Jakub 5 SNP

1. Teraz odnośnie do was, bogaci. Gorzko zapłaczcie! Nadciągają na was nieszczęścia.

2. Wasze bogactwo zbutwiało, a wasze szaty zżarły mole.

3. Wasze złoto i srebro pokryło się nalotem, który posłuży za świadectwo przeciwko wam i strawi wasze ciała jak ogień. Zgromadziliście skarby w dniach ostatecznych.

4. Oto krzyczy zatrzymana przez was zapłata robotników. A zżęli oni wasze pola! Wołania żniwiarzy dotarły do Pana Zastępów.

5. Żyliście na ziemi w zbytku i w przepychu! Utuczyliście swe serca w dniu rzezi.

6. Skazaliście na śmierć sprawiedliwego, już wam się nie opiera.

7. Bądźcie więc cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana. Zauważcie, że rolnik cierpliwie czeka na cenny plon ziemi, na wczesny i późny deszcz.

8. Wy również bądźcie cierpliwi. W górę serca! Przyjście Pana jest bliskie.

9. Przestańcie na siebie nawzajem narzekać, bracia! Nie narażajcie się na sąd. Bo oto Sędzia stanął u drzwi.

10. Za przykład nieugiętości oraz cierpliwości bierzcie, bracia, proroków, którzy przemawiali w imieniu Pana.

11. Zauważcie, że tych, którzy wytrwali, uważamy za szczęśliwych. Słyszeliście o wytrwałości Joba. Wiecie, jaki był cel Pana. Wiecie też, że Pan jest bardzo litościwy i miłosierny.

12. Przede wszystkim, drodzy bracia, przestańcie przysięgać na niebo i na ziemię; nie składajcie też innych przysiąg. Niech wasze: tak, znaczy: tak, a wasze: nie — nie, abyście nie popadli pod sąd.

13. Czy jest wśród was ktoś w nieszczęściu? Jeśli tak, niech się modli. Cieszy się ktoś? Niech śpiewa pieśni.

14. Czy ktoś pośród was choruje? Jeśli tak, to niech przywoła starszych kościoła i niech się pomodlą nad nim wraz z namaszczeniem go oliwą w imieniu Pana.

15. Modlitwa wiary uratuje chorego i Pan go podźwignie, a jeśli dopuścił się grzechów, będą mu przebaczone.

16. Wyznawajcie zatem grzechy jedni drugim i módlcie się o siebie nawzajem, abyście w ten sposób zostali uzdrowieni. Modlitwa sprawiedliwego może odnieść wielki skutek.

17. Eliasz był człowiekiem takim jak każdy z nas. Modlił się on usilnie, żeby nie padał deszcz — i nie było deszczu na ziemi przez trzy lata i sześć miesięcy.

18. Potem znów się modlił i z nieba spadł deszcz, a ziemia wydała swój plon.

19. Drodzy bracia, jeśli ktoś z was zboczy od prawdy, a inny go nawróci,

20. niech wie, że ten, kto nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, uratuje jego duszę od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów.