Yuhanna 8 KKDEU

1. İsa da Zeytinlik Dağı'na gitti.

2. Sabahın çok erken saatinde yine tapınağa döndü. Bütün halk O'nun yanına geldi. İsa oturup onlara öğretmeye başladı.

3. Dinsel yorumcularla Ferisiler, zina ederken yakalanmış bir kadın getirip ortaya çıkardılar.

4. İsa'ya, “Öğretmen” dediler, “Bu kadın zina işlerken suçüstü yakalandı.

5. Musa Kutsal Yasa'da bu gibilerin taşlanmasını bize buyurmuştur. Sen bu işe ne dersin?”

6. Bunu İsa'yı denemek için söylüyorlardı. Öyle ki, O'nu suçlu çıkarabilsinler. İsa yere eğilmiş, parmağıyla toprağa yazı yazıyordu.

7. Kendisine soru sormakta diretmeleri üzerine doğruldu. “Aranızda kim günahsızsa, kadına ilk taşı o atsın!” dedi.

8. Yeniden yere eğilip parmağıyla toprağa yazmaya başladı.

9. Bunu işitince, yaşlılarından başlayarak, teker teker sonuncusuna varıncaya dek çekilip gittiler. İsa tek başına kaldı. Kadın da orta yerde duruyordu.

10. İsa doğrulup ona, “Ey kadın, seni yargılayanlar nerede?” dedi, “Kimse seni suçlu çıkarmadı mı?”

11. Kadın, “Hiç kimse, ya Rab!” deyince İsa, “Ben de seni yargılamıyorum” dedi, “Git ve bundan böyle günah işleme.”]

12. Bunun ardından, İsa yine Ferisiler'le konuştu. “Ben dünyanın Işığı'yım” dedi, “Ardımdan gelen yaşam ışığına kavuşur, hiçbir zaman karanlıkta yürümez.”

13. Ferisiler, “Sen kendine tanıklık ediyorsun” dediler, “Tanıklığın doğru değil.”

14. İsa şöyle yanıtladı: “Ben kendime tanıklık etsem bile, tanıklığım gerçektir. Çünkü nereden geldiğimi ve nereye gittiğimi biliyorum. Oysa siz nereden geldiğimi de, nereye gittiğimi de bilmiyorsunuz.

15. Siz insan gözüyle yargı yürütüyorsunuz. Ben hiç kimseyi yargılamam.

16. Kaldı ki, yargılasam bile yargım gerçektir. Çünkü ben tek başıma değilim. Beni gönderen Babam'la birlikteyim.

17. Sizin Kutsal Yasanız'da da iki kişinin tanıklığının gerçek olduğu yazılmıştır.

18. Ben kendime tanıklık ediyorum. Beni gönderen Baba da bana tanıklık ediyor.”

19. Bunun üzerine, “Baban nerede?” diye sordular. İsa, “Siz ne beni tanırsınız, ne de Babam'ı” diye yanıtladı, “Beni tanımış olsaydınız, Babam'ı da tanırdınız.”

20. İsa bu sözleri tapınakta, para toplanan yerde söyledi ve kimse O'nu yakalamadı. Çünkü zamanı daha gelmemişti.

21. İsa onlara yine, “Ben gidiyorum” dedi, “Beni arayacaksınız ve günahınız içinde öleceksiniz. Benim gittiğim yere siz gelemezsiniz.”

22. Bunun üzerine Yahudi yetkililer şöyle bir sonuç çıkardılar: “ ‘Benim gittiğim yere gelemezsiniz’ diyor! Yoksa kendini mi öldürecek?”

23. İsa, “Siz aşağıdansınız” dedi, “Bense yukarıdan geldim. Siz bu dünyadansınız. Ben bu dünyadan değilim.

24. Bu nedenle size, ‘Günahlarınız içinde öleceksiniz’ dedim. Eğer benim, ‘O Kişi'yim’ dediğime iman etmezseniz günahlarınız içinde öleceksiniz.”

25. Bu kez, “Sen kimsin?” diye sordular. İsa şöyle dedi: “Başlangıçtan bu yana size ne dedimse O'yum.

26. Sizin için söyleyecek ve yargı yürütecek çok sözüm var. Ama beni gönderen gerçektir ve ben O'ndan duyduklarımı dünyaya bildiriyorum.”

27. Onlara Baba'dan söz ettiğini anlamadılar.

28. Bunun üzerine İsa şöyle dedi: “Siz İnsanoğlu'nu yerden yukarı kaldırınca, benim O Kişi olduğumu ve kendiliğimden hiçbir şey yapmadığımı, ancak Baba'nın bana öğrettiklerini bildirdiğimi anlayacaksınız.

29. Beni gönderen benimle beraberdir. O beni kendi başıma bırakmadı. Çünkü ben her zaman O'nun beğendiği işleri yapıyorum.”

