Yeremya 10 KMEYA

1. RABBİN size söylediği sözü dinleyin, ey İsrail evi;

2. RAB şöyle diyor: Milletlerin yolunu öğrenmeyin, ve gök alâmetlerinden yılmayın; çünkü onlardan milletler yılar.

3. Çünkü kavmların âdetleri boş şeydir; çünkü ağacı ormandan keserler, balta ile üstat ellerinin işidir.

4. Gümüşle ve altınla onu süslerler; çivilerle ve çekiçlerle onu pekiştirirler de yerinden kımıldanmaz.

5. Tornacı işi, hurma ağacı gibidirler, ve söz söylemezler; onları taşımak gerek, çünkü yürüyemezler. Onlardan korkmayın; çünkü kötülük edemez, onlarda iyilik etmek de yok.

6. Senin gibisi yoktur, ya RAB; sen büyüksün, ve ceberrutta ismin büyüktür.

7. Ey milletlerin Kıralı, senden kim korkmaz? çünkü sana yakışır; çünkü milletlerin bütün hikmetli adamları arasında, ve bütün ülkelerinde senin gibisi yoktur.

8. Ve hep birden budala ve akılsız oldular; putların terbiyesi! o ancak bir kütük.

9. Tarşişten dövülmüş gümüş levhalar, ve Ufazdan altın getirilir, üstadın ve kuyumcu ellerinin işidir; lâcivert ve erguvanî onların esvabı içindir; hepsi hünerli adamların işidir.

10. Fakat RAB hak Allahtır, hay olan Allah ve ebedî Kıral odur; öfkesinden dünya titrer, ve gazabına milletler dayanamaz.

11. Onlara şöyle diyeceksiniz: Gökleri ve yeri yaratmıyan ilâhlar, yerden ve göklerin altından onlar yok olacaklar.

12. Yeri kuvvetile yarattı, dünyayı hikmetile pekiştirdi, ve gökleri anlayışı ile yaydı.

13. O ses verince göklerde sular çağlar, ve yerin uçlarından buğular yükseltir; yağmurlar için şimşekler yapar, ve hazinelerinden yel çıkarır.

14. Herkes budala, bilgisiz oldu; her kuyumcu oyma putundan ötürü utanacak; çünkü onun dökme putu bir yalandır, ve onlarda soluk yoktur.

15. Onlar boş şeydir; boş kuruntu işi; yoklanıldıkları zaman yok olacaklar.

16. Yakubun payı onlar gibi değildir; çünkü her şeye şekil veren odur; onun mirasının sıptı da İsraildir; ismi orduların RABBİDİR.

17. Ey sen, hisar içinde oturan, bohçanı yerden topla.

18. Çünkü RAB şöyle diyor: İşte, bu sefer memlekette oturanları sapanla atayım, ve onları sıkıntıya koyayım da duysunlar.

19. Yaramdan ötürü vay başıma! berem sızlıyor; fakat ben dedim: Gerçek bu benim derdim, ve ona dayanmalıyım.

20. Çadırım yıkıldı, ve bütün iplerim koptu; çocuklarım yanımdan çıktılar, ve onlar yok; artık çadırımı geren, ve çadırımın eteklerini kuran yok.

21. Çünkü çobanlar budala oldular, ve RABBİ aramadılar; işleri bundan ötürü iyi gitmedi, ve bütün sürüleri dağıldı.

22. Geliyor, diye işte, bir söz var, ve Yahuda şehirlerini virane etmek, çakal yeri kılmak için şimal diyarından büyük tepreniş.

23. Ya RAB, bilirim ki, insanın yolu kendi elinde değildir; adımlarını doğrultmak yürüyen insanın elinde değildir.

24. Ya RAB, beni öfkenle değil, ölçü ile tedip et, yoksa beni hiçe indirirsin.

25. Kızgınlığını seni bilmiyen milletlerin üzerine, ve senin ismini çağırmıyan aşiretlerin üzerine dök; çünkü Yakubu onlar yediler, evet, onu yiyip bitirdiler, ve onun yurdunu virane ettiler.