Yeremyanın Mersiyeleri 2 KMEYA

1. RAB öfkesinde Sion kızını kara bulutla nasıl örttü! İsrailin güzelliğini göklerden yere attı, Ve öfkesi gününde ayağının iskemlesini anmadı.

2. Rab Yakubun bütün yurtlarını yuttu, acımadı; Yahuda kızının hisarlarını gazabı ile yıktı; Yere kadar onları indirdi; kırallığı ve reislerini bozdu.

3. Kızgın öfke ile İsrailin bütün boynuzunu kesti; Düşman önünden sağ elini geri çekti; Ve çepçevre yiyip bitiren alevli ateş gibi Yakubu yaktı.

4. Düşman gibi yayını kurdu, sağ elini kaldırıp hasım gibi dikildi, Ve göze hoş gelenlerin hepsini öldürdü; Kızgınlığını Sion kızının çadırı üzerine ateş gibi döktü.

5. Rab sanki bir düşman oldu, İsraili yuttu; Bütün saraylarını yuttu, hisarlarını yıktı; Ve Yahuda kızında feryatla figanı artırdı.

6. Ve onun çitini, bahçe çiti gibi söküp attı; toplantı yerini bozdu; Sionda belli bayramı ve Sebti RAB unutturdu, Ve şiddetli öfkesile kıralı ve kâhini gözünde hor tuttu.

7. RAB mezbahını kaldırıp attı, makdisinden nefret etti; Yeruşalim saraylarının duvarlarını düşman eline verdi; Belli bayram gününde olduğu gibi onlar RAB evinde gürültü ettiler.

8. RAB Sion kızının duvarlarını yıkmağa niyet etti; İpi gerdi, yıkmaktan elini çekmedi; Ve siperle duvara yas tutturdu; ikisi de dertlidir.

9. Kapıları yere battı; kapı sürgülerini kırıp yok etti; Kıralı ve reisleri şeriati olmıyan milletler içindeler; Evet, peygamberleri RABDEN rüyet bulmıyorlar.

10. Sion kızının ihtiyarları yere oturmuş susuyorlar; Başları üzerine toprak attılar; çul kuşandılar; Yeruşalimin ere varmamış kızları başlarını yere iğdiler.

11. Yaş dökmeden gözlerim bitmede, içim kanıyor; Kavmım kızının kırgınından ötürü ciğerim yere döküldü, Çünkü şehir meydanlarında çocuklarla emziktekiler bayılmada.

12. Şehrin meydanlarında yaralılar gibi bayılınca, Canları analarının bağrına döküldüğü zaman, Analarına diyorlar: Buğday ile şarap nerede?

13. Sana ne şehadet edeyim? ey Yeruşalim kızı, neyi sana benzeteyim? Sionun ere varmamış kızı, neyi sana örnek tutayım da teselli edeyim? Çünkü sendeki gedik deniz gibi büyük; sana kim şifa verir?

14. Senin için peygamberlerin yalancı ve manasız rüyetler gördüler; Ve sürgünlerini geri getirmek için senin fesadını meydana çıkarmadılar, Ve senin için yalancı ve sürgüne götüren vahiler gördüler.

15. Yoldan geçenlerin hepsi sana el çırpıyorlar; Yeruşalim kızına baş sallıyıp ıslık çalarak diyorlar: Bütün dünyanın meserreti, güzelliğin kemali, dedikleri şehir bu mu?

16. Sana karşı bütün düşmanların ağızlarını açtılar; Islık çalıp diş gıcırdatıyorlar; diyorlar: Onu yuttuk; Gerçek beklediğimiz gün budur; onu bulup gördük.

17. RAB niyet ettiğini yaptı; eski günlerde emrettiği sözü yerine getirdi; Yıktı, ve acımadı; Sana karşı düşmanı sevindirdi; hasımlarının boynuzunu yükseltti.

18. Onların yüreği Rabbe feryat etti; Sion kızının duvarı, gece gündüz gözyaşların sel gibi aksın; Dinlenme; gözbebeğin rahat etmesin.

19. Kalk, geceleyin, nöbetlerin başlangıcında, bağır; Rabbin yüzü önüne yüreğini su gibi dök; Her sokak başında açlıktan bayılan çocuklarının canı için ona ellerini kaldır.

20. Gör, ya RAB, ve kimi böyle ettin, iyi bak! Kadınlar semerelerini, kucakta taşınan çocukları mı yesinler? Kâhinle peygamber Rabbin makdisinde öldürülsünler mi?

21. Sokaklarda genç ve kocamış adam toprak üstünde yatmada; Kılıçla düştüler, ere varmamış kızlarımla gençlerim; Öfken gününde onları öldürdün, boğazladın, acımadın.

22. Yıldıklarımı her yandan çağırdın, belli bayram günü gibi; RABBİN öfke gününde kaçıp kurtulan, ve artakalan olmadı; Kucakta taşıyıp büyüttüğüm çocuklarımı düşmanım bitirdi.