30. İsa bunları söylerken birçokları O'na iman etti.

31. İsa kendisine iman etmiş olan Yahudiler'e, “Eğer sözümü tutarsanız gerçekten benim öğrencilerimsiniz” dedi,

32. “Gerçeği bileceksiniz ve gerçek sizi özgür kılacaktır.”

33. Kimileri, “Ama biz İbrahim'in soyuyuz” diye karşılık verdiler, “Hiçbir zaman, hiç kimseye köle olmadık. Sen nasıl olur da, ‘Özgür olacaksınız’ diyorsun?”

34. İsa şöyle yanıtladı: “Size doğrusunu söyleyeyim, günah işleyen herkes günahın kölesidir.

35. Köle evde sonsuza dek kalmaz. Oğulsa sonsuza dek kalır.

36. Eğer Oğul sizi özgür kılarsa gerçekten özgür olacaksınız.

37. İbrahim'in soyundan olduğunuzu biliyorum. Buna karşın, beni öldürmek için fırsat kolluyorsunuz. Çünkü sözüme yüreğinizde yer vermiyorsunuz.

38. Ben Baba'nın yanında gördüklerimi bildiriyorum, sizse kendi babanızdan işittiklerinizi yapıyorsunuz.”

39. “Babamız İbrahim'dir” diye yanıtladılar. İsa, “İbrahim'in çocukları olsaydınız, İbrahim'in yaptıklarını yapardınız” dedi,

40. “Ama şu anda beni –Tanrı'dan işittiği gerçeği size bildiren insanı– öldürmek için fırsat kolluyorsunuz. İbrahim bunu yapmadı.

41. Siz kendi babanızın yaptığını yapıyorsunuz.” “Biz zina çocukları değiliz” diye karşılık verdiler, “Tek Babamız Tanrı'dır.”

42. İsa, “Tanrı Babanız olsaydı, beni severdiniz” dedi, “Çünkü ben Tanrı'dan çıkıp geldim. Kendiliğimden gelmedim. Beni O gönderdi.

43. Ne dediğimi niçin anlamıyorsunuz? Çünkü sözümü dinlemeye dayanamıyorsunuz.”

44. “Siz babanız iblistensiniz ve babanızın isteklerini yerine getirmek istiyorsunuz. O, başlangıçtan beri katildir, hiçbir zaman gerçekten yana olmadı; çünkü onda gerçek yoktur. Yalan söylerken içinde bulunanı söyler. Çünkü yalancıdır ve yalanın babasıdır.

45. “Ama ben gerçeği söylediğimden bana iman etmiyorsunuz.

46. Bende günah olduğunu içinizden kim kanıtlayabilir? Madem gerçeği söylüyorum, neden bana iman etmiyorsunuz?

47. Tanrı'dan olan Tanrı'nın sözlerini dinler. Ama siz Tanrı'dan değilsiniz, onun için dinlemiyorsunuz.”

48. Yahudi yetkililer karşılık verdiler: “Sen Samiriyeli'sin ve cine tutulmuşsun demekte haklı değil miymişiz?”

49. İsa, “Cinli değilim” dedi, “Babam'a saygı gösteriyorum, ama siz beni yeriyorsunuz.

50. Ben kendi yüceliğimi aramıyorum. Ama onu arayan ve yargılayan biri vardır.

51. Size doğrusunu söyleyeyim: Sözümü kim tutarsa sonsuza dek ölüm görmeyecektir.”

52. Yahudiler, “Şimdi anlıyoruz ki, seni cin tutmuş” dediler, “İbrahim de öldü, peygamberler de. Ve sen diyorsun ki, sözümü kim tutarsa sonsuza dek ölümü tatmayacaktır.

53. Yoksa sen atamız İbrahim'den üstün müsün? O öldü. Peygamberler de öldüler. Kendini kim sanıyorsun?”

54. İsa şu yanıtı verdi: “Eğer kendimi yüceltirsem yüceliğim hiçtir. Beni yücelten Babam'dır, ki siz O'na ‘Tanrımız’ dersiniz.

55. Siz O'nu tanımıyorsunuz, ama ben O'nu tanıyorum. Eğer O'nu tanımıyorum dersem, sizin gibi ben de yalancı olurum. Ama O'nu tanıyorum ve sözünü tutuyorum.

56. Babanız İbrahim günümü görmenin umuduyla sevinçle doldu ve görüp sevindi.”

57. Yahudiler, “Daha elli yaşında bile değilsin” dediler, “Üstelik İbrahim'i de mi gördün?”

58. İsa, “Size doğrusunu söyleyeyim” dedi, “İbrahim doğmadan önce BEN VARIM.”

59. O'na atmak için taş topladılar. Ama İsa kendini gizledi ve tapınaktan ayrıldı.