Yuhanna 21 KKDEU

1. Bu olaylardan sonra, Taberiye Denizi kıyısında İsa yeniden öğrencilerine açıkça göründü. Bu görünüşü şöyle oldu:

2. Simun Petrus, İkiz adını taşıyan Tomas, Galile'nin Kana Kenti'nden Natanael, Zebedi'nin oğulları ve İsa'nın başka iki öğrencisi bir aradaydılar.

3. Simun Petrus ötekilere, “Ben balık tutmaya gidiyorum” dedi. Ötekiler, “Biz de seninle geliyoruz” dediler. Çıkıp bir tekneye bindilerse de, o gece hiçbir şey tutamadılar.

4. Şafak sökerken İsa kıyıda durdu. Ama öğrenciler O'nun İsa olduğunu anlamadılar.

5. İsa, “Balık tutamadınız mı, çocuklar?” dedi. “Hayır” diye karşılık verdiler.

6. İsa, “Ağı teknenin sağ yanına atın, tutacaksınız” dedi. Bunun üzerine ağı attılar. Ancak balıkların bolluğundan onu çekmeye güçleri yetmedi.

7. İsa'nın sevdiği öğrenci, Petrus'a, “Bu Rab'dir” dedi. Simun Petrus O'nun Rab olduğunu işitince balıkçı gömleğini giyip –çünkü giysilerini çıkarmıştı– denize atladı.

8. Öbür öğrenciler de balık dolu ağı çekerek tekneyle yaklaştılar. Çünkü kıyıdan uzakta değildiler; yaklaşık yüz on metre kadar ötedeydiler.

9. Karaya ayak basar basmaz, orada kömür ateşi yandığını gördüler; üstünde balıkla ekmek duruyordu.

10. İsa, “Şimdi tuttuğunuz balıklardan birkaçını getirin” dedi.

11. Simun Petrus tekneye girdi ve yüz elli üç iri balıkla dolu ağı karaya çekti. Ağzına kadar dolu olmasına karşın ağ yırtılmadı.

12. İsa, “Gelin, yemek yiyin” dedi. Öğrencilerden hiçbiri O'na, “Sen kimsin?” diye sormaya cesaret edemedi. Çünkü O'nun Rab olduğunu biliyorlardı.

13. İsa yaklaştı, ekmeği alıp onlara verdi. Balığı da verdi.

14. Ölüler arasından dirildikten sonra, İsa'nın öğrencilere üçüncü görünüşüydü bu.

15. Yemekten sonra İsa Simun Petrus'a sordu: “Ey Yuhanna oğlu Simun, beni bunlardan daha çok seviyor musun?” Petrus, “Evet, ya Rab, seni sevdiğimi biliyorsun” diye yanıtladı. İsa, “Kuzularımı otlat” dedi.

16. İsa ikinci kez ona sordu: “Ey Yuhanna oğlu Simun, beni seviyor musun?” Simun Petrus, “Evet, ya Rab, seni sevdiğimi biliyorsun” diye yanıtlayınca, İsa, “Koyunlarıma çobanlık et” dedi.

17. İsa Petrus'a üçüncü kez sordu: “Ey Yuhanna oğlu Simun, beni seviyor musun?” İsa'nın üçüncü kez, “Beni seviyor musun?” diye sorması Petrus'u üzdü. “Ya Rab” dedi, “Sen her şeyi bilirsin. Seni sevdiğimi de biliyorsun.” İsa ona, “Koyunlarımı otlat” dedi,

18. “Sana doğrusunu söyleyeyim: Gençken kendin giyinip kuşanıp istediğin yere giderdin. Ama yaşlanınca ellerini uzatacaksın. Başkası seni giydirip kuşatacak ve gitmek istemediğin yere yöneltecek.”

19. Bunu ne tür ölümle Tanrı'yı yücelteceğini belirtmek için bildirdi. Bu açıklamadan sonra ona, “Ardımdan gel” dedi.

20. Petrus geri dönünce, İsa'nın sevdiği öğrencinin ardından gelmekte olduğunu gördü. Akşam yemeğinde O'nun göğsüne yaslanıp, “Ya Rab, seni ele verecek olan kimdir?” diye soran öğrenciydi bu.

21. Petrus onu görünce İsa'ya sordu: “Ya Rab, ya bu ne olacak?”

22. İsa ona, “Eğer ben gelinceye dek onun kalmasını istiyorsam, bundan sana ne?” dedi, “Sen ardımdan gel.”

23. Böylece kardeşler arasında o öğrencinin hiç ölmeyeceğine ilişkin bir söz dolaşmaya başladı. Oysa İsa onun için, “Ölmeyecektir” dememişti; “Eğer ben gelinceye dek onun kalmasını istiyorsam, bundan sana ne?” demişti.

24. Bunlara tanıklık eden ve bunları yazan öğrencidir bu. Tanıklığının gerçek olduğunu biliyoruz.

25. İsa'nın yapmış olduğu başka pek çok iş vardır. Bunlar ayrı ayrı yazılmış olsaydı, sanırım, yazılan kitaplar dünyaya sığmazdı.