Kapłańska 22 SNP

1. PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:

2. Przekaż Aaronowi i jego synom, by z największą uwagą podchodzili do świętych ofiar składanych Mi przez synów Izraela. Niech uważają, by nie bezcześcić mojego świętego imienia, gdyż Ja jestem PAN.

3. Powiedz im, na użytek waszych przyszłych pokoleń: Ktokolwiek z waszego potomstwa będzie przystępował do świętych ofiar składanych PANU przez synów Izraela, a będzie przy tym nieczysty, zostanie usunięty sprzed mojego oblicza — Ja jestem PAN.

4. Nikt z potomstwa Aarona, kto jest zakaźnie chory albo cierpi na wyciek, nie będzie spożywał żadnego poświęconego pokarmu, dopóki się nie oczyści. Również ktokolwiek dotknie czegokolwiek martwego lub mężczyzny, z którego tak jak przy stosunku wypłynęło nasienie,

5. lub mężczyzny, który dotknął jakiegokolwiek płaza i stał się przez to nieczysty, lub człowieka, który stał się nieczysty z powodu jakiejkolwiek swojej nieczystości,

6. ktokolwiek więc dotknie wymienionych rzeczy, będzie nieczysty aż do wieczora i nie będzie jadł niczego, co zostało poświęcone, dopóki nie umyje swojego ciała w wodzie.

7. Jednak gdy zajdzie słońce, będzie czysty i będzie mógł jeść to, co poświęcono, gdyż to jego pokarm.

8. Nie będzie jadł padliny ani mięsa ze zwierzęcia rozszarpanego, aby nie stał się przez to nieczysty — Ja jestem PAN.

9. Kapłani będą więc przestrzegali tych moich nakazów, by nie obciążyć się grzechem i nie umrzeć z jego powodu przez to, że coś zbezcześcili — Ja jestem PAN, który ich uświęca.

10. Żaden obcy natomiast nie będzie spożywał tego, co zostało poświęcone. Nie będzie tego spożywał gość kapłana ani najemnik.

11. Jeśli jednak kapłan nabędzie za pieniądze sługę, to sługa, jako własność kapłana, może spożywać to, co zostało poświęcone. Może to również spożywać sługa urodzony w domu kapłana — ci właśnie mogą korzystać z kapłańskiego stołu.

12. Jeśli zaś córka kapłana wyjdzie za mąż za obcego mężczyznę, to nie będzie już spożywać szczególnego daru.

13. Lecz jeśli zostanie wdową albo się rozwiedzie, a nie ma potomstwa i wraca do domu ojca, podobnie jak w swojej młodości, to będzie korzystać z ojcowskiego stołu, żaden obcy jednak nie będzie z niego korzystał.

14. Jeśli ktoś przez pomyłkę spożyje to, co święte, to dołoży do tego jedną piątą i wraz z rzeczą poświęconą odda kapłanowi.

15. Kapłani nie będą więc bezcześcili świętych ofiar synów Izraela, które zostały wzniesione do PANA.

16. W przeciwnym razie, spożywając to, co poświęcone, obciążą się winą za swoje przewinienie, ponieważ Ja, PAN, dokonuję ich uświęcenia.

17. PAN przemówił też do Mojżesza tymi słowy:

18. Przekaż Aaronowi, jego synom oraz pozostałym potomkom Izraela: Jeśli ktokolwiek z domu Izraela lub spośród zamieszkałych w Izraelu cudzoziemców chciałby złożyć swój dar — czy to w związku z jakimś złożonym przez siebie ślubem, czy też jakimś dobrowolnym darem, który chce złożyć PANU w ofierze całopalnej —

19. to dla zyskania sobie przychylności musi to być samiec bez skazy, z bydła rogatego, z owiec albo z kóz.

20. Nie będziecie ofiarować niczego, co ma wadę, ponieważ taka ofiara nie wyjedna wam przychylności.

21. Jeśli ktoś będzie składał PANU rzeźną ofiarę pokoju — w związku ze szczególnym ślubem albo z dobrej woli, z bydła lub z owiec — to, dla zyskania przychylności, będzie to zwierzę bez skazy, nie może mieć żadnej wady.

22. Nie będziecie składać w ofierze PANU zwierząt ślepych, kulawych, okaleczonych, owrzodziałych, ze schorzeniami na skórze — takich zwierząt nie będziecie składać na ołtarzu PANA.

23. Co do cielca lub jagnięcia przerośniętego lub niewyrośniętego, można je przysposobić na ofiarę dobrowolną, ale jako ofiara ślubowana nie zapewnią one przychylności.

24. Nie będziecie składali w ofierze PANU zwierząt ze zgniecionymi, uszkodzonymi lub wyciętymi jądrami. Czegoś takiego nie będziecie czynić w waszym kraju.

25. Zwierząt takich nie będziecie przyjmować również z ręki cudzoziemców. Nie będziecie takich zwierząt ofiarowywać jako pokarm waszego Boga. Ponieważ mają wadę, są okaleczone, nie zapewnią wam przychylności.

26. PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:

27. Gdy urodzi się cielę, jagnię albo koźlę, to przez siedem dni będzie pozostawać przy matce. Od ósmego dnia można je ofiarować PANU jako wdzięczny dar i zyskać w ten sposób przychylność.

28. Nie składajcie w ofierze tego samego dnia krowy lub owcy wraz z ich młodym.

29. Jeśli będziecie składać PANU rzeźną ofiarę dziękczynną, to składajcie ją tak, aby zapewnić sobie przychylność.

30. Znaczy to, że spożyjecie ją w dniu ofiarowania. Nic z niej nie pozostawicie do rana — Ja jestem PAN.

31. Przestrzegajcie moich przykazań i wypełniajcie je — Ja jestem PAN.

32. Nie bezcześćcie mojego świętego imienia, tak abym pozostawał święty wśród synów Izraela — Ja, PAN, jestem Tym, który was uświęca,

33. Tym, który was wyprowadził z ziemi egipskiej, aby być waszym Bogiem — Ja, PAN.