Yeşu 24 KMEYA

1. VE Yeşu İsrailin bütün sıptlarını Şekeme topladı, ve İsrailin ihtiyarlarını, ve başlarını, ve hâkimlerini, ve reislerini çağırdı; ve Allahın önünde durdular.

2. Ve Yeşu bütün kavma dedi: İsrailin Allahı RAB böyle diyor: İbrahimin babası ve Nahorun babası Terah, atalarınız eski zamanda Irmağın öte tarafında otururlardı; ve başka ilâhlara kulluk ederlerdi.

3. Ve atanız İbrahimi Irmağın öte tarafından aldım, ve onu bütün Kenân diyarında yürüttüm, ve zürriyetini çoğalttım, ve kendisine İshakı verdim.

4. Ve İshaka Yakubu ve Esavı verdim; ve Esava mülk edinmesi için Seir dağını verdim; ve Yakupla oğulları Mısıra indiler.

5. Ve Musa ile Harunu gönderdim, ve Mısırın ortasında yaptığım şeylerle onu vurdum; ve sonra sizi çıkardım.

6. Ve atalarınızı Mısırdan çıkardım; ve denize geldiniz; ve Mısırlılar Kızıl Denize kadar cenk arabaları ile ve atlılar ile atalarınızın ardını kovaladılar.

7. Ve onlar RABBE feryat edince, Mısırlılarla sizin aranıza karanlık koydu, ve onların üzerine denizi getirdi, ve onları örttü; ve Mısırda yaptığım şeyleri gözleriniz gördüler; ve uzun zaman çölde oturdunuz.

8. Ve sizi Erden ötesinde oturan Amorîler diyarına getirdim; ve sizinle cenkettiler; ve onları elinize verdim, ve onların memleketini mülk olarak aldınız; ve önünüzden onları helâk ettim.

9. Ve Moab kıralı Tsippor oğlu Balak kalktı ve İsraille cenketti, ve gönderip Beor oğlu Balamı size lânet etmek için çağırdı;

10. fakat Balamı dinlemek istemedim; o da sizi ancak mubarek kıldı; ve sizi onun elinden azat ettim.

11. Ve Erdenden geçip Erihaya geldiniz; ve Eriha erleri, Amorîler, ve Perizzîler, ve Kenânlılar, ve Hittîler, ve Girgaşîler, Hivîler, ve Yebusîler size karşı cenkettiler; ve onları elinize verdim.

12. Ve önünüzden eşek arısını gönderdim, ve onları, Amorîlerin iki kıralını, önünüzden o kovaladı; senin kılıcınla ve senin yayınla olmadı.

13. Ve üzerinde işlemediğiniz bir diyarı, ve bina etmediğiniz şehirleri size verdim, ve onlarda oturuyorsunuz; dikmediğiniz bağlardan ve zeytinliklerden yiyorsunuz.

14. Ve şimdi RABDEN korkun, ve kemalde ve hakikatte ona kulluk edin; ve Irmağın öte tarafında, ve Mısırda atalarınızın kulluk ettiği ilâhları atın; ve RABBE kulluk edin.

15. Ve eğer RABBE kulluk etmek gözünüzde kötü ise, atalarınızın kulluk ettikleri Irmak ötesindeki ilâhlara mı, yahut memleketlerinde oturduğunuz Amorîlerin ilâhlarına mı, kime kulluk edeceğinizi bugün seçin; fakat ben ve evim halkı, biz RABBE kulluk edeceğiz.

16. Ve kavm cevap verip dedi: Başka ilâhlara kulluk etmek için RABBİ bırakmak bizden uzak olsun;

17. çünkü Allahımız RAB, bizi ve atalarımızı Mısır diyarından, kölelik evinden çıkaran, ve gözümüzün önünde bu büyük alâmetleri yapan, ve yürüdüğümüz bütün yolda, ve ortasından geçtiğimiz bütün kavmlar arasında bizi tutan odur;

18. ve RAB bütün kavmları, memlekette oturan Amorîleri önümüzden kovdu; biz de RABBE kulluk edeceğiz; çünkü o Allahımızdır.

19. Ve Yeşu kavma dedi: RABBE kulluk edemezsiniz; çünkü o mukaddes Allahtır; o kıskanç Allahtır; günahlarınızı ve suçlarınızı bağışlamıyacaktır.

20. Eğer RABBİ bırakırsanız ve yabancı ilâhlara kulluk ederseniz, o zaman size iyilik etmişken dönecek ve size kötülük edecek, ve sizi bitirecektir.

21. Ve kavm Yeşua dedi: Hayır, ancak RABBE kulluk edeceğiz.

22. Ve Yeşu kavma dedi: Kendisine kulluk etmek üzre RABBİ seçtiğinize siz kendinize karşı şahitsiniz. Ve: Biz şahidiz, dediler.

23. Ve Yeşu dedi: Öyle ise şimdi aranızda olan yabancı ilâhları atın, ve yüreğinizi İsrailin Allahı RABBE meylettirin.

24. Ve kavm Yeşua dediler: Allahımız RABBE kulluk edeceğiz, ve onun sözünü dinliyeceğiz.

25. Ve Yeşu o gün kavmla ahdetti, ve Şekemde onlara kanun ve hüküm koydu.

26. Ve Yeşu bu sözleri Allahın şeriat kitabına yazdı; ve büyük bir taş aldı, ve onu orada, RABBİN makdisi yanında olan meşe ağacı altında yere dikti.

27. Ve Yeşu bütün kavma dedi: İşte, bu taş bize karşı şahit olacak; çünkü RABBİN bize söylediği bütün sözlerini o işitti; ve Allahınızı inkâr etmiyesiniz diye size karşı şahit olacaktır.

28. Ve Yeşu kavmı, herkesi kendi mirasına gönderdi.

29. Ve vaki oldu ki, bu şeylerden sonra, RABBİN kulu Nun oğlu Yeşu yüz on yaşında olarak öldü.

30. Ve onu Efraim dağlığında, Gaaş dağının şimalinde olan Timnat-serahda, kendi mirasının sınırı içinde gömdüler.

31. Ve Yeşuun bütün günlerinde, ve Yeşudan sonra sağ kalan, ve RABBİN İsrail için yapmış olduğu bütün işlerini bilen ihtiyarların bütün günlerinde İsrail RABBE kulluk etti.

32. Ve İsrail oğullarının Mısırdan çıkarmış oldukları Yusufun kemiklerini, Şekemde, Yakubun Şekemin babası Hamorun oğullarından yüz parça gümüşe satın aldığı tarla hissesine gömdüler; ve Yusuf oğullarının mirası oldular.

33. Ve Harun oğlu Eleazar öldü; ve Efraim dağlığında oğlu Finehasa verilmiş olan tepeye onu gömdüler.