Jesaja 7 EBV24

1. In de dagen van Achaz, de zoon van Jotam, de zoon van Uzzia, de koning van Juda, trok Rezin, de koning van Aram, met Pekah, de zoon van Remalia, de koning van Israël, op naar Jeruzalem om de strijd met haar aan te binden. Maar hij kon de strijd met haar niet aan.

2. Toen men dit aan het huis van David meedeelde en men zei: “Aram is neergestreken op Efraïm!”, beefde het hart van de koning en het hart van zijn volk, zoals de bomen van het woud beven voor de wind.

3. De HEERE zei tegen Jesaja: “Trek uit, loop Achaz tegemoet, jij en je zoon Schear-Jaschub, naar het einde van de watergang van de bovenste vijver aan de verhoogde weg naar het Blekersveld.

4. Zeg tegen hem: ‘Wees waakzaam en blijf kalm, wees niet bang en laat je hart niet week worden voor die twee rokende stompen brandhout, voor de brandende toorn van Rezin, Aram en de zoon van Remalia,

5. omdat Aram kwaad tegen je beraamd heeft, samen met Efraïm en de zoon van Remalia, en gezegd heeft:

6. ‘Laten wij optrekken tegen Juda en het schrik aanjagen en het onder ons verdelen en de zoon van Tabeal in haar midden koning maken.’

7. Zo zegt mijn Heer, de HEERE: ‘Het zal niet lukken en het zal niet gebeuren!’

8. Want Damascus is het hoofd van Aram en Rezin is het hoofd van Damascus en al binnen vijfenzestig jaar zal Efraïm verbroken worden zodat het geen volk meer is,

9. en het hoofd van Efraïm is Samaria en het hoofd van Samaria is de zoon van Remalja. Als jullie dit niet geloven, zullen jullie niet stand kunnen houden.”

10. De HEERE ging door met tot Achaz te spreken en zei:

11. “Vraag een teken van de HEERE, je GOD. Vraag het beneden in de diepte of vraag het daarboven in de hoogte.”

12. Maar Achaz zei: “Ik zal het niet vragen en ik zal de HEERE niet op de proef stellen.”

13. Daarop zei hij: “Luister toch, huis van David, is het jullie niet genoeg om mensen te vermoeien, dat jullie ook nog mijn GOD vermoeien?

14. Daarom zal mijn Heer Zelf een teken aan jullie geven. Zie, de jonge vrouw zal zwanger worden en zij zal een Zoon baren en zij zal Hem ‘Immanoe-El’ noemen, dat is ‘God met ons’.

15. Boter en honing zal Hij eten totdat Hij het kwade weet te verwerpen en het goede weet te verkiezen.

16. Want voordat de jongen het kwade weet te verwerpen en het goede te verkiezen, zal het grondgebied van de twee koningen waarvoor jij zo bang bent, verlaten zijn.

17. De HEERE zal over jou en over je volk en over het huis van je vader door de hand van de koning van Assyrië dagen doen komen zoals er nog nooit geweest zijn vanaf de dag dat Efraïm zich van Juda afscheidde.”

18. “Op die dag zal het gebeuren, dat de HEERE naar de vliegen aan het einde van de rivieren van Egypte zal fluiten en tot de bijen die in het land Assyrië zijn.

19. Zij zullen komen en allemaal neerstrijken in de beekdalen en in de kloven van de rotsen en op alle doornhagen en op alle drinkplaatsen.”

20. “Op die dag zal mijn Heer met een scheermes, gehuurd aan overzijde van de rivier de Eufraat, met de koning van Assyrië, het hoofdhaar, het haar van de benen en zelfs de baard wegnemen.”

21. “Op die dag zal een man een vrouwtjeskalf van de runderen houden en twee schapen.

22. Door de overvloed van melk die zij geven zullen, zal hij boter eten. Ieder die in het land overblijft, zal boter en honing eten.”

23. “Op die dag zal iedere plaats waar duizend wijnstokken van duizend zilverstukken stonden, voor de dorens en distels zijn.

24. Men zal er met pijl en boog heengaan, want heel het land zal vol dorens en distels zijn.

25. Op alle berghellingen die men met een pikhaak bewerkt, zal men ook niet meer komen uit vrees voor de dorens en distels. Het land zal dienen om er koeien op los te laten en om het door de lammeren te laten vertrappen.”