Yeremyanın Mersiyeleri 4 KMEYA
1. ALTIN nasıl donuk oldu! saf altın nasıl değişti! Her sokak başına makdisin taşları dökülmüş.
2. Saf altınla tartılan Sionun değerli oğulları, Nasıl oldu da çömlekçi elinin işi, toprak testiler gibi sayıldılar!
3. Çakallar bile memelerini verir, yavrularını emzirirler; Kavmım kızı, çöldeki devekuşları gibi insafsız oldu.
4. Susuzluktan emzikteki çocuğun dili damağına yapışıyor; Çocuklar ekmek istiyor, onlara doğrıyan yok.
5. Onlar ki, iyi yemekler yerlerdi, sokaklarda perişan oldular; Onlar ki erguvanî üzerinde büyütüldüler, gübre yığınlarını kucakladılar.
6. El dokunmadan, sanki bir lâhzada yıkılan Sodomun suçundan, Kavmım kızının fesadı daha büyüktür.
7. Onun beyleri kardan temiz, sütten beyazdılar; Tence mercandan kızıldılar, biçimleri gök yakut gibi idi.
8. Yüzleri kömürden daha kara oldu; sokaklarda tanılmaz oldular; Derileri kemiklerine yapıştı, kuruyup odun gibi oldu.
9. Kılıcın öldürdükleri kıtlığın öldürdüklerinden mutludur; Çünkü bunlar tarla mahsulünün yokluğundan yıpranarak erimekteler.
10. Merhametli kadınlar kendi ellerile çocuklarını pişirdiler; Onlar kavmım kızının kırgınında kendilerine yiyecek oldular.
11. RAB kızgınlığını başardı, kızgın öfkesini döktü; Ve Sionun temellerini yiyip bitiren ateşi onun içinde tutuşturdu.
12. Hasım ve düşman Yeruşalim kapılarından girecekler diye, Dünya kıralları, ve dünyada oturanların hiç biri inanmazdı.
13. Peygamberlerinin suçlarından, kâhinlerinin fesatlarındandır, Onlar ki, şehrin içinde salihlerin kanını döktüler.
14. Sokaklarda körler gibi dolaşıyorlar, kanla kirlidirler, Öyle ki, kimse esvaplarına dokunamıyor.
15. Çekilin, diye onlara bağırdılar, Murdar! çekilin, çekilin, dokunmayın! Kaçıp serseri dolaştıkları zaman, milletler arasında: Artık burada misafir olmasınlar, denildi.
16. RABBİN yüzü onları dağıttı; artık onlara bakmıyacak; Kâhinleri saymadılar, ihtiyarlara lûtfetmediler.
17. Kendimize boş bir yardım bekliyerek artık gözlerimiz solmada; Bizi kurtaramıyacak bir milleti bekledikçe bekledik.
18. İzlerimizi kovuyorlar, sokaklarımızda gezemiyoruz; Sonumuz yakın, günlerimiz doldu; çünkü sonumuz geldi.
19. Ardımızı kovanlar göklerin kartallarından daha çevik; Dağlar üzerinde ardımızı kovdular, çölde bize pusu kurdular.
20. Hayatımızın nefesi, RABBİN mesihi, onların çukurlarında tutuldu; Onun için derdik: Milletler arasında onun gölgesinde yaşıyacağız.
21. Uts diyarında oturan Edom kızı, meserretten coş da sevin. Kâse sana da gelecek; sarhoş olup soyunacaksın.
22. Sion kızı, fesadının cezası sona erdi; bir daha seni sürgüne götürmiyecek; Edom kızı, senin fesadını yoklıyacak; senin suçlarını meydana çıkaracak.