Kapłańska 25 SNP

1. PAN przemówił do Mojżesza na górze Synaj tymi słowy:

2. Przekaż synom Izraela: Gdy wejdziecie do ziemi, którą Ja wam daję, to ziemia ta będzie obchodzić szabat dla PANA.

3. Przez sześć lat będziesz obsiewał swoje pole i przez sześć lat będziesz przycinał swoją winnicę, i będziesz zbierał jej plon.

4. Ale w roku siódmym ziemia mieć będzie szabat całkowitego odpoczynku, szabat dla PANA. Wtedy nie będziesz obsiewał swojego pola ani przycinał swojej winnicy.

5. Nie będziesz też żął tego, co samo dojrzeje do żniw, i nie będziesz obcinał winogron z nieprzyciętych pędów — ziemia mieć będzie szabat całkowitego odpoczynku.

6. W tym szabatnim roku ziemia dostarczy wam pożywienia — tobie, twojemu słudze, służącej, najemnikowi, osiedleńcowi, innym mieszkającym u ciebie,

7. twojemu bydłu i zwierzętom żyjącym w twoim kraju. Wszystkim za pożywienie posłużą plony pól.

8. Ponadto zsumujesz sobie siedem szabatnich lat, to jest siedem razy po siedem lat, otrzymując w ten sposób czterdzieści dziewięć lat.

9. Gdy ten czas nadejdzie, każesz zadąć w róg. Uczynisz to w siódmym miesiącu i jego dziesiątym dniu. Właśnie w Dniu Pojednania dźwięk rogu ma się rozlec po kraju.

10. W ten sposób poświęcicie pięćdziesiąty rok i obwołacie w kraju wolność dla wszystkich jego mieszkańców. Będzie to dla was rok jubileuszowy. W tym roku każdy będzie mógł wrócić do swojej własności i do swojej rodziny.

11. Rok pięćdziesiąty będzie dla was zatem rokiem jubileuszowym. Nie będziecie wówczas obsiewać pól ani żąć tego, co wyrośnie na nich samo. Nie będziecie również obcinać winogron z nieprzyciętych w tym czasie pędów.

12. Ten rok jubileuszowy będzie dla was święty. Waszym pożywieniem będą plony znoszone wprost z pól.

13. W roku jubileuszowym każdy będzie mógł wrócić do swojej własności.

14. Jeśli więc będziecie coś komuś sprzedawali lub coś od kogoś kupowali, to nie oszukujcie się nawzajem.

15. Zarówno cena zbytu, jak i cena kupna kształtować się będzie stosownie do liczby lat po roku jubileuszowym, albo — innymi słowy — stosownie do liczby przypadających na te lata plonów.

16. Im więcej będzie lat, tym wyższa cena kupna. Im mniej będzie lat, tym niższa cena kupna, gdyż przedmiotem sprzedaży jest ilość rocznych plonów.

17. Nie będziecie zatem nawzajem się oszukiwać. Kierować wami będzie bojaźń Boża, ponieważ Ja, PAN, jestem waszym Bogiem.

18. Stosujcie więc moje ustawy i przestrzegajcie moich praw, wypełniajcie je, a będziecie w swoim kraju mieszkali bezpiecznie.

19. Ziemia wyda swój owoc, będziecie jedli do syta i będziecie w niej mieszkać bezpiecznie.

20. A gdybyście pomyśleli: Co będziemy jedli w siódmym roku, skoro nie będzie zasiewów ani zbiorów? —

21. otóż w szóstym roku zapewnię wam takie błogosławieństwo, że ziemia wyda plon na trzy lata!

22. Będziecie więc siać w ósmym roku, a jeść z szóstego aż po rok dziewiąty — do zbiorów nowych plonów będziecie jedli wcześniejsze.

23. Co do ziemi, nie będzie ona sprzedawana na zawsze, gdyż ziemia należy do Mnie, a wy jesteście u Mnie cudzoziemcami i gośćmi.

24. Dla całej ziemi będącej w waszym posiadaniu, ustanowicie prawo wykupu.

25. Gdy więc zubożeje twój brat i sprzeda coś ze swojej własności, wtedy powinien móc przyjść jego wykupiciel, to znaczy najbliższy mu krewny, by wykupić dobra swojego brata.

26. Ten natomiast, kto nie będzie miał wykupiciela, lecz potem będzie go stać na wykup,

27. odliczy lata od swojej sprzedaży i zwróci resztę temu, któremu sprzedał swą własność, i powróci do swojej własności.

28. Jeśli jednak nie będzie go stać na wykup, to sprzedane dobra pozostaną w ręku nabywcy do roku jubileuszowego. W tym roku nabywca je zwolni, a ten, który je sprzedał, powróci do swojej własności.

