Hâkîmler 11 KMEYA

1. VE Gileadlı Yeftah cesur bir yiğitti, ve bir fahişenin oğlu idi; ve onun babası Gileaddı.

2. Ve Gileadın karısı ona oğullar doğurdu; ve kadının oğulları büyüdükleri zaman Yeftahı kovdular, ve ona dediler: Babamızın evinde miras almıyacaksın, çünkü sen başka bir kadının oğlusun.

3. Ve Yeftah kardeşlerinden kaçtı, ve Tob diyarında oturdu; ve Yeftahın yanına yaramaz adamlar toplandılar, ve kendisile beraber akınlar ederlerdi.

4. Ve vaki oldu ki, bir zaman sonra Ammon oğulları İsraile karşı cenge kalktılar.

5. Ve vaki oldu ki, Ammon oğulları İsraile karşı cenge kalktıkları zaman Gilead ihtiyarları Tob diyarından Yeftahı getirmek için gittiler;

6. ve Yeftaha dediler: Gel ve bize başbuğ ol, ve Ammon oğullarına karşı cenkedelim.

7. Ve Yeftah Gilead ihtiyarlarına dedi: Siz benden nefret etmediniz mi, ve beni babamın evinden kovmadınız mı? ve şimdi sıkıntınız vaktinde niçin bana geldiniz?

8. Ve Gilead ihtiyarları Yeftaha dediler: Şimdi bunun için sana döndük, ta ki, bizimle beraber gelip Ammon oğullarına karşı cenkedesin; ve sen bize, bütün Gilead ahalisine baş olacaksın.

9. Ve Yeftah Gilead ihtiyarlarına dedi: Eğer Ammon oğullarına karşı cenketmek için beni geri götürürseniz, ve RAB benim önümde onları ele verirse, size baş olacak mıyım?

10. Ve Gilead ihtiyarları Yeftaha dediler: Aramızda RAB sözümüze şahit olsun; mutlaka senin sözüne göre yapacağız.

11. Ve Yeftah Gilead ihtiyarları ile beraber gitti, ve kavm onu kendilerine reis ve başbuğ ettiler; ve Yeftah bütün sözlerini Mitspada RABBİN önünde söyledi.

12. Ve Yeftah Ammon oğullarının kıralına ulaklar gönderip dedi: Aramızda ne var ki, memleketime karşı cenketmek için üzerime geldin?

13. Ve Ammon oğullarının kıralı Yeftahın ulaklarına dedi: Çünkü İsrail Mısırdan çıktığı zaman, Arnondan Yabboka kadar, ve Erdene kadar benim memleketimi aldı; ve şimdi onu barışıklıkla geri ver.

14. Ve Yeftah Ammon oğullarının kıralına yine ulaklar gönderdi;

15. ve ona dedi: Yeftah şöyle diyor: İsrail Moab diyarını yahut Ammon oğulları diyarını almadı;

16. ancak Mısırdan çıktıkları zaman İsrail Kızıl Denize kadar çölde yürüdü, ve Kadeşe geldi;

17. ve İsrail Edom kıralına ulaklar gönderip dedi: Rica ederim, senin memleketinin içinden geçeyim; fakat Edom kıralı dinlemedi. Ve Moab kıralına da gönderdi; o da istemedi; ve İsrail Kadeşte kaldı.

18. Ve çölde yürüdü, ve Edom diyarı ile Moab diyarının etrafını dolaştı, ve Moab diyarının şarkına geldi, ve Arnon ırmağı ötesinde kondular, fakat Moab sınırı içine girmediler, çünkü Moabın sınırı Arnondu.

19. Ve İsrail Amorîler kıralı, Heşbon kıralı Sihona ulaklar gönderdi; ve İsrail ona dedi: Rica ederiz, senin diyarının içinden yerimize geçelim.

20. Ve Sihon İsrailin kendi sınırından geçip gideceğine güvenmedi; ve Sihon bütün kavmını toplayıp Yahatsta ordugâh kurdu, ve İsraille cenketti.

