Luka 10 KKDEU

1. Bundan sonra Rab ayrıca yetmiş kişi atadı. Onları gideceği her kente ve bölgeye ikişer ikişer, kendi önünden gönderdi.

2. Onlara, “Ürün bol, ama işçi az” dedi, “Onun için Ürünlerin Rabbi'ne dua edin, ürününün biçilmesi için işçi göndersin.

3. Gidin. İşte sizleri kuzular gibi kurtların arasına gönderiyorum.

4. Yanınıza ne para kesesi, ne torba, ne ayakkabı alın. Yolda giderken kimseyle selamlaşmayın.

5. Hangi eve girerseniz, ilkin, ‘Bu eve esenlik olsun’ deyin.

6. Eğer orada esenliğe lâyık biri varsa, sizdeki esenlik onun üstüne gelecektir. Yoksa, geri dönüp sizin üstünüzde kalacaktır.

7. Aynı evde kalın, her ne sunarlarsa yiyin, için. Çünkü işçi ücretini hak eder. Bir evden öbürüne gidip gelmeyin.

8. Bir kente girdiğinizde sizi kabul ederlerse, önünüze koyulanı yiyin.

9. Oradaki hastaları iyileştirin; kendilerine, ‘Tanrı'nın Hükümranlığı size yaklaştı’ deyin.

10. Ama bir kente girdiğinizde sizi kabul etmezlerse, o kentin caddelerine çıkıp bildirin:

11. ‘Kentinizden ayaklarımızda kalan tozu bile size karşı silkiyoruz. Yalnız şunu bilin ki, Tanrı'nın Hükümranlığı yaklaştı.’

12. Size derim ki, O Gün Sodom'un durumu bile bu kentin durumundan daha iyi olacaktır.”

13. “Vay sana, ey Horazin! Vay sana, ey Beytsayda! Çünkü sizlerde yapılan mucizeler eğer Sur'da ve Sayda'da yapılmış olsaydı, çoktan çul kuşanıp külde oturarak günahlarından dönerlerdi.

14. Ama yargı gününde Sur'un ve Sayda'nın durumu sizinkinden daha iyi olacaktır.

15. Ya sen, ey Kafernahum! ‘Göğe dek mi yükseltileceksin? Hayır, ölüler ülkesine indirileceksin.’

16. Sizleri dinleyen beni dinler, sizleri geri çeviren beni geri çevirir. Her kim beni geri çevirirse, beni göndereni geri çevirir.”

17. Yetmiş kişi sevinç içinde geri geldiler. “Ya Rab” dediler, “Adınla cinler bile sözümüzü dinliyor.”

18. İsa onları şöyle yanıtladı: “Şeytanın şimşek gibi gökten düştüğünü gördüm.

19. Gerçekten size yılanları, akrepleri ve bunun yanı sıra düşmanın tüm gücünü ezmeye yetki verdim. Hiçbir şey size zarar vermeyecektir.

20. Ama ruhların sözünüzü dinlemesine sevinmeyin. Asıl adlarınızın gökte yazılmış olmasına sevinin.”

21. O anda İsa Kutsal Ruh'la coşarak, “Şükürler sana, ey Baba!” dedi, “Göğün ve yerin Rabbi. Çünkü bunları bilginlerden ve akıllılardan gizledin, küçük çocuklara açtın. Evet, Baba, çünkü senin gözünde doğru olan buydu.

22. Her şey bana Babam tarafından verildi. Oğul'un kim olduğunu Baba'dan başka kimse bilmez. Baba'nın kim olduğunu da Oğul'dan başkası bilmez. Bir de, Oğul'un Baba'yı açıklamak istediği kişi Baba'yı bilir.”

23. Sonra öğrencilerine dönerek, özellikle onlara, “Gördüklerinizi gören gözlere ne mutlu!” dedi,

24. “Size derim ki, nice peygamberler ve krallar gördüklerinizi görmek istediler, ama göremediler. Duyduklarınızı duymak istediler, ama duyamadılar.”

25. Yasa yorumcularından biri ayağa kalktı, İsa'yı deneyerek, “Öğretmen” dedi, “Sonsuz yaşamı miras almak için ne yapmalıyım?”

26. İsa, “Kutsal Yasa'da ne yazılmıştır?” diye sordu, “Sen nasıl yorumluyorsun?”

27. O da şöyle yanıtladı: “ ‘Tanrın Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün gücünle ve bütün aklınla seveceksin. Komşunu da kendin gibi seveceksin.’ ”

28. İsa, “Doğru yanıtladın” dedi, “Bunu uygula, yaşayacaksın.”

29. Ama yasa yorumcusu kendini doğrulamayı isteyerek İsa'ya sordu: “Komşum kim?”

30. İsa, “Bir adam Yeruşalim'den Eriha'ya iniyordu” dedi, “Haydutların eline düştü. Adamı soyup dövdüler, yarı ölü bırakıp gittiler.

31. Bir raslantıyla o yoldan bir kâhin geçiyordu. Adamı görünce yolun diğer yanından geçip gitti.

32. Bunun gibi, bir Levili geldi oraya. O da adamı görünce yolun diğer yanından geçip gitti.

33. Derken yolculuk eden bir Samiriyeli adamın yattığı yere geldi. Onu görünce acıdı.

34. “Adama yaklaştı, yağ ve şarap dökerek yaralarını sardı. Onu eşeğine bindirdi, bir hana götürdü ve gerekli ilgiyi gösterdi.

35. Ertesi gün iki dinar çıkardı, han sahibine verdi. ‘Bu adamla ilgilen’ dedi, ‘Daha fazla harcarsan, geri geldiğimde sana ödeyeceğim.’ ”

36. Sonra İsa sordu: “Sence bu üç kişiden hangisi haydutların eline düşen adamın komşusu olduğunu kanıtladı?”

37. Yasa yorumcusu, “Ona acıyan” diye yanıtladı. İsa, “Git, sen de onun yaptığı gibi yap!” dedi.

38. Yola devam ederlerken, İsa bir kasabaya girdi. Marta adında bir kadın O'nu evine kabul etti.

39. Kadının Meryem adında bir kız kardeşi vardı; Rab'bin ayakları dibinde oturarak sözünü dinlemekteydi.

40. Ne var ki, Marta işlerinin çokluğundan dolayı telaş içindeydi. Yaklaşıp içini döktü: “Ya Rab, kız kardeşimin tüm hizmeti yalnız bana yüklemesine neden aldırmıyorsun? Kendisine söyle de bana yardım etsin.”

41. Rab, “Marta, Marta” dedi, “Bir sürü iş için kaygılanıyor, yakınıyorsun.

42. Ama gerekli olan tek şey vardır. Meryem de yararlı olanı –kendisinden hiç alınmayacak olanı– seçmiş bulunuyor.”