Jeremiasza 52 SNP

1. Sedekiasz miał dwadzieścia jeden lat, gdy został królem. Panował w Jerozolimie jedenaście lat. Jego matka nazywała się Chamutal, a była córką Jeremiasza z Libny.

2. Sedekiasz czynił to, co było złe w oczach PANA, dokładnie tak jak Jehojakim.

3. PAN nie patrzył na to przychylnym okiem. Doszło w końcu do tego, że odrzucił Jerozolimę i Judę i pozbawił je swojej obecności. W tym też czasie Sedekiasz zbuntował się przeciw królowi Babilonu.

4. Z tego powodu w dziewiątym roku panowania Sedekiasza, w dziesiątym miesiącu i w dziesiątym dniu tego miesiąca, pod Jerozolimę ściągnął Nebukadnesar, król Babilonu. Przybył z całym swoim wojskiem. Obległ miasto i zaczął sypać wokół niego wały.

5. Oblężenie trwało aż do jedenastego roku panowania króla Sedekiasza.

6. W czwartym miesiącu, dziewiątego dnia tego miesiąca, gdy głód w mieście wzmógł się do tego stopnia, że nie było już chleba dla prostego ludu,

7. zrobiono wyłom w murze miasta. Na wieść o tym wszyscy wojownicy uciekli. Opuścili oni miasto nocą. Wybrali drogę przez bramę między dwoma murami, w sąsiedztwie ogrodów królewskich. Chaldejczycy oblegali miasto, oni zaś ruszyli w kierunku stepu.

8. Jednak wojsko chaldejskie ruszyło w pościg za królem. Dogoniło go na stepach Jerycha. Całe jego wojsko poszło w rozsypkę,

9. a oni pojmali Sedekiasza i zaprowadzili do króla Babilonu, do Ribli w ziemi Chamat. Tam zapadł na niego wyrok.

10. Król Babilonu kazał ściąć synów Sedekiasza na oczach ich ojca. Podobnie, tam w Ribli, kazał ściąć wszystkich książąt Judy.

11. Następnie kazał oślepić Sedekiasza, zakuć go w kajdany i odprowadzić do Babilonu. Tam król Babilonu osadził Sedekiasza w więzieniu, gdzie ten przebywał do śmierci.

12. Tymczasem w piątym miesiącu, w dziesiątym dniu tego miesiąca, a był to dziewiętnasty rok panowania Nebukadnesara, króla Babilonu, przybył do Jerozolimy Nebuzaradan. Był on dowódcą straży przybocznej i służył w najbliższym otoczeniu króla Babilonu.

13. Spalił on świątynię PANA, pałac królewski i co ważniejsze domy w Jerozolimie.

14. Natomiast całe wojsko, będące pod komendą dowódcy straży przybocznej, zburzyło wszystkie mury wokół Jerozolimy.

15. Część ubogiej ludności, resztę ludu pozostałego w mieście, zbiegów, którzy przeszli do króla Babilonu, i resztę rzemieślników kazał Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, zabrać do niewoli.

16. Część natomiast ubogiej ludności pozostawił Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, powierzając im uprawę winnic i ziemi.

17. Co do brązowych kolumn, które znajdowały się w świątyni PANA, podstaw, brązowej kadzi zwanej morzem, która też znajdowała się w świątyni PANA, te sprzęty Chaldejczycy rozbili, a brąz wywieźli do Babilonu.

18. Podobnie zabrali garnki, łopatki, szczypce, miski, łyżki — i wszystkie przybory z brązu, których używano przy służbie świątynnej.

19. Dowódca straży przybocznej zabrał też czasze, kadzielnice, miski, garnki, świeczniki, łyżki i czasze ofiarne, zarówno te, które były wykonane ze szczerego złota, jak i te, które były wykonane ze srebra.

20. Jeśli chodzi o dwie kolumny, kadź i dwanaście brązowych cielców stojących pod jej podstawą, czyli o sprzęty, które sporządził król Salomon dla świątyni PANA, nie sprawdzano wagi brązu, z którego były wykonane.

21. Ale co do kolumn, to jedna kolumna miała osiemnaście łokci wysokości i dwanaście łokci w obwodzie, jej grubość wynosiła cztery palce, a wewnątrz była pusta.

22. Głowica każdej kolumny była również wykonana z brązu i mierzyła pięć łokci wysokości. Brązowa była też plecionka i owoce granatu rozmieszczone po obwodzie głowicy. Podobnie wykonana była głowica drugiej kolumny.

23. W sumie owoców granatu było dziewięćdziesiąt sześć z każdej strony, a sto wziętych z tymi wokół plecionki.

24. Następnie dowódca straży przybocznej zabrał arcykapłana Serajasza, kapłana zastępcę Sofoniasza oraz trzech stróżów progów.

25. Z miasta natomiast zabrał jednego urzędnika dworskiego, który był dowódcą wojska, siedmiu mężczyzn z najbliższego otoczenia króla, którzy nadal przebywali w mieście, sekretarza dowódcy oddziału, który zajmował się werbunkiem wśród ludności kraju, i sześćdziesięciu ludzi spośród prostego ludu pozostającego w mieście.

26. Ich wszystkich zabrał Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, i zaprowadził do króla Babilonu, do Ribli.

27. Król Babilonu zaś kazał ich stracić tam w Ribli, w ziemi Chamat — i tak Juda został uprowadzony ze swojej ziemi.

28. Oto liczby kolejnych partii ludu uprowadzonych przez Nebukadnesara. W siódmym roku — trzy tysiące dwudziestu trzech Judejczyków.

29. W osiemnastym roku Nebukadnesara, z Jerozolimy: osiemset trzydzieści dwie osoby.

30. W dwudziestym trzecim roku Nebukadnesara uprowadził Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, siedmiuset czterdziestu pięciu Judejczyków. Wszystkich uprowadzonych było zatem cztery tysiące sześćset osób.

31. W trzydziestym siódmym roku od uprowadzenia Jehojachina, króla Judy, w dwunastym miesiącu, w dwudziestym piątym dniu tego miesiąca, Ewil-Merodak, król Babilonu, w roku swego wstąpienia na tronułaskawił Jehojachina, króla Judy, i uwolnił go z więzienia.

32. Rozmawiał z nim życzliwie, a jego krzesło ustawił wyżej niż krzesła królów, którzy przebywali u niego w Babilonie.

33. Jehojachin zrzucił zatem swe szaty więzienne i przez pozostałe dni swojego życia jadał przy stole królewskim.

34. Król Babilonu zapewnił mu stałe utrzymanie, z którego ten korzystał codziennie aż do śmierci, przez wszystkie pozostałe dni swego życia.