Yeremyanın Mersiyeleri 3 KMEYA
1. BEN o adamım ki, onun gazabı değneğinden cefa gördüm.
2. Beni güttü, ve ışıkta değil karanlıkta yürüttü.
3. Gerçek dönüp bütün gün elini bana karşı çeviriyor.
4. Etimi ve derimi yıprattı; kemiklerimi kırdı.
5. Karşıma duvar yaptı, ve çevremi acılıkla ve zahmetle sardı.
6. Eski vaktin ölüleri gibi karanlık yerlerde beni oturttu.
7. Etrafıma duvar çekti, ve dışarı çıkamıyorum; zincirimi ağırlaştırdı.
8. Ben feryat edip yardım isteyince de duama set çekiyor.
9. Yonma taşlarla yollarıma duvar çekti; yollarımı dolaşık etti.
10. Benim için pusuda yatan bir ayı, gizlenmiş bir aslandır.
11. Yollarımı saptırdı, ve beni paraladı; beni harap etti.
12. Yayını kurdu, ve ok için beni nişan gibi dikti.
13. Kılıfındaki oklarını böbreklerime sapladı.
14. Kavmımın hepsine gülünç oldum, ve bütün gün onların türküsüyüm.
15. Beni acılığa doyurdu, pelin suyunu bana kana kana içirdi.
16. Dişlerimi de çakıl taşları ile kırdı; beni küle soktu.
17. Canımı da selâmetten uzaklaştırdın; iyiliği unuttum.
18. Ve dedim: Kuvvetim, ve RABDEN ümidim yok oldu.
19. Cefamı ve perişanlığımı, pelin otu ile ödü an.
20. Hâlâ canım onları anıp içimde iğilmede.
21. Bunu yüreğime getiriyorum; bundan ötürü ümidim var.
22. RABBİN inayetlerindendir ki, telef olmadık, çünkü merhametleri bitmez.
23. Onlar her sabah tazelenir, senin sıdkın büyüktür.
24. Canım diyor ki: Benim payım RABDİR; bundan ötürü ona ümit bağlarım.
25. Onu bekliyenlere, onu arıyan cana, RAB iyidir.
26. Ümit etmek, ve RABBİN kurtarışını susarak beklemek iyidir.
27. İnsan için boyunduruğu gençliğinde taşımak iyidir.
28. Tek başına otursun da sussun, çünkü ona takan odur.
29. Ağzını toprağa kosun, belki ümit ola.
30. Kendisine vurana yanağını uzatsın, rüsvaylığa doysun.
31. Çünkü Rab kendisinden ebediyen atmaz.
32. Çünkü dert verse de, inayetlerinin çokluğuna göre yine merhamet eder.
33. Çünkü istiyerek cefa etmez, ve insan oğullarını kederlendirmez.
34. Dünyanın bütün esirlerini ayak altında ezmeyi,
35. Yüce Olanın yüzü önünde insanın hakkını saptırmayı,
36. Davasında insana haksızlık etmeyi, Rab doğru görmez.
37. Rab emretmedikçe kim bir şey söyler de vaki olur?
38. Kötülük de iyilik de Yüce Olanın ağzından çıkmıyor mu?
39. İnsan, yaşıyan adam, suçlarının cezasından niçin şikâyet eder?
40. Yollarımızı araştırıp deniyelim, ve yine RABBE dönelim.
41. Göklerde olan Allaha ellerimizle beraraber yüreğimizi de yükseltelim.
42. Biz günah edip âsi olduk; sen bize bağışlamadın.
43. Öfke ile örtündün ve bizi kovdun; öldürdün ve acımadın.
44. Bulutla örtündün, dua ondan geçmiyor.
45. Milletler içinde bizi süprüntü ve menfur şey ettin.
46. Bize karşı bütün düşmanlarımız ağızlarını açtılar.
47. Bize dehşet ve çukur, velvele ve kırgın oldu.
48. Kavmım kızının kırgınından ötürü gözüm yaş selleri döküyor.
49. Dinlenmeden, durmadan, gözüm yaşlar akıtıyor,
50. RAB aşağı bakıncıya kadar, göklerden görünciye kadar.
51. Şehrimin bütün kızlarından ötürü gözlerimin acısı canıma işledi.
52. Sebepsiz bana düşman olanlar bir serçe gibi beni yaman avladılar.
53. Sarnıçta hayatımı helâk ettiler, ve üzerime taş attılar.
54. Sular başımdan aştı: Bittim, dedim.
55. Sarnıcın dibinden senin ismini çağırdım, ya RAB.
56. Sesimi işittin; ahıma, çağırışıma kulağını kapama.
57. Seni çağırdığım gün yaklaştın: Korkma, dedin.
58. Canımın davalarını sen gördün, ya Rab; hayatımı kurtardın.
59. Bana olan haksızlığı gördün, ya RAB; hakkımı hak et.
60. Bana karşı olan bütün intikamlarını ve bütün düşüncelerini gördün.
61. Onların sitemini, ya RAB, bana karşı olan bütün düşüncelerini,
62. Karşıma dikilenlerin sözlerini, ve bütün gün bana karşı düzenlerini işittin.
63. Oturup kalkmalarına bak; ben onların türküsü oldum.
64. Ellerinin işine göre onlara karşılık ödiyeceksin, ya RAB.
65. Onlara yürek katılığı vereceksin; lânetin üzerlerine olsun.
66. Öfke ile onların ardını kovacaksın, ve onları RABBİN gökleri altından helâk edip atacaksın.