Hâkîmler 1 KMEYA

1. VE Yeşuun ölümünden sonra vaki oldu ki, İsrail oğulları RABBE sorup dediler: Kenânlılara karşı cenketmek üzre bizim için önce kim çıkacak?

2. Ve RAB dedi: Yahuda çıkacak; işte, diyarı onun eline verdim.

3. Ve Yahuda kardeşi Şimeona dedi: Bana düşen hisseye benimle beraber çık, ve Kenânlılara karşı cenkedelim; ve ben de sana düşen hisseye seninle beraber giderim. Ve Şimeon onunla beraber gitti.

4. Ve Yahuda çıktı; ve RAB Kenânlıları ve Perizzîleri onların eline verdi; Bezekte onlardan on bin adam vurdular.

5. Ve Adoni-bezeki Bezekte buldular; ve ona karşı cenkettiler, ve Kenânlılarla Perizzîleri vurdular.

6. Fakat Adoni-bezek kaçtı; ve onun ardını kovaladılar, ve onu tuttular, ve ellerinin ve ayaklarının baş parmaklarını kestiler.

7. Ve Adoni-bezek dedi: Yetmiş kıral ellerinin ve ayaklarının baş parmakları kesilmiş olarak soframın altında yiyecek devşirdiler; nasıl ettimse, Allah da bana öyle ödedi. Ve onu Yeruşalime getirdiler, ve orada öldü.

8. Ve Yahuda oğulları Yeruşalime karşı cenkettiler, ve onu alıp kılıçtan geçirdiler, ve şehri ateşe verdiler.

9. Ve ondan sonra Yahuda oğulları, dağlıkta, ve Cenubda ve Şefelada oturan Kenânlılara karşı cenketmek için indiler.

10. Ve Yahuda Hebronda oturan Kenânlılara karşı yürüdü (ve Hebronun adı evelce Kiryat-arba idi); ve Şeşayı, ve Ahimanı ve Talmayı vurdular.

11. Ve oradan Debir ahalisine karşı yürüdü. (Debirin adı evelce Kiryat-seferdi).

12. Ve Kaleb dedi: Kim Kiryat-seferi vurur ve onu alırsa kızım Aksayı karı olarak ona vereceğim.

13. Ve onu Kalebin küçük kardeşi Kenazın oğlu Otniel aldı; ve kızı Aksayı karı olarak ona verdi.

14. Ve vaki oldu ki, kadın ona vardığı zaman babasından bir tarla istemeğe onu teşvik etti; ve kadın eşeğinden indi; ve Kaleb ona dedi: Nen var?

15. Ve kadın ona dedi: Bana bir hediye ver; mademki beni Cenub diyarına koydun, bana su kaynakları da ver. Ve Kaleb ona yukarı kaynakları ve aşağıki kaynakları verdi.

16. Ve Musanın kaynatası Kenî oğulları hurma ağaçları şehrinden Yahuda oğulları ile beraber Arad cenubunda olan Yahuda çölüne çıktılar, ve gidip kavm ile beraber oturdular.

17. Ve Yahuda, kardeşi Şimeonla beraber gitti, ve Tsefatta oturan Kenânlıları vurdular, ve onu tamamen yok ettiler. Ve şehrin adına Horma denildi.

18. Ve Yahuda Gazayı ve onun sınırını, ve Aşkelonu ve onun sınırını, ve Ekronu ve onun sınırını aldı.

19. Ve RAB Yahuda ile beraberdi; ve dağlık ahalisini kovdu; çünkü derede oturanları kovamadı, çünkü demir cenk arabaları vardı.

20. Ve Musanın söylemiş olduğu gibi Kalebe Hebronu verdiler; ve Anakın üç oğlunu oradan kovdu.

21. Ve Benyamin oğulları Yeruşalimde oturan Yebusîleri kovmadılar; ve Yebusîler bugüne kadar Yeruşalimde Benyamin oğulları ile beraber oturuyorlar.

22. Ve Yusuf evi, onlar da Beyt-ele çıktılar; ve RAB onlarla beraberdi.

23. Ve Yusuf evi Beyt-eli çaşıtlamak için adam gönderdiler. (Şehrin adı evelce Luz idi.)

24. Ve gözcüler şehirden çıkan bir adam gördüler, ve ona dediler: Rica ederiz, şehre girilecek yeri bize göster, ve sana karşı iyilikle davranacağız.

25. Ve şehre girilecek yeri onlara gösterdi; ve şehri kılıçtan geçirdiler; fakat o adamı ve bütün ailesini salıverdiler.

26. Ve adam Hittîler diyarına gitti, ve bir şehir bina edip adını Luz koydu; bugüne kadar adı budur.

27. Ve Manasse, Beyt-şean ile kasabaları ahalisini, ve Taanak ile kasabaları ahalisini, ve Dor ile kasabaları ahalisini, ve İbleam ile kasabaları ahalisini, ve Megiddo ile kasabaları ahalisini kovmadı; ve Kenânlılar bu memlekette oturmak için direndiler.

28. Ve vaki oldu ki, İsrail kuvvetlendiği zaman Kenânlıları angaryacı ettiler, ve onları büsbütün kovmadılar.

29. Ve Efraim Gezerde oturan Kenânlıları kovmadı; fakat Kenânlılar Gezerde onların arasında oturdular.

30. Zebulun Kitron ahalisini ve Nahalol ahalisini kovmadı; ve Kenânlılar onlar arasında oturup angaryacı oldular.

31. Aşer Akko ahalisini, ve Sayda, ve Ahlab, ve Akzib, ve Helba, ve Afik, ve Rehob ahalisini kovmadı;

32. ve Aşerîler memleket ahalisi olan Kenânlılar arasında oturdular; çünkü onları kovmadılar.

33. Naftali Beyt-şemeş ahalisini, ve Beyt-anat ahalisini kovmadı; ve memleket ahalisi olan Kenânlılar arasında oturdu; fakat Beyt-şemeş ve Beyt-anat ahalisi angaryacı oldular.

34. Ve Amorîler Dan oğullarını dağlığa sürdüler; çünkü ovaya inmeğe bırakmıyorlardı;

35. ve Amorîler Heres dağında, Ayyalonda, ve Şaalbimde oturmak için direndiler; fakat Yusuf evinin eli kuvvetlendi, ve onlar angaryacı oldular.

36. Ve Amorîlerin sınırı Akrabbim yokuşundan, kayadan, ve yukarı doğru idi.