Eyub 33 KMEYA

1. FAKAT şimdi, ey Eyub, sözümü dinle, Ve bütün sözlerime kulak ver.

2. İşte, şimdi ağzımı açtım; Ağzımın içinde dilim söyliyor.

3. Sözlerim yüreğimin doğruluğunu ifade edecek; Ve dudaklarım bildiklerini hulûsla söyliyecek.

4. Allahın Ruhu beni yarattı, Ve Kadîrin soluğu beni diriltti.

5. Eğer elinden gelirse, bana cevap ver; Sözlerini önüme sırala, karşımda dur.

6. İşte, ben de senin gibi Allahın kuluyum; Ben de balçıktan teşkil olundum.

7. İşte, dehşetim seni yıldırmaz, Ve baskım sana ağır gelmez.

8. Gerçek ben dinlerken sen dedin, Ve senin sözlerini işittim:

9. Ben temizim, günahsızım; Suçsuzum ben, ve bende fesat yoktur;

10. İşte, bana karşı o behane buluyor, Beni kendi düşmanı sayıyor;

11. Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Bütün yollarımı gözetliyor.

12. İşte, sana cevap vereyim, bunda haklı değilsin; Çünkü Allah insandan büyüktür.

13. Niçin onunla çekişiyorsun? Mademki işlerinin hiç biri için cevap vermez.

14. Çünkü insan onu görmezse de, Allah bir yolla, hattâ iki yolla söyler.

15. Ruyada, gece rüyetinde, İnsanlar üzerine ağır uyku bastığı zaman, Yatağın üzerinde uyuklamada;

16. İnsanların kulağını o zaman açar, Ve onlara öğretilen şeylere mühür basar,

17. İnsanı işlediğinden çevirsin diye, Ve adamdan kibri gizlesin diye,

18. Canını çukurdan, Ve hayatını kılıçla helâk olmadan esirger.

19. Ve yatağı üzerinde ağrılarla, Ve kemikleri içinde daimî çekişme ile tedip olunur;

20. Ve gönlü ekmekten tiksinir, Canı da lezzetli yiyecekten.

21. Eti erir, görülmez olur; Ve gözükmiyen kemikleri meydana çıkar.

22. Ve canı çukura yaklaşır, Ve hayatı öldürücülere.

23. İnsan için doğru olan nedir ona bildirsin diye, Onun yanında bir melek, bir şefaatçi, Binden biri bulunursa eğer,

24. O zaman Allah ona lûtfeyler, ve der: Onu çukura inmekten kurtar, Ben kefareti buldum.

25. Eti çocuğunkinden körpe olur; Gençliği günlerine döner.

26. Allaha dua eder, o da ondan razı olur, Ve sevinçle onun yüzünü görür; Ve doğruluğunu insana geri verir.

27. İnsanlar önünde terennüm eder, ve der: Ben suç işledim, ve doğruyu iğrilttim, Ve bana yaramadı;

28. Çukura gitmekten canımı o kurtardı, Ve hayatım ışığı görecektir.

29. İşte, canını çukurdan getirsin de Yaşıyanların ışığı ile aydınlansın diye,

30. Bütün bunları iki kere, üç kere, Allah insanla işler.

31. İyi dinle, ey Eyub, işit; Sen sus da, ben söyliyeyim.

32. Eğer söyliyeceğin varsa, bana cevap ver; Söyle, çünkü seni haklı çıkarmak isterim.

33. Eğer yoksa, sen beni dinle; Sus da sana hikmet öğreteyim.