Logo
🔍

Jeremiasza 25 SNP

« Siedemdziesięcioletnia niewola

1. Oto Słowo dotyczące ludności Judy. Jeremiasz otrzymał je w czwartym roku Jojakima, syna Jozjasza, króla Judy, który był pierwszym rokiem panowania Nebukadnesara, króla Babilonu.

2. Prorok Jeremiasz przekazał to proroctwo całemu ludowi Judy oraz wszystkim mieszkańcom Jerozolimy. Powiedział:

3. Od trzynastego roku panowania Jozjasza, syna Amona, króla Judy, aż do dnia dzisiejszego, to jest przez dwadzieścia trzy lata, PAN kierował do mnie swe Słowo, a ja przekazywałem je wam nieprzerwanie. Wy jednak nie słuchaliście.

4. PAN posyłał też do was nieustannie innych swoich proroków. Lecz wy żadnego z tych jego sług nie słuchaliście. W ogóle nie przejęliście się tym, by posłuchać.

5. A On mówił: Zawróćcie, każdy ze swojej złej drogi. Porzućcie swoje złe czyny. Dzięki temu na zawsze, jak od wieków, mieszkać będziecie w ziemi, którą PAN dał wam i waszym ojcom.

6. Nie chodźcie za obcymi bogami! Nie służcie im! Nie kłaniajcie się przed nimi! Nie pobudzajcie Mnie do gniewu dziełami swoich rąk, a wówczas nie uczynię wam nic złego.

7. Wy jednak nie słuchaliście Mnie — oświadcza PAN. — Prowokowaliście Mnie dziełami swoich rąk na własną zgubę.

8. Dlatego tak mówi PAN Zastępów: Ponieważ nie słuchaliście moich słów,

9. to Ja poślę i zbiorę wszystkie plemiona północne — oświadcza PAN. — Wezwę też Nebukadnesara, króla Babilonu, mojego sługę. Następnie sprowadzę ich wszystkich na tę ziemię, na jej mieszkańców i na wszystkie okoliczne narody. Zniszczę was i te narody zupełnie! Uczynię je przedmiotem zgrozy i zdumienia — i ruiną na zawsze.

10. Sprawię, że umilkną u nich odgłosy wesela i radości, głos nowożeńca i jego wybranki, turkot żaren — i zgasną światła lamp.

Zapowiedź ukarania Babilonu

11. I cała ta ziemia stanie się rumowiskiem i pustkowiem. Zamieszkujące ją narody służyć będą królowi Babilonu siedemdziesiąt lat.

12. A gdy dopełni się siedemdziesiąt lat, nawiedzę również króla Babilonu i jego naród za ich winę — oświadcza PAN. — Nawiedzę ziemię Chaldejczyków i obrócę ją w wieczną pustynię.

13. I wypełnię względem ich ziemi wszystkie moje słowa, które o niej wypowiedziałem — wszystko, co zostało spisane na tym zwoju, a co prorokował Jeremiasz o wszystkich narodach.

14. Bo i one same zostaną podbite. Ulegną silnym narodom i potężnym władcom. Odpłacę im stosownie do ich czynów, według dzieła ich rąk.

15. Oto co powiedział do mnie PAN, Bóg Izraela: Weź z mojej ręki ten kielich napełniony winem gniewu. Napój nim wszystkie narody, do których sam cię wysyłam.

16. Niech piją i niech się zataczają! Niech szaleją przed mieczem, który Ja między nie poślę.

17. Wziąłem więc kielich z ręki PANA i napoiłem wszystkie narody, do których mnie PAN posłał.

18. Napoiłem Jerozolimę i miasta Judy, jej królów i książąt, po to, by stały się rumowiskiem, przedmiotem zgrozy i zdumienia — i przekleństwem, jak dziś.

19. Napoiłem faraona, króla Egiptu, jego sługi i książąt, cały jego lud

20. i mieszkających tam ludzi z różnych stron. Napoiłem też wszystkich królów ziemi Us, wszystkich królów filistyńskich, władców Aszkelonu, Gazy i Ekronu, i pozostałych z Aszdodu.

21. Napoiłem Edom i Moab, Ammonitów

22. i wszystkich królów Tyru; wszystkich królów Sydonu i królów na wyspach za morzem.

23. Napoiłem Dedan i Temę, Buz i wszystkich z najdalszych zakątków.

24. Napoiłem wszystkich królów arabskich, wszystkich królów pomniejszych plemion zamieszkujących pustynię,

25. wszystkich królów Zimry i wszystkich królów Elamu, wszystkich królów Medii

26. i wszystkich królów Północy, bliskich i dalekich, jednego po drugim — i wszystkie królestwa świata, które są na powierzchni ziemi. A króla Babilonu napoiłem na końcu!

27. I powiedz im: Tak mówi PAN Zastępów, Bóg Izraela: Pijcie i upijcie się, i wymiotujcie, i padnijcie, i nie powstańcie przed mieczem, który Ja między was posyłam!

28. A jeśli ktoś odmówiłby wzięcia kielicha z twojej ręki, jeśli byliby tacy, którzy nie chcieliby pić, to powiedz im: Tak mówi PAN Zastępów: Musicie pić!

29. Rozpoczynam rozprawę w mieście, nad którym wzywano mego imienia, a wy mielibyście ujść bezkarnie? Nie ujdziecie bezkarnie! Właśnie wzywam miecz przeciwko wszystkim mieszkańcom ziemi — oświadcza PAN Zastępów. —

30. Prorokuj o tym wszystkim. Mów do nich: PAN grzmi z wysoka, ze swej świętej siedziby wydaje swój głos! Grzmi potężnie nad swoją niwą, podnosi okrzyk niczym wojsko w marszu i kieruje go w stronę wszystkich mieszkańców ziemi.

31. Zgiełk dociera na krańce świata, gdyż PAN wiedzie spór z narodami, sądzi się z wszelkim ciałem! A bezbożni? Wydał ich pod miecz — oświadcza PAN.

32. Tak mówi PAN Zastępów: Oto nieszczęście przechodzi z narodu na naród, wielka burza zrywa się z zakątków ziemi.

33. Zabici przez PANA leżeć będą w tym dniu od krańca ziemi aż po kraniec! Nikt nie będzie po nich płakał. Nikt nie będzie ich zbierał ani grzebał. Będą oni jak nawóz na polu!

34. Zawódźcie, pasterze, i krzyczcie! Tarzajcie się, przewodnicy owiec! Tak, nadeszły dni waszej rzezi. Potrzaskam was na kawałki jak drogocenne naczynia!

35. I nie będzie ucieczki dla pasterzy ani ratunku dla przewodników owiec.

36. Słuchaj! Krzyk pasterzy! Zawodzenie przewodników owiec! To PAN pustoszy ich pastwisko!

37. Zamrą głosy na niwach spokojnych. Żar gniewu PANA położy im kres.

38. Opuścił swą kryjówkę jak lew! Tak! Ich ziemia stała się pustkowiem z powodu żaru udręczenia, z powodu żaru Jego gniewu.

»