Yuhanna 10 KMEYA

1. DOĞRUSU ve doğrusu size derim: Koyun ağılına kapıdan girmiyip başka yerden aşan, hırsız ve hayduttur.

2. Fakat kapıdan giren koyunların çobanıdır.

3. Kapıcı ona açar, ve koyunlar onun sesini işitirler; o da kendi koyunlarını adları ile çağırır, ve onları çıkarır.

4. Bütün kendininkileri dışarı çıkarınca onların önünde yürür; ve koyunlar ardınca giderler; zira sesini tanırlar.

5. Ve yabancının ardınca gitmezler, fakat ondan kaçarlar; çünkü yabancıların sesini tanımazlar.

6. İsa bu meseli onlara söyledi; fakat kendilerine söyledikleri ne idiğini anlamadılar.

7. Ve İsa yine onlara dedi: Doğrusu ve doğrusu size derim: Ben koyunların kapısıyım.

8. Benden evel gelenlerin hepsi hırsız ve haydutturlar; fakat koyunlar onları dinlemediler.

9. Ben kapıyım; eğer bir kimse benden girerse, kurtulur; girer, çıkar, ve otlak bulur.

10. Hırsız, ancak çalıp öldürmek ve telef etmek için gelir. Ben onlarda hayat olsun, çok hayat olsun diye geldim.

11. Ben iyi çobanım; iyi çoban koyunlar uğruna canını verir.

12. Çoban olmıyan ücretli adam, kurdun geldiğini görür, koyunlar kendisinin olmadığı için, onları bırakıp kaçar (kurt da onları kapar, ve dağıtır),

13. çünkü ücretlidir, ve koyunlar için kaygı çekmez.

14. Ben iyi çobanım; benimkileri tanırım.

15. Baba beni tanıdığı, ben de Babayı tanıdığım gibi, benimkiler de beni tanırlar; ve koyunlar uğruna canımı veririm.

16. Ve bu ağıldan olmıyan başka koyunlarım var ki, onları da getirmeliyim, benim sesimi işitecekler; ve tek sürü, tek çoban olacak.

17. Bunun için Baba beni sever; çünkü ben canımı veririm, ta ki, onu tekrar alayım.

18. Onu benden kimse almaz; fakat onu kendiliğimden veririm. Onu vermeğe kudretim var; ve onu yine almağa kudretim vardır. Bu emri Babamdan aldım.

19. Bu sözlerden dolayı Yahudiler arasında yine ayrılık oldu.

20. Ve onlardan çoğu dediler: Onda cin var, delidir; niçin onu dinliyorsunuz?

21. Başkaları dediler: Bunlar cine tutulmuş bir adamın sözleri değil. Körlerin gözlerini cin açabilir mi?

22. Yeruşalimde Takdis bayramı oldu;

23. kış idi; ve İsa mabette Süleymanın eyvanında geziyordu.

24. Ve Yahudiler etrafını alıp kendisine dediler: Ne vakte kadar yüreğimizi tereddütte bırakacaksın? Eğer Mesih isen, bize açıkça söyle.

25. İsa onlara cevap verdi: Size dedim, ve iman etmiyorsunuz. Babamın ismile yaptığım işler, benim için onlar şehadet ediyor.

26. Fakat siz iman etmiyorsunuz; çünkü koyunlarımdan değilsiniz.

27. Koyunlarım sesimi işitirler, ben de onları tanırım, ve ardımca gelirler;

28. ben onlara ebedî hayat veririm; onlar da ebediyen helâk olmazlar; ve kimse onları elimden kapmaz.

29. Onları bana veren Babam hepsinden büyüktür; Babanın elinden kapmağa kimsenin gücü yetmez.

30. Ben ve Baba biriz.

31. Yahudiler onu taşlamak için yine yerden taş kaldırdılar.

32. İsa onlara cevap verdi: Size Babadan bir çok iyi işler gösterdim; bu işlerden hangisi için beni taşlıyorsunuz?

33. Yahudiler ona cevap verdiler: Seni iyi işten dolayı değil, fakat küfürden dolayı, ve sen insan iken, kendini Allah ettiğinden dolayı taşlıyoruz.

34. İsa onlara cevap verdi: “Ben dedim: Siz ilâhlarsınız,” diye şeriatinizde yazılı değil mi?

35. Kendilerine Allah sözü gelenlere, ilâhlar dediği halde (ve kitap bozulamaz),

36. Allahın Oğluyum, dediğim için siz Babanın takdis edip dünyaya gönderdiği zata mı: Küfrediyorsun, diyorsunuz?

37. Eğer Babamın işlerini yapmıyorsam, bana iman etmeyin.

38. Fakat yaptığım halde, siz bana iman etmezseniz bile, işlere iman edin ki, Babanın bende, ve benim Babada olduğumu bilip anlıyasınız.

39. Yine onu tutmağa çalıştılar; İsa da onların elinden çıktı.

40. İsa Erden ötesine, Yahyanın önceleri vaftiz ettiği yere yine gitti; ve orada kaldı.

41. Çok kimseler ona gelip dediler: Gerçi Yahya hiç alâmet yapmadı; fakat Yahyanın bu adam için hep dedikleri doğru idi.

42. Ve bir çokları kendisine orada iman ettiler.