Yuhanna 6 KKDEU

1. Bu olaylardan sonra, İsa Taberiye diye tanınan Galile Denizi'nin karşı yakasına gitti.

2. Büyük bir kalabalık O'nu izliyordu; çünkü hastalar üzerinde gösterdiği mucizeleri görmüşlerdi.

3. İsa dağ yamacına çıkıp orada öğrencileriyle birlikte oturdu.

4. Yahudiler'in Fısıh Bayramı yakındı.

5. İsa gözlerini kaldırdığında büyük bir kalabalığın kendisine doğru geldiğini gördü. Filipus'a, “Bunların yemesi için nereden ekmek alalım?” diye sordu.

6. Bu sözü onu denemek için söylemişti; çünkü kendisi ne yapacağını biliyordu.

7. Filipus yanıtladı: “Her birinin ağzına bir lokma yiyecek koyabilmesi için iki yüz dinarlık ekmek bile yetmez!”

8. Öğrencilerinden biri, Simun Petrus'un kardeşi Andreas,

9. “Burada beş arpa ekmeğiyle iki balığı olan bir çocuk var” dedi, “Ama bu koca kalabalık için bu nedir ki!”

10. İsa, “Halkı yere oturtun” dedi. Sık bir çayırlıktaydılar. Böylece, sayısı yaklaşık beş bini bulan erkek yere oturdu.

11. Bunun üzerine İsa ekmekleri aldı, teşekkür sunduktan sonra oturanlara dağıttı. Bunun gibi, balıklardan da istedikleri kadar verdi.

12. Herkes iyice doyduktan sonra İsa öğrencilerine, “Artakalan parçaları toplayın” dedi, “Hiçbir şey atılmasın.”

13. Onlar da topladılar. Beş arpa ekmeğinden artakalan parçalarla on iki küfe doldurdular.

14. İsa'nın gerçekleştirdiği bu mucizeyi görenler, “Gerçekten, dünyaya gelmesi beklenen peygamber budur” dediler.

15. İsa da onların gelip kendisini kral yapmak için zorla götüreceklerini bildiğinden, yalnız başına yeniden dağa çekildi.

16. Akşam olunca İsa'nın öğrencileri aşağıya, denize indiler.

17. Bir tekneye binip karşı kıyıdaki Kafernahum'a doğru yol almaya başladılar. Karanlık basmıştı. İsa daha yanlarına gelmemişti.

18. Deniz esen güçlü rüzgarın etkisiyle kabarıyordu.

19. Bu durumda yaklaşık üç dört mil kürek çektikten sonra, İsa'nın deniz üstünde yürüyerek tekneye yaklaştığını gördüler. Korkuya kapıldılar.

20. İsa, “Korkmayın, benim” dedi.

21. Bunun üzerine, O'nu tekneye almak istediler. Tekne hemen gidecekleri kıyıya ulaştı.

22. Ertesi gün, denizin öbür kıyısında duran halk, orada İsa'nın öğrencilerinin bindiği tek bir tekneden başka tekne bulunmadığını gördü. İsa'nın öğrencileriyle birlikte o tekneye binmediğini, öğrencilerin yalnız gittiğini anladılar.

23. Öte yandan, Taberiye'den gelen tekneler Rab teşekkür sunduktan sonra halkın yemek yediği yerin yakınına varmıştı.

24. Halk ne İsa'nın, ne de öğrencilerin orada olmadığını görünce, teknelere binip İsa'yı aramak için Kafernahum'a gitti.

25. İsa'yı denizin karşı kıyısında bulunca, “Rabbi” dediler, “Buraya ne zaman geldin?”

26. İsa, “Size doğrusunu söyleyeyim: Beni mucizeler gördüğünüz için değil, ekmeklerden yiyerek doyduğunuz için arıyorsunuz” diye yanıtladı,

27. “Gelip geçici yiyecek için değil, sonsuz yaşam boyunca kalıcı yiyecek için çalışın. Bunu size İnsanoğlu verecektir. Baba Tanrı O'na mührünü basmıştır.”

28. “Tanrı tarafından onaylanan işleri yerine getirmek için ne yapmamız gerekir?” diye sordular.

29. İsa, “Tanrı tarafından onaylanan iş O'nun gönderdiği kişiye iman etmenizdir” diye karşılık verdi.

30. Bunun üzerine, “Öyleyse ne belirti göstereceksin ki, görüp sana iman edelim?” dediler, “Ne yapacaksın?

31. Atalarımız çölde man yediler. Yazılı olduğu gibi, “ ‘Yemeleri için onlara gökten ekmek verdi.’ ”

32. İsa, “Size doğrusunu söyleyeyim” dedi, “Gökten ekmeği Musa vermedi. Size gökten gerçek ekmeği veren Babam'dır.

33. Çünkü Tanrı'nın ekmeği, gökten inen ve dünyaya yaşam verendir.”

