Joba 19 NBG

1. Zatem Ijob odpowiedział, mówiąc:

2. Jak długo chcecie dręczyć mą duszę i gnębić mnie słowami?

3. Oto już dziesięciokrotnie mnie lżyliście i nie wstydzicie się mnie krzywdzić.

4. A jeśli w istocie zbłądziłem, to mój błąd przy mnie zostanie.

5. Jeżeli chcecie się nade mnie wywyższać, wtedy złóżcie mi dowód mojej hańby.

6. Wiedzcie, że to Bóg mnie ugiął i oplątał mnie Swoją siecią.

7. Oto wołam o zarzut, lecz nie znajduję odpowiedzi; krzyczę, ale nie ma sądu.

8. Zagrodził moją drogę tak, że nie mogę przejść, a nad moją ścieżką mrok rozpostarł.

9. Odarł mnie z mojej czci oraz strącił koronę z mojej głowy.

10. Skruszył mnie dookoła, abym zginął, a mą nadzieję wyrwał jak drzewo.

11. Rozpalił przeciw mnie Swój gniew i zaliczył mnie do Swoich wrogów.

12. Razem nadciągnęły Jego hufce; do mnie utorowały sobie drogę i rozłożyły się dookoła mego namiotu.

13. Oddalił ode mnie moich braci oraz stronią ode mnie moi przyjaciele.

14. Opuścili mnie moi krewni i zapomnieli o mnie znajomi.

15. Domownicy i moje służebnice uważają mnie za obcego, stałem się cudzym w ich oczach.

16. Kiedy wołam mojego sługę – nie odzywa się, choć go błagam moimi ustami.

17. Mój oddech jest wstrętny dla mojej żony, a ma prośba dla mych rodzonych braci.

18. Gardzą mną nawet swawolni malcy; urągają mi, kiedy chcę wstać.

19. Brzydzą się mną moi zaufani; i ci, których umiłowałem, zwrócili się przeciw mnie.

20. Do skóry, do mojego ciała przylgnęły moje kości, a ocalały zaledwie dziąsła moich zębów.

21. Zmiłujcie, zmiłujcie się nade mną, wy, moi przyjaciele, bo dotknęła mnie ręka Boga.

22. Czemu mnie prześladujecie jak Bóg i nie możecie się nasycić moją cielesną naturą?

23. Ach, gdyby zostały zapisane moje słowa, gdyby je napisano w zwoju.

24. W ołowiu, żelaznym rylcem, na wieki; oby wyryto je na skale.

25. Co do mnie, wiem, że mój Wybawca żyje, i że nad prochem wzniesie się jako ostatni.

26. A następnie, kiedy ta moja skóra zatoczy koło, jednak jako istota żywa ujrzę Boga.

27. Ujrzę Go sam, tak, zobaczą Go moje oczy, ale nie jako przeciwnika. W tęsknocie za tym zanikają w mym łonie nerki.

28. Gdybyście jednak powiedzieli: Czym go dalej będziemy prześladować, oraz, że korzeń rzeczy jest we mnie znaleziony;

29. drżyjcie przed mieczem! Gdyż zapalczywość będzie pomszczona przez miecz, byście poznali, że jest sąd.