21. Ve İsrailin Allahı RAB Sihonu ve bütün kavmını İsrailin eline verdi, ve onları vurdular, ve İsrail o diyarda oturan Amorîlerin bütün memleketini, mülk olarak aldı.

22. Ve Arnondan Yabboka kadar, ve çölden Erdene kadar Amorîlerin bütün sınırını mülk olarak aldılar.

23. Ve şimdi İsrailin Allahı RAB kendi kavmı İsrailin önünden Amorîleri kovdu, ve sen mi onları kendine mülk edineceksin?

24. İlâhın Kemoşun mülk olarak sana verdiğini sen mülk edinmez misin? Allahımız RABBİN önümüzden kovduklarını, biz de onları mülk ediniriz.

25. Ve şimdi senin, Moab kıralı Tsippor oğlu Balaktan daha iyi bir tarafın var mı? o İsraille hiç çekişti mi, yahut onlara karşı hiç cenketti mi?

26. Üç yüz yıldır İsrail Heşbon ile kasabalarında, ve Aroerle kasabalarında, ve Arnon boyunda olan bütün şehirlerde oturmakta iken, niçin o zaman zarfında onları kurtarmadınız?

27. Ve ben sana karşı suç etmedim, fakat sen bana karşı cenketmekle bana kötülük ediyorsun; Hâkim olan RAB, bugün İsrail oğulları ile Ammon oğulları arasında hükmetsin.

28. Fakat Ammon oğullarının kıralı Yeftahın kendisine gönderdiği sözleri dinlemedi.

29. Ve Yeftahın üzerine RABBİN Ruhu geldi, ve o Gileaddan ve Manasseden geçti, ve Gileaddaki Mitspeden geçti, ve Gileaddaki Mitspeden Ammon oğullarına geçti.

30. Ve Yeftah RABBE adak adayıp dedi: Eğer Ammon oğullarını mutlaka benim elime verecek olursan,

31. o zaman vaki olacak ki, Ammon oğullarından selâmetle döndüğüm vakit beni karşılamak için evimin kapılarından çıkan RABBİN olacaktır, ve onu yakılan takdime olarak arzedeceğim.

32. Ve Yeftah Ammon oğulları ile cenketmek için onlara geçti; ve RAB onları kendi eline verdi.

33. Ve Aroerden Minnite varıncıya kadar yirmi şehri, ve Abel-keramime kadar onları çok büyük vuruşla vurdu. Ve Ammon oğulları İsrail oğulları önünde alçaldı.

34. Ve Yeftah Mitspaya, kendi evine geldi; ve işte, kızı teflerle ve rakıslarla onu karşılamağa çıktı; ve o biricik çocuğu idi; ne oğul ne kız, ondan başkası yoktu.

35. Ve vaki oldu ki, onu gördüğü zaman esvabını yırtıp dedi: Eyvah, kızım! belimi büktün, ve beni ezenlerden biri oldun; ben RABBE söyledim, artık dönemem.

36. Ve ona dedi: Baba, sen RABBE söyledin; mademki RAB senin düşmanlarından, Ammon oğullarından senin için öç aldı, ağzından nasıl çıktı ise bana öyle yap.

37. Ve babasına dedi: Bana şöyle yapılsın; beni iki ay bırak, ve gideyim, ve aşağı dağlara ineyim, ve arkadaşlarımla beraber kızlığıma ağlıyayım.

38. Ve: Git, dedi. Ve onu iki ay için gönderdi; ve arkadaşları ile beraber gitti, ve dağlar üzerinde kızlığına ağladı.

39. Ve vaki oldu ki, iki ay sonunda babasının yanına döndü, ve adadığı adağa göre ona yaptı; ve o erkek bilmedi. Ve İsrailde âdet oldu,

40. ve yıldan yıla İsrail kızları Gileadlı Yeftahın kızı için yılda dört gün yas tutmağa giderlerdi.