Jeremiasza 21 BW1975

1. Słowo, które doszło Jeremiasza od Pana, gdy król Sedekiasz wysłał doń Paszchura, syna Malkiasza, i Sofoniasza, syna Maasejasza, kapłana, i kazał mu powiedzieć:

2. Poradź się Pana w naszej sprawie, gdyż Nebukadnesar, król babiloński, prowadzi z nami wojnę: Może Pan postąpi z nami jak dawniej przy wszystkich cudownych dziełach i sprawi, że ten od nas odstąpi.

3. A Jeremiasz im odpowiedział: Tak powiedzcie Sedekiaszowi:

4. Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Oto Ja sprowadzę narzędzia wojenne, które są w waszym ręku, którymi walczycie spoza murów przeciwko królowi babilońskiemu i oblegającym was Chaldejczykom, i zgromadzę je w środku tego miasta.

5. Ja będę walczył przeciwko wam wyciągniętą ręką i mocnym ramieniem, z gniewem i z zapalczywością, i z wielką srogością.

6. I pobiję mieszkańców tego miasta, zarówno ludzi jak i zwierzęta; pomrą od wielkiej zarazy.

7. Po czym — mówi Pan — wydam Sedekiasza, króla judzkiego, i jego sługi, i lud, i tych, którzy pozostaną w tym mieście po zarazie i po mieczu, i po głodzie, w rękę Nebukadnesara, króla babilońskiego, w moc ich wrogów i w moc czyhających na ich życie, i on pobije ich ostrzem miecza: nie oszczędzi ich, nie ulituje się i nie zmiłuje się.

8. A ludowi temu powiedz: Tak mówi Pan: Oto Ja daję Wam do wyboru: drogę życia albo drogę śmierci.

9. Kto pozostanie w tym mieście, zginie od miecza albo z głodu, albo od zarazy; kto zaś wyjdzie i podda się Chaldejczykom oblegającym was, zachowa życie i będzie mu jego życie zdobyczą.

10. Gdyż zwróciłem swoje oblicze przeciwko temu miastu na zło, a nie na dobro — mówi Pan — będzie ono wydane w ręce króla babilońskiego, i spali je ogniem.

11. A do domu króla judzkiego powiedz: Słuchajcie słowa Pana,

12. Domu Dawida! Tak mówi Pan: Sądźcie w każdy poranek sprawiedliwie i ratujcie uciśnionego z ręki gnębiciela, aby mój gniew nie wybuchnął jak ogień i nie spłonął tak, że nikt nie mógłby go ugasić z powodu waszych złych uczynków!

13. Oto Ja staję przeciwko tobie, mieszkanko doliny, skało nad równiną — mówi Pan — was, którzy mówicie: Kto na nas uderzy i kto wedrze się do naszych mieszkań?

14. Nawiedzę karą według plonu waszych czynów — mówi Pan — i rozciągnę ogień w jej lesie, który pożre wszystko dokoła.