Yuhanna 5 KKDEU

1. Bu olaylardan sonra Yahudiler'in bir bayramı geldi. İsa Yeruşalim'e çıktı.

2. Yeruşalim'de Koyun Kapısı yanında –İbranice'de Beytesda adını taşıyan– beş eyvanlı bir havuz vardı.

3. Bu eyvanlarda kör, topal, eli ayağı tutmayan büyük bir hasta kalabalığı yatardı. (Suyun çalkalanmasını beklerlerdi.

4. Çünkü zaman zaman bir melek havuzun içine inerek suyu çalkalardı. Su çalkalandıktan sonra içine ilk dalan kimse, tutulduğu hastalıktan kurtulurdu.)

5. Orada otuz sekiz yıldan beri hastalık çeken bir adam vardı.

6. İsa onun yerde yattığını gördü. Adamın uzun süredir aynı durumda bulunduğunu bildiğinden, “İyi olmak ister misin?” diye sordu.

7. Hasta, “Efendim, su çalkanır çalkanmaz beni havuza koyacak kimsem yok” diye karşılık verdi, “Ben davranırken başka biri benden önce atlıyor!”

8. İsa, “Ayağa kalk” dedi, “Döşeğini kaldır ve yürü!”

9. Adam o anda iyi oldu. Döşeğini kaldırıp yürüdü. Ne var ki, o gün Şabat'tı.

10. Bu nedenle Yahudi yetkililer iyileşen adama, “Bugün Şabat'tır” dediler, “Döşeğini kaldırman yasal değildir.”

11. Adam, “Beni iyi edenin kendisi, ‘Döşeğini kaldır ve yürü!’ dedi” diye yanıtladı.

12. Bu kez, “Kim sana, döşeğini kaldır ve yürü dedi?” diye sordular.

13. Ancak iyi edilen adam O'nun kim olduğundan habersizdi; çünkü orada çok insan toplanmış, İsa da gitmişti.

14. Bundan sonra İsa onu tapınakta bulup, “Bak, iyi oldun” dedi, “Artık günah işleme ki, başına daha kötü bir şey gelmesin.”

15. Adam gidip kendisini iyi edenin İsa olduğunu Yahudi yetkililere bildirdi.

16. Bu yüzden Yahudi yetkililer İsa'ya saldırıda bulunmaya başladılar; çünkü bu işleri Şabat Günü'nde yapıyordu.

17. İsa onları şöyle yanıtladı: “Babam şu ana dek çalışmasını sürdürüyor, ben de çalışıyorum.”

18. İşte bu yüzden Yahudi yetkililer O'nu öldürmek için çabalarını artırdılar. Çünkü yalnız Şabat'ı bozmakla kalmamış, “Tanrı Babam'dır” diyerek kendisini Tanrı'yla bir tutmuştu.

19. İsa onları şöyle yanıtladı: “Size doğrusunu söyleyeyim, Oğul kendiliğinden hiçbir şey yapamaz. Ancak Baba'nın yaptıklarını görerek onları yapar. Ve baba ne yaparsa, Oğul da O'nun gibi yapar.

20. Çünkü Baba Oğul'u sever ve yaptıklarının tümünü O'na gösterir. Sizler şaşakalasınız diye O'na bunlardan daha yüce işler de gösterecektir.

21. Baba nasıl ölüleri diriltip onlara yaşam sağlıyorsa, Oğul da istediklerine yaşam sağlar.

22. Baba kimseyi kendisi yargılamaz. Tüm yargılama yetkisini Oğul'a vermiştir.

23. Öyle ki, herkes Baba'ya saygı gösterdiği gibi, Oğul'a da saygı göstersin. Oğul'a saygı göstermeyen, O'nu gönderen Baba'ya da saygı göstermez.

24. “Size doğrusunu söyleyeyim: Benim sözümü dinleyenin ve beni gönderene iman edenin sonsuz yaşamı vardır. O yargılanmayacaktır; ölümden yaşama geçmiştir.

25. Size doğrusunu söyleyeyim: Saat geliyor, işte geldi bile. Ölüler Tanrı Oğlu'nun sesini işitecekler ve işitenler yaşayacaklar.

26. Çünkü Baba nasıl her varlığın yaşam kaynağıysa, Oğul'un da her varlığa yaşam kaynağı olmasını sağladı.

27. O'na yargılama yetkisini de verdi. Çünkü O İnsanoğlu'dur.

28. Buna şaşmayın. Tüm mezarda yatanların O'nun sesini işiteceği zaman geliyor,

29. onlar mezarlarından çıkacaklar. İyilik yapanlar yaşamak için, kötülük yapanlarsa yargılanmak için dirilecekler.”

30. “Ben kendi kendime hiçbir şey yapamam; işittiğim gibi yargılarım. Benim yargılayışım doğrudur. Çünkü kendi isteğimi değil, beni gönderenin isteğini ararım.

31. Eğer kendim için tanıklık edersem, tanıklığım gerçek sayılmaz.

32. Benim için başka biri tanıklık ediyor. O'nun benim için ettiği tanıklığın gerçek tanıklık olduğunu biliyorum.

33. “Yahya'ya adamlar gönderdiniz ve o gerçeğe tanıklık etti.

34. Kaldı ki, benim tanıklığım insanlardan kaynaklanmıyor, ama siz kurtulasınız diye bunları söylüyorum.

35. Yahya yanan ve aydınlık veren bir ışıktı. Siz de onun ışığında bir süre sevinç bulmak istediniz.

36. Ama ben Yahya'nın tanıklığından daha üstün tanıklığa sahibim. Çünkü Baba'nın tamamlamam için bana verdiği işler –yapmakta olduğum bu işler– beni Baba'nın gönderdiğine tanıklık ediyor.

37. Beni gönderen Baba kendisi de bana ilişkin tanıklık etmiştir. Siz hiçbir dönemde ne O'nun sesini duydunuz, ne de O'nun yüzünü gördünüz.

38. O'nun sözü içinizde kalmıyor. Çünkü O'nun gönderdiği kişiye iman etmiyorsunuz.

39. Kutsal Yazılar'ı araştırıyorsunuz. Çünkü sonsuz yaşamınızın onlarda bulunduğunu sanıyorsunuz. Oysa bana da onlar tanıklık ediyor.

40. Yine de yaşam bulmak için bana gelmek istemiyorsunuz.

41. “İnsanlardan gelen yüceliği aramıyorum.

42. Ama sizi biliyorum; içinizde Tanrı sevgisi yoktur.

43. Baba'nın adıyla geldim ve beni kabul etmiyorsunuz. Ama başka biri kendi adıyla gelse onu kabul edeceksiniz.

44. Birbirinizi yücelten ve tek olan Tanrı'dan gelen yüceliği aramayan sizler bana nasıl iman edebilirsiniz?

45. Sanmayasınız ki, sizi Baba'nın önünde suçlayacağım. Sizleri suçlayan, kendisine umut bağladığınız Musa'dır.

46. Çünkü Musa'ya iman etmiş olsaydınız, bana da iman ederdiniz. Çünkü o bana ilişkin yazmıştır.

47. Ama onun yazdıklarına iman etmiyorsanız, benim sözlerime nasıl iman edeceksiniz?”