Job 9 EBV24

1. Job antwoordde en zei:

2. Ik weet zeker dat het zo is, want hoe zou een mens rechtvaardig kunnen zijn voor God?

3. Als Hij een rechtsgeschil met hem zou willen aangaan, zou hij Hem niet eens één op de duizend keer antwoord kunnen geven.

4. Hij is wijs van hart en sterk van kracht, wie zou zich tegen Hem kunnen verharden en in voorspoed blijven leven?

5. Hij die de bergen verplaatst zonder dat men het merkt, die ze ondersteboven keert in zijn toorn,

6. Hij die de aarde van haar plaats doet wegtrillen, en haar zuilen doet beven,

7. Hij die de zon gebiedt om niet op te komen, die de sterren verzegelt!

8. Hij alleen spant de hemelen uit, Hij schrijdt voort over de hoge kruinen van de golven van de zee.

9. Hij die de Grote Beer maakt, de Orion, het Zevengesternte en de Kamers van het Zuiden,

10. Hij die grote dingen doet - die men niet kan doorgronden - wonderen, ontelbaar veel.

11. Zie, Hij gaat aan mij voorbij en ik zie Hem niet, Hij komt langs en ik merk Hem niet op.

12. Zie, neemt Hij weg, wie zal Hem tegenhouden? Wie zal tegen Hem zeggen: ‘Wat doet U?’

13. God zal zijn toorn niet afwenden, de helpers van Rahab bukken zich onder Hem.

14. Hoe zal ik Hem dan kunnen antwoorden, de juiste woorden tegenover Hem kunnen kiezen?

15. Al was ik rechtvaardig, toch zou ik niet kunnen antwoorden, maar mijn Rechter om genade smeken.

16. Als Hij mij zou antwoorden als ik roep, zou ik niet kunnen geloven dat Hij naar mijn stem geluisterd heeft.

17. Door een storm verplettert Hij mij, en zonder reden vermeerdert Hij mijn wonden.

18. Hij laat mij niet op adem komen, maar Hij verzadigt mij met bitterheden.

19. Als het op kracht aankomt, zie, Hij is sterk, en als het op recht aankomt, zegt Hij: ‘Wie zal mij dagvaarden?’

20. Al ben ik rechtvaardig, toch zal mijn mond mij schuldig verklaren, al ben ik onberispelijk, toch zal Hij mij voor schuldig houden.

21. Al ben ik onberispelijk, mijn ziel echt kennen doe ik niet, ik heb een afkeer van mijn leven gekregen.

22. Daarom zeg ik: ‘Het komt op hetzelfde neer! Aan wie onberispelijk is en aan de boosdoener maakt Hij een einde!’

23. Als de gesel plotseling doodt, spot Hij met de wanhoop van de onschuldigen.

24. De aarde wordt overgegeven in handen van de boosdoener. Hij bedekt de gezichten van haar rechters. Als Hij het niet doet, wie doet het dan?

25. Mijn dagen zijn sneller voorbijgegaan dan een hardloper, zij zijn weggevlucht, zij hebben het goede niet gezien.

26. Als boten van papyrusriet gleden zij voorbij, zoals een arend op het aas afvliegt.

27. Als ik zeg: ‘Ik zal mijn klacht vergeten, ik zal mijn sombere gezicht wegdoen en vrolijk kijken!’,

28. dan ben ik beducht voor al mijn smarten. Ik weet dat U mij niet voor onschuldig zult houden.

29. Ik ben een boosdoener, waarom zou ik mij vergeefs afmatten?

30. Al zou ik mij met sneeuwwater wassen, mijn handen schoonmaken met soda,

31. dan nog zult U mij in de beerput dompelen, en zullen mijn kleren van mij gruwen.

32. Want Hij is niet een man als ik, die ik antwoord zou kunnen geven, als wij samen in het gericht komen.

33. Er is geen scheidsrechter tussen ons, die zijn hand op ons beiden kan leggen.

34. Laat Hij zijn stok bij mij weghalen, laat zijn dreiging mij geen angst meer aanjagen,

35. dan zal ik spreken zonder Hem te vrezen, want zo ben ik niet op mijzelf.