Eyub 31 KMEYA

1. GÖZLERİMLE bir ahit kestim, Ve ben kıza nasıl göz atarım?

2. Ve nedir yukarıdan, Allahtan pay, Ve yücelerden, Kadîrden, miras ne?

3. Haksız için felâket, Fesat işliyenlere de belâ değil midir?

4. O benim yollarımı görmüyor mu? Ve bütün adımlarımı saymıyor mu?

5. Eğer yalancılıkla yürüdümse, Ve ayağım hileye seğirtti ise

6. (Doğru terazide tartılayım da, Allah bütünlüğümü bilsin);

7. Eğer adımım yoldan saptı ise, Yüreğim de gözümün ardınca yürüdü ise, Eğer avuçlarıma kir süründü ise;

8. Ben ekeyim de, başkası yesin; Ve filizlerim kökünden sökülsün.

9. Eğer yüreğim kadına aldandı ise, Ve komşumun kapısında pusu kurdumsa;

10. Benim karım başkasına değirmen çevirsin, Ve başkaları onun üzerine iğilsinler.

11. Çünkü bu bir habaset olurdu; Ve bu mahkemelik bir cürüm olurdu;

12. Çünkü o bir ateştir, helâk yerine kadar yiyip bitirir, Ve bütün mahsulümü kökünden sökerdi.

13. Eğer benimle çekiştikleri zaman, Kölemin ya cariyemin davasını hor gördümse,

14. Allah ayağa kalkınca ne yaparım, Ve yokladığı zaman ona ne cevap veririm?

15. Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? Ve rahimde bize şekil veren bir değil midir?

16. Eğer dilediklerinden fakirleri alıkoydumsa, Yahut dul kadının gözlerini söndürdümse,

17. Yahut lokmamı yalnız yedimse, Öksüz de ondan yemedi ise

18. (Halbuki gençliğimden beri yanımda büyüdü, baba yanında imiş gibi, Ve doğduğum günden beri dul kadına kılavuzluk ettim);

19. Eğer esvapsızlıktan ötürü ölmekte olanı, Yahut örtüsü olmıyan yoksulu gördüm de,

20. Onun sırtı bana hayır dua etmedi ise, Ve koyunlarımın yünü ile ısınmadı ise;

21. Kapıda yardımcım olduğunu gördüğüm için, Elimi öksüze karşı kaldırdımsa;

22. Omuzum kürek kemiğinden düşsün, Ve kolum kemiğinden kırılsın.

23. Çünkü Allahtan belâ benim için dehşettir, Ve onun haşmetinden ötürü elimden bir şey gelmez.

24. Eğer ümidimi altına bağladımsa, Ve halis altına: Güvendiğim sensin, dedimse;

25. Eğer servetim çoktur diye, Ve elim çok kazandı diye sevindimse;

26. Eğer ışıldarken güneşe, Yahut parıltısı içinde yürürken aya baktım da,

27. Yüreğim gizlice aldandı ise, Ve ağzım elimi öptü ise;

28. Bu da mahkemelik bir cürüm olurdu; Çünkü yukarıda olan Allahı inkâr etmiş olurdum.

29. Eğer benden nefret edenin helâkine sevindimse, Yahut ona kötülük erince sevinçten coştumsa

30. (Evet, lânetle onun canını diliyerek, Bırakmadım ki, dilim suç işlesin);

31. Eğer çadırımın adamları demedilerse: Onun yedirdiği ete doymıyan kim vardır?

32. (Garip geceyi sokakta geçirmezdi; Yolcuya da kapımı açardım);

33. Eğer fesadımı bağrımda gizliyerek, Bir insan gibi günahlarımı örttümse,

34. Halkın çokluğundan korktuğum için, Aşiretlerin hakareti de beni yıldırdı diye, Ve sustum da, kapıdan çıkmadımsa —

35. Keşke beni dinliyen biri olsa! (İşte, benim imzam, Kadîr bana cevap versin) Ve hasmımın yazdığı tomar elimde olsa!

36. Gerçek onu omuzumda taşırdım; Bana taç olsun diye başıma sarardım;

37. Adımlarımın sayısını ona bildirirdim; Kendisine bir hükümdar gibi yaklaşırdım.

38. Eğer bana karşı toprağım feryat ediyorsa, Ve sapan yarıkları hep birden ağlamakta iseler;

39. Eğer mahsulünü parasız yedimse, Yahut sahiplerinin canını söndürdümse;

40. Buğday yerine diken, Ve arpa yerine kötü ot bitsin. Eyubun sözleri bitti.