Izajasza 7 SNP

1. Za panowania Achaza, syna Jotama, syna Uzjasza, króla judzkiego, wyruszył Resin, król Aramu, wraz z Pekachem, synem Remaliasza, królem Izraela, na wojnę przeciw Jerozolimie; nie mógł jej jednak zdobyć.

2. Domowi Dawida doniesiono, że Aram sprzymierzył się z Efraimem. Na tę wieść zadrżał on sam oraz cały jego lud, jak drżą drzewa w lesie, gdy uderzy w nie wiatr.

3. Wtedy PAN polecił Izajaszowi: Wyjdź Achazowi naprzeciw, ty i twój syn Szear-Jaszub. Spotkacie się przy końcu kanału Górnego Stawu, na trakcie wiodącym na Pole Pilśniarza.

4. Powiedz mu tak: Uważaj, lecz bądź spokojny. Nie bój się. Niech twoje serce nie truchleje z powodu tych dwóch niedopałków dymiących głowni, bo tylko tak można określić gniew Resina z Aramem i gniew syna Remaliasza.

5. Aram, Efraim i syn Remaliasza uknuli przeciwko tobie złowrogi plan. Uzgodnili:

6. Wyruszmy na Judę, zastraszmy ją, podzielmy ją między siebie i ustanówmy w niej królem syna Tabala.

7. Dlatego tak mówi Wszechmocny PAN: To się nie stanie i tak nie będzie!

8. Otóż stolicą Aramu jest Damaszek, a głową Damaszku Resin. Jeszcze sześćdziesiąt pięć lat, a Efraim, rozbity, przestanie być ludem.

9. Stolicą zaś Efraima jest Samaria, a głową Samarii syn Remaliasza. Jeśli nie uwierzycie, nie ostaniecie się!

10. Ponadto PAN powiedział do Achaza:

11. Proś dla siebie o znak od PANA, twego Boga, choćby miał być tak głęboko jak w krainie umarłych albo przeciwnie, gdzieś wysoko!

12. Achaz jednak odpowiedział: Nie będę PANA o to prosił. Nie chcę wystawiać Go na próbę.

13. Wówczas Izajasz oświadczył: Słuchajcie, domu Dawida: Czy mało wam, że uprzykrzacie się ludziom? Musicie uprzykrzać się też Bogu?

14. Dlatego sam Pan da wam znak: oto panna pocznie i urodzi syna, i da mu na imię Immanuel.

15. Twaróg i miód będzie jadł, aż nauczy się odrzucać zło i wybierać dobro.

16. Bo zanim chłopiec nauczy się odrzucać zło, a wybierać dobro, ziemie, przed których obu królami drżysz, zostaną spustoszone.

17. PAN sprowadzi na ciebie i na twój lud oraz na dom twojego ojca dni, jakich nie było od czasów, gdy Efraim odpadł od Judy — sprowadzi króla Asyrii!

18. W tym dniu gwizdnie PAN na muchę z Egiptu, znad odnóg Nilu, oraz na pszczołę z Asyrii,

19. a te przylecą i obsiądą rzeczne jary i skalne urwiska, cierniste krzaki i wszystkie wodopoje.

20. W tym dniu ogoli Pan brzytwą wynajętą za Eufratem, to jest ręką króla Asyrii, głowę i włos na nogach, a także zarost na brodzie.

21. W tym dniu każdy będzie hodował jałówkę i dwie owce.

22. Dzięki obfitości mleka żywić się będzie twarogiem! Tak, twaróg i miód będzie jadł każdy, kto uchowa się w tej ziemi.

23. W tym dniu wszędzie, gdzie rosło niegdyś tysiąc krzewów winnych w cenie tysiąca srebrników, będzie rósł cierń oraz oset.

24. Chodzić tam będą z łukiem i strzałami, bo cierń i oset porośnie całą ziemię.

25. Również na góry uprawiane wcześniej motyką nikt nie przyjdzie z obawy przed cierniem i ostem. Staną się one wygonem dla bydła, deptać je będą owce.