Joba 18 SNP

1. Wtedy odezwał się Bildad z Szuach:

2. Przestań. Jak długo jeszcze zamierzasz mówić? Najpierw pomyślmy — następnie mówmy.

3. Dlaczego uważasz nas za bydło? Dlaczego traktujesz nas jak głupców,

4. człowieku rozdarty w swoim gniewie? Czy z twojego powodu ma się zmienić porządek na ziemi lub czy skały mają zmienić położenie?

5. Owszem, światło bezbożnego gaśnie, płomień jego ogniska przestaje się tlić.

6. Przygasa światło w jego namiocie, gaśnie lampa świecąca nad nim.

7. Skracają się jego sprężyste niegdyś kroki i upada przez swój własny plan.

8. Jego nogi zapędzają go w sieci, wchodzi na ukrytą zapadnię.

9. Potrzask chwyta go za piętę, zatrzaskuje się nad nim pułapka.

10. Na ziemi ukryto na niego sznur i sieć rozpięto na jego ścieżce.

11. Trwożą go zewsząd strachy i płoszą go na każdym kroku.

12. Głód czyha na jego rześkość, czeka go klęska i upadek.

13. Choroba pożera jego skórę, jego członki zjada straszna śmierć.

14. Wyrywają go z bezpiecznego namiotu i zaciągają do króla strachów.

15. W jego namiocie osiada obca, a nad jego siedzibą rozsypują siarkę.

16. Od dołu schną mu korzenie, a od góry więdną gałęzie.

17. Na ziemi zanika pamięć o nim, przestaje się wspominać jego imię.

18. Wypychają go ze światła do ciemności i wypędzają ze świata.

19. Nie ma potomka, a jego ród następcy, nie ma nikogo, kto by przetrwał w jego siedzibie.

20. Dniem jego sądu przerażeni są mieszkańcy Zachodu, a mieszkańców Wschodu ogarnia groza.

21. Tak! To spotyka siedziby niegodziwego, tak się dzieje z miejscem tego, który nie chciał znać Boga.