29. Kto natomiast sprzeda dom mieszkalny w mieście otoczonym murem, to będzie miał prawo do wykupu przez rok po jego sprzedaży i przez taki okres będzie mógł z tego prawa skorzystać.

30. A jeśli przed upływem pełnego roku od sprzedaży dom nie zostanie wykupiony, to dom ten — w mieście otoczonym murem — pozostanie na zawsze w rękach jego nabywcy i potomnych. W roku jubileuszowym nie zostanie wydany.

31. Domy położone na wsi, w miejscach nieotoczonych murem, będą traktowane na równi z polem uprawnym. Będą one zatem podlegały prawu wykupu i w roku jubileuszowym zostaną zwolnione.

32. A co do miast Lewitów, domy miejskie są ich niezbywalną własnością. Lewitom przysługuje wieczyste prawo wykupu,

33. gdyby ktoś z nich chciał z tego prawa skorzystać. Jeśli zaś nie, to w roku jubileuszowym nabywca zwolni dom wykupiony w mieście, w obrębie którego położona jest jego własność, gdyż domy w miastach Lewitów są ich niezbywalną własnością wśród synów Izraela.

34. Również pole przyległe do miast Lewitów nie będzie sprzedawane. Należą one do nich jako wieczysta własność.

35. Jeśli zubożeje twój brat, jeśli spotka go niepowodzenie, to wspomożesz go tak, jakby był cudzoziemcem lub osiedleńcem, aby mógł on obok ciebie mieszkać.

36. Nie bierz od niego odsetek i poniechaj lichwy. Kieruj się raczej bojaźnią względem Boga, tak aby twój brat mógł żyć obok ciebie.

37. Swoich pieniędzy nie pożyczysz mu na odsetki ani żywnością nie wesprzesz tak, by odebrać więcej.

38. Ja, PAN, jestem waszym Bogiem, Ja was wyprowadziłem z ziemi egipskiej, aby dać wam ziemię Kanaan i być dla was Bogiem.

39. Jeśli twój brat zubożeje przy tobie tak, że sprzeda się tobie, nie będziesz gnębił go pracą niewolnika.

40. Będzie u ciebie jak najemnik i jak osiedleniec. Będzie u ciebie służył do roku jubileuszowego.

41. Potem odejdzie wolny, on i jego synowie, i wróci do swojej rodziny i do własności swoich ojców.

42. Ludzie tacy są bowiem moimi sługami, których wyprowadziłem z ziemi egipskiej. Nie będą sprzedawani tak jak niewolnicy.

43. Nie będziesz też obchodził się z nim surowo, będziesz się raczej kierował bojaźnią względem swojego Boga.

44. Jeśli zechcesz mieć niewolników i niewolnice, nabywaj ich od ościennych narodów.

45. Możesz ich też nabywać spośród synów osiedleńców mieszkających wśród was. Nabywajcie ich od nich, od ich rodzin zamieszkałych wśród was, spośród tych, których urodzili w waszym kraju. Oni mogą być waszą własnością.

46. Ich możecie przekazywać swoim dzieciom jako dziedziczną własność na zawsze. Oni mogą być waszymi niewolnikami, natomiast ze swoimi braćmi, synami Izraela, nie będziecie postępować surowo.

47. Jeśli któryś z cudzoziemców lub osiedleńców wzbogaci się przy tobie, a twój brat zubożeje przy nim i zostanie sprzedany cudzoziemcowi osiadłemu przy tobie albo potomkowi rodziny cudzoziemca,

48. to po sprzedaniu będzie on miał prawo do swojego wykupu. Wykupi go jeden z jego braci:

49. jego stryj, syn jego stryja, ktokolwiek z jego bliskich krewnych, ktokolwiek z jego rodziny, albo — jeśli będzie go na to stać — wykupi się sam.

50. Ze swoim nabywcą rozliczy się od roku swego zaprzedania do roku jubileuszowego. Pieniądze, za które został sprzedany, zostaną obliczone według liczby lat, podobnie jak dni najemnika.

51. Jeśli tych lat będzie wiele, to według ich liczby zwróci swój wykup z pieniędzy, za które został nabyty.

52. Jeśli do roku jubileuszowego pozostanie lat niewiele, to weźmie się to pod uwagę i według liczby tych lat ustali wysokość wykupu.

53. Będzie on u niego z roku na rok niczym najemnik. Na twoich oczach nie będzie traktowany surowo.

54. Jeśli twój brat nie zostanie wykupiony w żaden z tych sposobów, to wyjdzie na wolność w roku jubileuszowym, on i jego synowie,

55. gdyż moimi sługami są synowie Izraela. Moimi sługami są ci, których wyprowadziłem z ziemi egipskiej — Ja, PAN, jestem waszym Bogiem.