Joba 33 UBG

1. Teraz więc, Hiobie, posłuchaj, proszę, mojej mowy i nadstaw uszu na wszystkie moje słowa.

2. Oto teraz otworzyłem swoje usta, a mój język będzie mówił pod podniebieniem.

3. Moje słowa pochodzą ze szczerości mego serca, a moje wargi wyraźnie wypowiedzą wiedzę.

4. Duch Boży stworzył mnie, tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie.

5. Jeśli możesz, odpowiedz mi; przygotuj się i stań przede mną.

6. Oto ja, według twoich słów, odpowiem ci za Boga, chociaż też jestem z błota ulepiony.

7. Oto mój strach nie zatrwoży cię, a moja ręka nie zaciąży na tobie.

8. Ty jednak powiedziałeś mi do uszu, słyszałem dźwięk twoich słów:

9. Jestem czysty, bez przestępstwa, jestem niewinny i nie ma we mnie nieprawości.

10. Oto on znajduje zarzuty przeciwko mnie i uważa mnie za swego wroga.

11. Zakuł moje nogi w dyby, a zważa na wszystkie moje ścieżki.

12. Otóż w tym nie jesteś sprawiedliwy. Powiem ci, że Bóg jest większy od człowieka.

13. Dlaczego z nim się spierasz? Przecież on nie tłumaczy się z żadnych swoich spraw.

14. Bóg bowiem mówi raz i drugi, ale człowiek tego nie dostrzega.

15. We śnie, w nocnym widzeniu, gdy twardy sen spada na ludzi, w czasie drzemki na łóżku;

16. Wtedy otwiera ucho ludzkie i pieczętuje ich pouczenie;

17. Aby odwieść człowieka od złego czynu i zabrać od niego pychę.

18. Powstrzymuje jego duszę od dołu, a jego życie chroni przed śmiercią od miecza.

19. Każe go też cierpieniem na jego łożu i bólem we wszystkich jego kościach;

20. Tak że jego życiu obrzydza chleb, a jego duszy przysmaki.

21. Jego ciało niszczeje nie do poznania, a wystają jego kości, które nie były widoczne.

22. Jego dusza zbliża się do grobu, a jego życie do niosących śmierć.

23. Jeśli będzie przy nim jakiś anioł, pośrednik, jeden z tysiąca, aby oznajmić człowiekowi jego powinność;

24. Wtedy zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do dołu, bo znalazłem okup.

25. I jego ciało odzyska dziecięcą świeżość, wróci do dni swojej młodości.

26. Będzie się modlił do Boga i on przyjmie go łaskawie, ujrzy jego oblicze z radością i przywróci człowiekowi jego sprawiedliwość;

27. Spojrzy na ludzi i jeśli ktoś powie: Zgrzeszyłem, wypaczyłem to, co prawe, i to nie było dla mnie korzystne;

28. On wybawi jego duszę od zejścia do dołu, a jego życie ujrzy światło.

29. Wszystko to czyni Bóg z człowiekiem kilkakrotnie;

30. Aby odwrócić jego duszę od dołu i aby był oświecony światłem żyjących.

31. Zważ na to, Hiobie, słuchaj mnie; milcz, a ja będę mówił.

32. Jeśli jednak masz coś do powiedzenia, odpowiedz mi; mów, bo chciałbym cię usprawiedliwić.

33. A jeśli nie, słuchaj mnie; milcz, a nauczę cię mądrości.