Kapłańska 7 SNP
1. Oto prawo dotyczące ofiary za przewinienie: Jest ona największą świętością.
2. Zarzynać się ją będzie w miejscu zarzynania ofiary całopalnej, a jej krwią kapłan skropi ołtarz dookoła.
3. Złoży on też w ofierze cały jej tłuszcz: ogon, tłuszcz pokrywający wnętrzności,
4. obie nerki z tłuszczem na nich, to jest na polędwicach, a z nerkami oddzieli też płat wątroby.
5. Następnie kapłan spali to na ołtarzu jako wdzięczny dar dla PANA — jest to ofiara za przewinienie.
Przynależność pozostałych części ofiar za przewinienie, całopalnej i z pokarmów6. Może ją spożywać każdy mężczyzna spośród kapłanów. Będzie spożywana w miejscu świętym. Jest to największa świętość.
7. Ofiary za grzech i ofiary za przewinienie dotyczy to samo prawo. Należeć one będą do kapłana, który dokonuje nimi przebłagania.
8. Do kapłana, który składa za kogoś ofiarę całopalną, należeć będzie skóra tej ofiary.
9. Podobnie każda ofiara z pokarmów, którą piecze się w piecu, i wszystko, co przyrządza się w garnku albo na patelni, należeć będzie do kapłana, który ją składa.
Postanowienia dotyczące ofiary pokoju10. Za to każda ofiara z pokarmów, rozczyniona oliwą albo sucha, należeć będzie w równej części do wszystkich synów Aarona.
11. Oto prawo dotyczące składanej PANU rzeźnej ofiary pokoju:
12. Jeśli ktoś składa ją jako ofiarę dziękczynną, to złoży przy tej rzeźnej ofierze dziękczynnej również przaśne bułki rozczynione oliwą i przaśne placki namaszczone oliwą. Bułki rozczynione oliwą będą wyrobione z najlepszej pszennej mąki.
13. Wraz z bułkami złoży przy swej dziękczynnej ofierze pokoju również chleb przyrządzony na zakwasie,
Postanowienia dotyczące spożywania mięsa14. po jednym z każdej ofiary, jako szczególny dar dla PANA. Będzie on należał do kapłana, który dokonał pokropienia krwią ofiary pokoju.
15. Mięso dziękczynnej ofiary pokoju zostanie spożyte w dniu ofiarowania. Nic z niego nie zostanie do rana.
16. Jeśli jednak składana ofiara jest darem ślubowanym albo dobrowolnym, wówczas można ją spożywać zarówno w dniu jej ofiarowania, jak i nazajutrz. Tylko wtedy to, co z niej pozostanie, można jeść.
17. Jeśli jednak pozostanie coś z mięsa tej rzeźnej ofiary do trzeciego dnia, należy to spalić w ogniu.
18. Bo jeśli spożyje się coś z mięsa tej rzeźnej ofiary pokoju w trzecim dniu, to ten, który ją złożył, nie zyska przychylności, nie będzie mu ona zaliczona. Będzie ona już nieczystością i każdy, kto coś z niej spożyje, obciąży się swą własną winą.
19. Nie wolno spożywać mięsa, które dotknęło czegoś nieczystego. Będzie ono spalone w ogniu. Co do pozostałego mięsa, to każdy zachowujący czystość może je spożywać.
20. Kto spożywa mięso należącej do PANA rzeźnej ofiary pokoju, a jest przy tym nieczysty, zostanie usunięty spośród swojego ludu.
Postanowienia dotyczące spożywania tłuszczu i krwi21. Ten, kto dotknie czegokolwiek nieczystego: nieczystości ludzkiej, nieczystego zwierzęcia lub jakiejkolwiek nieczystej obrzydliwości, a spożyje coś z mięsa należącej do PANA rzeźnej ofiary pokoju, zostanie usunięty spośród swojego ludu.
22. PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:
23. Przekaż synom Izraela: Nie będziecie jedli żadnego tłuszczu z bydła, owiec ani kóz.
24. Tłuszczu zwierzęcia padłego i tłuszczu zwierzęcia rozszarpanego można używać do różnych celów, ale spożywać go nie wolno.
25. Każdy bowiem, kto będzie spożywał tłuszcz ze zwierząt, które ofiaruje się jako wdzięczny dar dla PANA, zostanie usunięty spośród swojego ludu.
26. W żadnej ze swoich siedzib nie będziecie spożywali krwi — ani krwi ptactwa, ani bydła.
Postanowienia dotyczące ofiary pokoju i podziału jej części27. Każdy, kto by spożywał jakąkolwiek krew, zostanie usunięty spośród swojego ludu.
28. PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:
29. Przekaż synom Izraela: Jeśli ktoś chce złożyć PANU rzeźną ofiarę pokoju, niech przyniesie PANU część tej składanej ofiary.
30. Niech własnoręcznie przyniesie PANU wdzięczne dary, to znaczy tłuszcz wraz z mostkiem. Mostek niech złoży PANU w ofierze kołysanej.
31. Tłuszcz kapłan spali na ołtarzu, mostek zaś pozostanie dla Aarona i jego synów.
32. Prawą łopatkę natomiast, pochodzącą z waszych rzeźnych ofiar pokoju, przekażecie kapłanowi jako szczególny dar.
33. Prawa łopatka będzie częścią należną temu spośród synów Aarona, który akurat złoży krew i tłuszcz ofiary pokoju.
34. Mostek bowiem ofiary kołysanej oraz łopatkę szczególnego daru wziąłem od synów Izraela, z ich krwawych ofiar pokoju, i przekazałem kapłanowi Aaronowi oraz jego synom mocą wieczystej ustawy.
35. To poświęcona część, wydzielona z wdzięcznych darów PANA dla Aarona i jego synów już w dniu poświęcenia ich do służby kapłańskiej na rzecz PANA.
36. To PAN polecił przekazywać im jako dar od synów Izraela już od dnia ich namaszczenia. Jest to wieczysta ustawa dla ich pokoleń.
37. Takie zatem prawa dotyczą ofiary całopalnej, ofiary z pokarmów, ofiary za grzech, ofiary za przewinienie, ofiary wyświęcenia oraz krwawej ofiary pokoju.
38. Prawa te nadał PAN Mojżeszowi na górze Synaj. Było to w dniu, gdy polecił On synom Izraela, przebywającym na pustyni Synaj, by składali PANU ofiary.