Eyub 11 KMEYA

1. VE Naamalı Tsofar cevap verip dedi:

2. Söz yığını cevapsız mı kalsın? Ve çok söz söyliyen salih mi sayılmalı?

3. Senin övünmelerin insanları sustursun mu? Ve sen istihza edince, seni kimse utandırmasın mı?

4. Çünkü diyorsun: Öğrettiğim halistir; Ve senin gözlerinde ben temizim.

5. Fakat keşke Allah söylese, Ve sana karşı dudaklarını açsa,

6. Ve hikmetin sırlarını sana bildirse! Çünkü o anlayışta kat kattır. Ve bil ki, Allah fesadından sana bağışlıyor.

7. Allahın derinliğini bulabilir misin? Kadîrin sonuna erebilir misin?

8. Gökler kadar yüksektir, ne edebilirsin? Ölüler diyarından derindir, ne anlıyabilirsin?

9. Ölçüsü dünyadan uzun, Ve denizden geniş.

10. Eğer geçip giderse, ve eğer kilitlerse, Ve eğer mahkemeye çağırırsa, kim onu çevirebilir?

11. Çünkü yalancı adamları o bilir; Dikkat etmese de, kötülüğü görür.

12. Fakat boş adamın aklı yoktur, Ve insan yaban eşeğinin sıpası gibi doğuyor.

13. Eğer sen yüreğini doğrultursan, Ve ona ellerini açarsan;

14. Eğer kendi elinde kötülük varsa, onu uzaklaştır, Ve haksızlık senin çadırlarında oturmasın;

15. Gerçek, o zaman lekesiz olarak yüzünü kaldırırsın; Ve pekişmiş olursun da korkmazsın;

16. Çünkü sen kendi meşakkatini unutursun, Onu akıp geçmiş sular gibi anarsın.

17. Ve hayatın öğle vaktinden daha berrak olur; Kararmış olsa da sabah gibi olur.

18. Ve güvenirsin, çünkü ümit vardır; Ve her yanını araştırıp emniyette yatarsın.

19. Ve yatacaksın, korkutan da olmıyacak; Ve bir çokları senin yüzünü diliyecekler.

20. Fakat kötülerin gözleri sönecek, Ve kaçacak yerleri yok olacak; Ve onların ümidi son soluğu vermek olacaktır.