Job 29 BB

1. Verder zei Job:

2. Was ik maar weer als vroeger, in de tijd dat God me nog beschermde.

3. Toen liet Hij zijn licht op mij schijnen. Daardoor was zelfs het donker licht om mij heen.

4. Was alles nog maar zoals toen ik nog jong was! Toen ging God net zo vertrouwelijk met mij om als een vriend.

5. Toen was de Almachtige God nog met mij. Mijn kinderen waren nog om me heen.

6. Toen had ik succes in alles wat ik deed. Ik werd bijna vanzelf rijk.

7. Als ik naar de poort van de stad ging om op mijn stoel tussen de wijze mannen te gaan zitten,

8. dan gingen de jonge mannen weg, uit respect voor mij. Hoogbejaarde mannen stonden eerbiedig voor mij op.

9. Leiders onderbraken hun gesprekken en zwegen uit respect voor mij.

10. Iedereen zweeg, niemand durfde nog iets te zeggen.

11. Iedereen bewonderde mijn wijsheid. Iedereen zei goede dingen over mij.

12. Want ik hielp arme mensen die mij om hulp vroegen. Weeskinderen werden door mij geholpen.

13. Ze waren me allemaal dankbaar. Arme weduwen waren blij met mij.

14. Ik was eerlijk en rechtvaardig in alles wat ik deed.

15. Ik stond altijd klaar om blinden en kreupelen te helpen.

16. Als een vader zorgde ik voor de arme mensen. Iedereen die met een rechtszaak kwam, behandelde ik eerlijk. Ook als het vreemden waren.

17. Ik strafte de mensen die schuldig waren en zorgde ervoor dat alles weer goed kwam voor hun slachtoffers.

18. Ik dacht dat het voor altijd goed met me zou gaan. Dat ik een lang en gezond leven zou hebben.

19. Ik was als een boom die met zijn wortels altijd water vindt en die met zijn takken drinkt van de dauw.

20. Alle dagen werd ik geëerd en gerespecteerd. Alle dagen voelde ik me sterk.

21. De mensen luisterden naar mij. Ze vroegen me om raad en om mijn mening.

22. Als ik die gegeven had, had niemand er nog iets aan toe te voegen. Wat ik gezegd had, was genoeg.

23. Ze wachtten op mij zoals ze op de regen wachtten. Van mij verwachtten ze goede woorden, zoals de regen zorgt voor een goede oogst.

24. Als ik hen toelachte, konden ze het maar nauwelijks geloven. Altijd was ik vriendelijk tegen iedereen.

25. Ik leidde hen als een leider. Ik voelde me als een koning die zijn leger aanvoert. Ik troostte mensen die bedroefd waren. (lees verder)