Luka 20 KKDEU

1. Bir gün İsa tapınakta halka öğretip Sevindirici Haber'i yayarken, başkâhinler, dinsel yorumcular ve ileri gelenler hep birlikte O'na yaklaştılar.

2. “Bize söyle bakalım” dediler, “Bu işleri hangi yetkiyle yapıyorsun? Bu yetkiyi sana veren kim?”

3. İsa, “Ben size bir soru sorayım” diye yanıtladı, “Söyleyin bana:

4. Yahya'nın vaftiz etme yetkisi nereden geldi? Tanrı'dan mı, yoksa insanlardan mı?”

5. Aralarında düşünmeye başladılar. Şöyle diyorlardı: “Eğer Tanrı'dandır diyecek olsak, O bize, ‘Öyleyse neden ona inanmadınız?’ diye soracak.

6. Yok eğer, ‘İnsanlardandır’ desek, tüm halk bizi taşlar. Çünkü Yahya'nın peygamber olduğuna kanmış bulunuyorlar.”

7. Bunun üzerine, nereden geldiğini bilmediklerini söylediler.

8. İsa, “Öyleyse, ben de size bu işleri hangi yetkiyle yaptığımı söylemeyeceğim” dedi.

9. İsa halka şu simgesel öyküyü anlatmaya başladı: “Bir adam asma dikti, bağı bağcılara kiralayarak uzun bir süre için başka bir ülkeye gitti.

10. Bağ bozumunda, ürünün bir bölümünü kendisine vermeleri için kiracılarına bir köle gönderdi. Ama kiracılar onu tartaklayıp eli boş gönderdiler.

11. Adam başka bir köle gönderdi. Onu da tartaklayıp aşağıladılar ve eli boş gönderdiler.

12. Adamcağız üçüncü bir köle gönderdi. Onu da yaralayıp dışarı attılar.

13. “Bunun üzerine bağ sahibi, ‘Ne yapayım?’ dedi, ‘Sevgili oğlumu göndereyim bari. Belki ona saygı gösterirler.’

14. Ama kiracılar oğlunu görünce, ‘İşte malları miras alacak olan burada!’ diye aralarında konuştular, ‘Haydi, şunu öldürelim de mirasına konalım.’

15. Böylece onu bağdan dışarı sürükleyip öldürdüler. Şimdi, bağ sahibi onlara ne yapacak?

16. Gidip o kiracıları yok edecek, bağı da başkalarına verecek.” Bunu duyanlar, “Tanrı korusun!” dediler.

17. İsa onların gözlerinin içine bakarak sordu: “Öyleyse, yazılmış olan şu söz ne anlam taşır? “ ‘Yapıcıların reddettiği Taş İşte köşenin baş taşı oldu.’ ”

18. “Bu Taş'ın üzerine düşen herkes paramparça olacak. Taş da kimin üstüne düşerse onu ezip toz edecek.”

19. Dinsel yorumcularla başkâhinler o anda O'nu yakalamak istedilerse de, halktan korktular. Çünkü bu simgesel öyküyle kendilerine değindiğini anladılar.

20. İsa'yı gözlemeye başladılar. O'nu kendi sözüyle tuzağa düşürmek istiyorlardı. Sözde doğru kişiler gibi davranan, ama gerçekte O'nu valinin yetkisine ve yargılamasına teslim etmeyi amaçlayan casuslar gönderdiler.

21. Bunlar O'na, “Ey Öğretmen, doğru konuştuğunu ve öğrettiğini, kimseyi kayırmadığını biliyoruz” dediler, “Tam tersine, gerçekten Tanrı yolunu öğretiyorsun.

22. Söyle bize: Sezar'a vergi ödemek bizim için yasal mı, yoksa değil mi?”

23. İsa onların kurnazlığını bildiğinden şöyle dedi:

24. “Bana bir dinar gösterin. Bunun üzerindeki yüz ve yazı kimindir?” Onlar, “Sezar'ın!” diye yanıtladılar.

25. Bunun üzerine İsa, “Öyleyse” dedi, “Sezar'ın hakkını Sezar'a, Tanrı'nın hakkını da Tanrı'ya verin.”

26. Halkın önünde O'nu kendi sözüyle tuzağa düşüremediler. Verdiği yanıta şaşarak susup kaldılar.

27. Ölülerin dirilişine inanmayan Sadukiler'den bazıları yaklaşıp İsa'ya bir soru sordular:

28. “Ey Öğretmen, Musa bize buyurmuştur ki, evli bir adam çocuğu olmadan ölürse, kardeşi dul kalan kadınla evlenmeli, böylelikle kardeşine soy yetiştirmeli.

29. “Yedi kardeş vardı. Birincisi bir kadınla evlenip çocuksuz öldü.

30. İkincisi de,

31. üçüncüsü de onunla evlendi. Aynı biçimde yedisi de çocuk bırakmadan öldü.

32. Sonunda kadın da öldü.

33. Ölüler dirildiğinde bu kadın hangisinin karısı olacak? Öyle ya, yedisi de onunla evlendi.”

34. İsa şöyle yanıtladı: “Bu çağın insanları evlenirler de, evlendirilirler de.

35. Ama o çağa ve ölüler arasından dirilmeye yaraşır görülenler ne evlenirler, ne de evlendirilirler.

36. Çünkü artık ölüm nedir bilmezler. Onlar meleklere benzerler ve diriliş çocukları olmaları nedeniyle Tanrı'nın çocuklarıdır.

37. Kaldı ki, ölülerin dirilişini Musa'nın kendisi, yanan çalıyla ilgili bölümde belirtti. Orada Rab için İbrahim'in, İshak'ın ve Yakup'un Tanrısı diyor.

38. Tanrı ölülerin değil, dirilerin Tanrısı'dır. Çünkü herkes O'nun için yaşar.”

39. Dinsel yorumcuların bazısı, “Öğretmen, doğru söyledin” diye yanıtladılar.

40. Bundan sonra kendisine hiçbir şey sormaya cesaret etmediler.

41. İsa, “Mesih için nasıl Davut'un Oğlu'dur derler?” dedi,

42. “Davut'un kendisi Mezmurlar Kitabı'nda şöyle diyor: “‘Rab Rabbim'e, düşmanlarını

43. Ayaklarının altına basamak yapıncaya dek sağımda otur, dedi.’

44. “Eğer Davut kendisi O'na Rab diyorsa, O nasıl Davut'un Oğlu olabilir?”

45. Bütün halk dinlerken İsa öğrencilere şöyle dedi:

46. “Uzun eteklerle dolaşmaktan hoşlanan, çarşıda meydanda saygıyla selamlanmayı, sinagogların baş koltuklarını, şölenlerin baş köşelerini seven dinsel yorumculardan sakının.

47. Dul kadınların evlerine konan, gösteriş için uzun uzadıya dualar eden bu insanların yargıları daha ağır olacaktır.”