Luka 2 KMEYA

1. VE vaki oldu ki, o günlerde bütün dünyanın tahriri yapılsın diye Kayser Avgustus tarafından buyurultu çıktı.

2. Kirinius Suriye valisi bulunduğu zamanda yapılan ilk tahrir bu idi.

3. Herkes yazılmak için kendi şehrine gitti.

4. Yusuf da Davud evinden ve onun soyundan bulunduğu için, Galiledeki Nâsıra şehrinden, Yahudiyede Davudun şehri olan Beytleheme,

5. nişanlısı Meryem ile beraber, orada yazılmak üzre çıktı; Meryem de gebe idi.

6. Ve vaki oldu ki, orada bulunurlarken, doğurması günleri geldi.

7. İlk oğlunu doğurdu; kundağa sardı, ve onu bir yemliğe yatırdı, çünkü handa onlara yer yoktu.

8. Ayni civarda çobanlar vardı; geceleyin kırda kalarak sürülerini nöbetle bekliyorlardı.

9. Rabbin bir meleği onların yanında durdu, ve Rabbin izzeti onların çevresini aydınlattı; çok korktular.

10. Melek de onlara dedi: Korkmayın, çünkü işte, ben size bütün kavma olacak büyük sevinci müjdeliyorum.

11. Çünkü bugün Davudun şehrinde size Kurtarıcı doğdu, o da Rab Mesihtir.

12. Yemlikte yatan, kundağa sarılmış bir çocuk bulacaksınız; size alâmet bu olsun.

13. Ve birdenbire melek ile beraber gök ordusundan bir cümhur Allaha hamdederek dediler:

14. En yücelerde Allaha izzet, Ve yeryüzünde razı olduğu adamlara selâmet.

15. Ve vaki oldu ki, melekler çobanların yanından göke çekildikleri zaman, onlar birbirlerine dediler: Haydi, Beytleheme kadar gidelim, ve Rabbin bize bildirdiği vaki olan bu şeyi görelim.

16. Ve seğirderek geldiler, Meryemi, Yusufu ve yemlikte yatan çocuğu buldular.

17. Ve gördükleri zaman, bu çocuk hakkında kendilerine söylenen sözü bildirdiler.

18. Bütün işitenler çobanlar tarafından kendilerine söylenen şeylere şaştılar.

19. Fakat Meryem bütün bu sözleri derin düşünerek yüreğinde saklardı.

20. Çobanlar, kendilerine söylendiği gibi, bütün gördükleri ve işittikleri şeylerden dolayı Allaha hamt ve sena ederek, döndüler.

21. Çocuğu sünnet için sekiz gün tamam olunca, ana rahmine düşmeden evel melek tarafından denilmiş olduğu üzre, adını İsa koydular.

22. Musanın şeriatine göre onların taharet günleri tamam olunca (“İlk doğan her erkek Rabbe mukaddes denilecektir,” diye Rabbin şeriatinde yazılmış olduğu üzre),

23. çocuğu Rabbe takdim etmek için, ve Rabbin şeriatinde:

24. “Bir çift kumru, yahut iki güvercin yavrusu,” denildiği üzre, bir kurban vermek için onu Yeruşalime götürdüler.

25. Ve işte, Yeruşalimde Şimeon adında bir adam vardı; salih ve dindar olup İsrailin teselli bulmasını beklerdi; ve Ruhülkudüs onun üzerinde idi.

26. Ve Rabbin Mesihini görmeden önce, ölüm görmiyeceği kendisine Ruhülkudüs tarafından bildirilmişti.

27. Ruhun sevkile mabede geldi; anası babası onun için şeriate göre âdet olanı yapmak üzre, İsa çocuğu mabede götürdükleri zaman,

28. Simeon onu kucağına alıp Allaha hamdederek dedi:

29. Ya Rab, sözüne göre Şimdi kulunu selâmetle salıverirsin;

30. Çünkü, bütün kavmların önünde hazırlamış olduğun,

31. Milletleri aydınlatacak ışığı,

32. Ve kavmın İsrailin izzeti olan kurtuluşunu gözlerim gördü.

33. Anası babası onun için söylenen şeylere şaşıyorlardı.

34. Şimeon onlara hayırdua edip anası Meryeme dedi: İşte, bu çocuk İsrailde bir çokların düşmesi ve kalkması, ve aleyhinde söylenecek bir alâmet olarak konulmuştur;

35. senin canını da bir kılıç delecek; ta ki, çok yüreklerin düşünceleri meydana çıksın.

36. Aşer sıptından Fanuelin kızı Anna isminde bir peygamber vardı (ki, çok yaşlı idi, ve kızlığından sonra kocası ile yedi yıl geçinmişti,

37. ve hemen seksen dört yıldan beri dul idi), mabetten hiç ayrılmaz, gece gündüz oruç tutup dua ederek ibadet eylerdi.

38. O da hemen ayni saatte gelerek Rabbe şükreyliyip Yeruşalimin kurtuluşunu bekliyenlerin hepsine onun hakkında söyledi.

39. Rabbin şeriatine göre bütün şeyleri tamam edince, Galileye, kendi şehirleri Nâsıraya, döndüler.

40. Çocuk büyüyor, kuvvetleniyor ve hikmetle doluyordu; Allahın inayeti de onun üzerinde idi.

41. Anası babası her yıl Fısıh bayramında Yeruşalime giderlerdi.

42. Çocuk on iki yaşına varınca, bayram âdeti üzre, oraya çıktılar;

43. ve bayram günlerini bitirip evlerine döndükleri zaman, İsa çocuk Yeruşalimde kaldı; anası babası bunu farketmediler;

44. onu yoldaşlar arasında sanıp bir günlük yol yürüdüler; akrabaları ve bildikleri arasında onu arıyorlardı;

45. ve bulmayınca, onu araştırarak Yeruşalime döndüler.

46. Ve vaki oldu ki, üç gün sonra onu mabette, muallimlerin arasında oturmakta, onları dinlemekte, onlara sualler sormakta buldular;

47. onu dinliyenlerin hepsi anlayışına ve cevaplarına şaşıyorlardı.

48. Onu gördükleri zaman, şaştılar, ve anası ona dedi: Ey oğul, neden bize böyle ettin? İşte, babanla ben yüreğimiz çok sıkılarak, seni aradık.

49. Onlara dedi: Neden beni aradınız? bilmiyor mı idiniz ki, benim için Babamın evinde bulunmak gerektir?

50. Onlar ise, kendilerine söylediği sözü anlamadılar.

51. Onlarla beraber indi, Nâsıraya geldi; ve onlara itaatli oldu; anası da bütün bu sözleri yüreğinde saklardı.

52. İsa hikmette ve kamette, Allah ve insanlar indinde inayette terakki ediyordu.