Kapłańska 27 SNP

1. PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:

2. Przekaż synom Izraela: Jeśli ktoś składa PANU szczególne ślubowanie dotyczące ludzi, zdając się przy tym na twoją wycenę,

3. to twoja wycena będzie następująca: za mężczyznę od dwudziestego do sześćdziesiątego roku życia twoja wycena wyniesie pięćdziesiąt sykli srebra według sykla świątynnego.

4. Jeśli to będzie kobieta, to twoja wycena wyniesie trzydzieści sykli.

5. Jeśli to będzie ktoś od piątego do dwudziestego roku życia, twoja wycena wyniesie: za mężczyznę dwadzieścia sykli, a za kobietę dziesięć sykli.

6. Jeśli to będzie dziecko od jednego miesiąca do piątego roku życia, to twoja wycena wyniesie: za chłopca pięć sykli srebra, a za dziewczynkę trzy sykle srebra.

7. Jeśli będzie to ktoś od sześćdziesiątego roku życia wzwyż, to za mężczyznę twoja wycena wyniesie piętnaście sykli, a za kobietę dziesięć sykli.

8. Jeśli ślubujący okaże się za ubogi, by zapłacić według twojej wyceny, to postawią go przed kapłanem i kapłan go oszacuje. Kapłan oszacuje go zgodnie z tym, na ile ślubującego będzie stać.

9. Jeśli ktoś chce złożyć w ofierze PANU coś z bydła, to wszystko, co zostanie z niego ofiarowane PANU, jest świętością.

10. Nie będzie się tego zamieniało ani zastępowało innym: gorszego lepszym ani lepszego gorszym. A jeśli koniecznie ktoś zechce zastąpić bydlę bydlęciem, to ono samo i to, którym je zastąpiono, będzie świętością.

11. Jeśli chodzi o zwierzęta nieczyste, których nie składa się w ofierze PANU, to ofiarodawca postawi swój dar przed kapłanem,

12. a kapłan wyceni go drożej albo taniej. Jaką określisz cenę, kapłanie, taka ona będzie!

13. Jeśli zaś ktoś koniecznie zechce swoje zwierzę wykupić, to do wyceny kapłana dołoży jedną piątą.

14. Jeśli ktoś poświęci swój dom jako świętość, dla PANA, to kapłan wyceni ten dom drożej lub taniej. Jak kapłan go wyceni, tak zostanie!

15. Jeśli ofiarodawca zechce potem wykupić swój dom, to dołoży do niego w srebrze jedną piątą wyceny kapłana — i dom będzie znów należał do niego.

16. Jeśli ktoś poświęci PANU kawałek pola ze swojej posiadłości, to twoja wycena będzie zależna od ilości wysiewanego na nim ziarna. Wysiany chomer jęczmienia odpowiada pięćdziesięciu syklom srebra.

17. Jeśli ktoś poświęca swoje pole począwszy od roku jubileuszowego, to właśnie tak je wycenisz.

18. Jeśli natomiast ktoś poświęci swoje pole już po roku jubileuszowym, to kapłan obliczy mu wartość według lat, które pozostają do następnego roku jubileuszowego, a różnicę ofiarodawca odejmie od twojej oceny.

19. Jeśli potem koniecznie zechce on wykupić swoje pole, to dołoży do twojej wyceny jedną piątą w srebrze — i będzie ono znów należało do niego.

20. Jeśli ktoś nie wykupi pola, lecz sprzeda je komuś innemu, to już nie będzie ono mogło być wykupione.

21. Pole takie, przy zwolnieniu go w roku jubileuszowym, będzie świętością, będzie ono należało do PANA, jakby było ofiarowane na stałe, i stanie się własnością kapłana.

22. Jeśli ktoś poświęci PANU pole przez siebie zakupione, które nie należało do jego dziedzicznej własności,

23. to kapłan wyceni je, biorąc pod uwagę lata, które pozostały do roku jubileuszowego, a ofiarodawca uiści określoną w ten sposób sumę jeszcze tego samego dnia, jako świętość, dla PANA.

24. W roku jubileuszowym pole to powróci do tego, od którego zostało kupione, czyli do tego, którego własnością była ta ziemia.

25. Każda twoja wycena podawana będzie w syklach świątynnych; sykl ten będzie liczył dwadzieścia gerów.

26. Tego, co pierworodne z bydła, co jako takie należy już do PANA, nikt nie będzie poświęcał. Czy to cielę, czy jagnię, i tak należy do PANA.

27. Jeśli jednak jest to jedno ze zwierząt nieczystych, to ten, kto zechce je wykupić, uczyni to według twojej wyceny i doda do tego jedną piątą. Jeśli zaś zwierzę to nie zostanie wykupione, to można będzie je sprzedać według twojej wyceny.

28. Tego natomiast, co zostało poświęcone PANU na stałe, co poświęcił ktoś PANU w taki sposób ze swojego mienia — od człowieka i bydlęcia po kawałek pola z własnej posiadłości — nie można ani sprzedać, ani wykupić. Wszystko, co zostało poświęcone PANU na stałe, należy do Niego jako największa świętość.

29. Żaden też poświęcony na stałe człowiek, nie może zostać wykupiony — będzie musiał ponieść śmierć.

30. Wszelka dziesięcina z płodów ziemi: z plonów pól i z owoców drzew, należy do PANA; to świętość, jej właścicielem jest PAN.

31. A jeśli ktoś koniecznie chce wykupić coś ze swojej dziesięciny, to dołoży do niej jedną piątą jej wartości.

32. Wszelka dziesięcina z bydła albo z trzody, wszystko, co przechodzi pod laską pasterską — co dziesiąta sztuka — zostanie poświęcona PANU.

33. Nie będzie się przebierało między zwierzęciem lepszym a gorszym ani żadnego nie będzie się zamieniało. A jeśli ktoś koniecznie zechce któreś wymienić, to ono samo i to, na które je wymieniono, będzie świętością i nie będzie mogło być wykupione.

34. Oto przykazania, które PAN na górze Synaj nadał Mojżeszowi dla synów Izraela.