34. Onlar da İsa'ya, “Ya Rab” dediler, “Bize bu ekmeği her zaman ver.”

35. İsa, “Yaşam ekmeği Ben'im” dedi, “Bana gelen acıkmayacaktır. Bana iman eden hiçbir zaman susamayacaktır.

36. Ama size daha önce de belirttiğim gibi, beni görmenize karşın yine de iman etmiyorsunuz.

37. Baba'nın bana verdiklerinin hepsi bana gelecektir. Bana geleni hiçbir zaman geri çevirmem.

38. Çünkü kendi isteğimi değil, beni gönderenin isteğini uygulamak için gökten indim.

39. Beni gönderenin isteği, bana verdiklerinin hiçbirini yitirmemem, onları son gün diriltmemdir.

40. Çünkü Babam'ın isteği, Oğul'u görüp O'na iman eden herkesin sonsuz yaşamı olmasıdır. Son gün onları ben dirilteceğim.”

41. Bunun üzerine, “Gökten inen ekmek Ben'im” dediği için Yahudiler söylenmeye başladılar.

42. “Anasını babasını tanıdığımız Yusuf oğlu İsa değil mi bu?” diyorlardı, “Nasıl oluyor da şimdi, ‘Ben gökten indim’ diyor?”

43. İsa onlara, “Aranızda söylenip durmayın” dedi,

44. “Beni gönderen Baba onu bana doğru çekmedikçe, kimse bana gelemez. Son gün onu ben dirilteceğim.

45. Peygamberlerde yazılıdır: “ ‘Tümü Tanrı tarafından eğitilmiş olacak.’ “Baba'dan işitip öğrenen herkes bana gelir.

46. Bu, kimsenin Baba'yı gördüğü anlamına gelmez. Ancak Tanrı'dan olan Baba'yı görmüştür.

47. Size doğrusunu söyleyeyim: İman edenin sonsuz yaşamı vardır.

48. Yaşam ekmeği Ben'im.

49. Atalarınız çölde man yediler ama öldüler.

50. Oysa gökten inen ekmek budur; öyle ki, isteyen ondan yesin ve ölmesin.

51. Gökten inen diri ekmek Ben'im. Bu ekmekten yiyen sonsuza dek yaşayacaktır. Dünyanın yaşamı için vereceğim ekmek öz bedenimdir.”

52. Bunun üzerine Yahudiler aralarında çekişmeye başladılar. “Bu adam yiyelim diye öz bedenini nasıl bize verebilir?” diyorlardı.

53. İsa onlara, “Size doğrusunu söyleyeyim” dedi, “İnsanoğlu'nun bedenini yiyip kanını içmedikçe sizde yaşam olmayacak.

54. Bedenimi yiyip kanımı içenin sonsuz yaşamı vardır. Son gün onu ben dirilteceğim.

55. Çünkü bedenim gerçek yiyecek, kanım da gerçek içecektir.

56. Bedenimi yiyip kanımı içen bende kalır, ben de onda kalırım.

57. Beni yaşayan Baba gönderdiği, benim O'nun aracılığıyla yaşadığım gibi, beni yiyen de benim aracılığımla yaşayacaktır.

58. Gökten inen ekmek budur. Ataların yiyip öldükleri mana benzemez. Bu ekmeği yiyen sonsuza dek yaşar.”

59. Bu sözleri Kafernahum'da öğretmekteyken, sinagogta söyledi.

60. Öğrencilerinden birçoğu bunu duyunca, “Bu söz çok çetin” dediler, “Bunu dinlemeye kimin gücü yeter?”

61. İsa onların bu konuda söylendiklerini bildiğinden, “Bu sizin sürçmenize mi neden oluyor?” dedi,

62. “Ya İnsanoğlu'nun önceden bulunduğu yere çıktığını görseydiniz ne olacaktı?

63. Yaşam sağlayan Ruh'tur. Beden hiçbir şeye yaramaz. Size söylediğim sözler Ruh'tur, Yaşam'dır.

64. Ama aranızda iman etmeyen bazı kişiler var.” Çünkü İsa iman etmeyenlerin de, kendisini ele verecek olanın da kim olduğunu başlangıçtan beri biliyordu.

65. Sözlerine şunu ekledi: “Bu nedenle size, ‘Kendisine Baba'dan verilmedikçe, kimse bana gelemez’ dedim.”

66. Bunun üzerine, öğrencilerinden birçoğu geri döndüler ve artık O'nunla yürümediler.

67. İsa Onikiler'e, “Yoksa siz de mi gitmek istiyorsunuz?” diye sordu.

68. Simun Petrus, “Ya Rab” dedi, “Kime gideceğiz ki? Sonsuz yaşamın sözleri sendedir.

69. Biz de iman ettik ve biliyoruz ki Tanrı'nın Kutsalı sensin.”

70. İsa, “Siz Onikiler'i ben seçmedim mi?” diye yanıtladı, “Üstelik içinizden biri iblisin tekidir.”

71. İşkariyotlu Simun'un oğlu Yahuda'dan söz ediyordu. Çünkü Onikiler'den biri olup İsa'yı ele verecek adam oydu.