Yuhanna 10 KKDEU

1. “Size doğrusunu söyleyeyim: Koyun ağılına kapıdan girmeyip başka yerden giren kişi hırsız ve eşkıyadır.

2. Kapıdan girense koyunların çobanıdır.

3. Kapıcı ona kapıyı açar ve koyunlar onun sesini işitirler. O da koyunlarını adlarıyla çağırır ve onları dışarı çıkarır.

4. Kendi koyunlarının hepsini yola koyunca onların önünden yürür, koyunlar da ardından giderler. Çünkü sesini tanırlar.

5. Bir yabancının ardından gitmezler. Tersine, ondan kaçarlar. Çünkü yabancıların sesini tanımazlar.”

6. İsa onlara bu örneği anlattı. Ama O'nun ne demek istediğini anlamadılar.

7. Bunun üzerine İsa yeniden anlattı: “Size doğrusunu söyleyeyim, ben koyunların kapısıyım.

8. Benden önce gelenlerin tümü hırsız ve eşkıyadır. Ama koyunlar onları dinlemedi.

9. Kapı Ben'im. Benim aracılığımla giren kurtulur. Girer, çıkar ve otlak bulur.

10. Hırsız ancak çalmak, öldürmek, yok etmek amacıyla gelir. Bense onlarda yaşam olsun, hem de bol yaşam olsun diye geldim.

11. “Ben İyi Çoban'ım. İyi Çoban koyunlar için canını verir.

12. Parayla tutulan, gerçekte çoban olmayan ve koyunlara sahip çıkmayan kişi kurdun geldiğini görünce koyunları bırakıp kaçar. Kurt da onları kapar, darmadağın eder.

13. Kaçar, çünkü para karşılığı tutulmuştur ve koyunlar için kaygılanmaz.

14. Ben İyi Çoban'ım ve benim olanları tanırım. Benim olanlar da beni tanırlar.

15. Baba'nın beni tanıdığı, benim de Baba'yı tanıdığım gibi. Koyunlar için canımı veririm.

16. Bu ağıldan olmayan başka koyunlarım da var. Onları da getirmeliyim. Sesimi duyacaklar; böylece tek sürü, tek Çoban olacak.

17. “Baba beni bunun için sever. Çünkü canımı veririm; öyle ki, onu yeniden alayım.

18. Canımı benden kimse alamaz. Onu kendi isteğimle veriyorum. Canımı vermeye de, yeniden almaya da yetkim vardır. Bu buyruğu Babam'dan aldım.”

19. Bu sözler yüzünden Yahudi yetkililer arasında yeniden ayrılık doğdu.

20. Birçoğu şöyle diyordu: “O cinlidir, hem de deli! Niçin O'nu dinliyorsunuz?”

21. Başkaları ise, “Bunlar cine tutulmuş birinin sözleri değil!” diyorlardı, “Cin körlerin gözlerini açabilir mi hiç?”

22. Yeruşalim'de Tapınağın Açılışını Anma Bayramı kutlanıyordu. Mevsim kıştı.

23. İsa tapınakta Süleyman'ın eyvanında dolaşıyordu.

24. Yahudi yetkililer çevresini sarıp sordular: “Daha ne vakte dek bizi kararsızlık içinde bırakacaksın? Eğer Mesih'sen bize açıkça bildir!”

25. İsa, “Size bildirdim, ama bana inanmıyorsunuz” diye yanıtladı, “Babam'ın adıyla yaptığım işler bana tanıklık ediyor.

26. Ama siz iman etmiyorsunuz. Çünkü koyunlarımdan değilsiniz.

27. Koyunlarım sesimi işitirler, ben de onları tanırım ve ardımdan gelirler.

28. Onlara sonsuz yaşam veririm. Onlar sonsuza dek yok olmayacaklar. Hiç kimse de onları elimden kapamayacak.

29. Onları bana veren Babam her varlıktan üstündür. Baba'nın elinden onları kapmaya kimsenin gücü yetmez.

30. Ben ve Baba biriz.”

31. Yahudi yetkililer yine O'nu taşlamak için taşlara sarıldılar.

32. İsa onlara şöyle dedi: “Size Baba'dan gelen sayısız değerli işler gösterdim. Bu işlerden hangisi için beni taşlıyorsunuz?”

33. Yahudi yetkililer, “Seni değerli bir iş yüzünden değil, sövdüğünden taşlıyoruz” diye karşılık verdiler, “Çünkü sen bir insanken kendini Tanrı yerine koyuyorsun.”

34. İsa şöyle yanıtladı: “Kutsal Yasanız'da, Tanrı'nın, ‘Ben buyurdum: Siz ilahlarsınız’ dediği yazılı değil mi?

35. O'nun Tanrı'nın sözünün iletildiği kişiler için İlahlar sözünü kullandığını ve Kutsal Yazı'nın bozulamayacağını biliyoruz.

36. ‘Tanrı'nın Oğlu'yum’ dediğim için, Baba'nın kutsayıp dünyaya gönderdiği kişiye mi sövüyorsun diyorsunuz siz?

37. Eğer Babam'ın işlerini yapmıyorsam, bana iman etmeyin.

38. Yok eğer yapıyorsam, bana iman etmeseniz bile yapılan işlere inanın. Öyle ki, Baba'nın bende, benim de Baba'da olduğumu bilip anlayasınız.”

39. Bunun üzerine, O'nu yine yakalamaya yeltendiler. Ama İsa ellerinden sıyrılıp gitti.

40. İsa yine Ürdün Irmağı'nın öbür yakasında Yahya'nın başlangıçta vaftiz ettiği yere gitti ve orada kaldı.

41. Birçok kişi O'na geldi. “Yahya hiçbir mucize yapmadı; ama Yahya'nın bu adam için söylediği her şey doğru çıktı” diyorlardı.

42. Orada birçokları O'na iman etti.