aldri sviktar.

12. Dine gamle ruinar skal byggjast opp att, du skal gjenreisa grunnmurar frå eldgamle slekter. Du skal kallast Den som murar att rivner, Den som set i stand vegar så folk kan bu der.

13. Om du sluttar å trakka på sabbaten og gjera som du vil på min heilagdag, men kallar sabbaten ei lyst og Herrens heilagdag ærverdig, om du held han i ære og ikkje går dine eigne vegar, gjer som du vil og talar tomme ord,

14. då skal du ha di lyst i Herren. Eg lèt deg ri over høgdene i landet og eta av arven etter Jakob, far din. For Herrens munn har tala.