Łukasza 21 SNP

1. Gdy Jezus podniósł wzrok, zobaczył, jak bogaci wrzucają do skarbony swoje dary.

2. Zauważył też pewną wdowę, bardzo ubogą. Wrzucała dwa grosze.

3. Widząc to, oświadczył: Powiem wam prawdę: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy,

4. dlatego że oni dorzucali do darów z tego, co im zbywało, ona natomiast w swoim niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie.

5. Podczas gdy niektórzy podziwiali świątynię z jej zdobieniami wykonanymi z pięknych kamieni i darów złożonych Bogu w ofierze, Jezus oznajmił:

6. Nadejdą dni, kiedy z tego, czemu się tak przyglądacie, nie pozostanie kamień na kamieniu, którego by nie zwalono.

7. Te słowa nasunęły im pytanie: Nauczycielu, kiedy do tego dojdzie i co będzie znakiem początku tych dni?

8. Uważajcie — powiedział im Jezus — nie dajcie się zwieść! Gdyż wielu przyjdzie w moim imieniu. Powiedzą: To Ja jestem! Oraz: Czas jest bliski! Nie idźcie za nimi.

9. Usłyszycie też o wojnach i przewrotach. Niech was to nie przeraża, dlatego że od tego się zacznie, lecz nie zaraz nastąpi koniec.

10. Następnie powiedział: Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu.

11. Dojdzie do silnych trzęsień ziemi. Wiele miejsc zostanie dotkniętych klęską głodu i zarazy. Na niebie pojawią się wielkie, budzące grozę znaki.

12. Przedtem jednak wyciągną ręce po was i ze względu na moje imię będą was prześladować. Osądzą was w synagogach, wtrącą do więzień, poprowadzą przed królów i namiestników.

13. To da wam sposobność do złożenia świadectwa.

14. Weźcie sobie do serca, aby nie przygotowywać wcześniej obrony.

15. Ja bowiem podsunę wam słowa i Ja obdarzę mądrością, której wszyscy wasi przeciwnicy nie zdołają się przeciwstawić ani oprzeć.

16. A wydawać was będą rodzice i bracia, krewni i przyjaciele; zabiją też niektórych z was.

17. Ze względu na moje imię wszyscy będą was nienawidzić,

18. lecz nawet włos z waszej głowy nie przepadnie.

19. Dzięki wytrwałości pozyskacie swoje dusze.

20. A gdy zobaczycie Jerozolimę oblężoną przez wojska, wiedzcie, że bliskie jest jej spustoszenie.

21. Wtedy ci, których te wydarzenia zastaną w Judei, niech uciekają w góry, przebywający w mieście niech je opuszczą, ludzie z okolic niech do niego nie wchodzą,

22. gdyż będą to dla miasta dni odpłaty, aby wypełniło się każde proroctwo.

23. Biada w tych dniach kobietom w ciąży oraz karmiącym matkom; na ziemi bowiem nastanie wielki ucisk i zapłonie gniew skierowany przeciw temu ludowi.

24. Niektórzy padną od ostrza miecza, inni dostaną się do niewoli u wszystkich narodów, Jerozolima zaś będzie deptana przez obce narody, aż się czasy narodów dopełnią.

25. I będą znaki na słońcu, na księżycu i gwiazdach, a na ziemi rozpacz narodów bezradnych wobec ryku morza i szalejących fal.

26. Ludzie będą mdleć ze strachu w oczekiwaniu klęsk nadciągających na mieszkańców świata, gdyż moce nieba nawiedzi wstrząs.

27. Wtedy zobaczą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą.

28. Gdy to się zacznie dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy, gdyż zbliża się wasze odkupienie.

29. I przytoczył im taką przypowieść: Popatrzcie na figowiec i pozostałe drzewa:

30. Kiedy puszczają pączki, widzicie to i wiecie, że zbliża się lato.

31. Podobnie będąc świadkami tych wydarzeń wiedzcie, że blisko jest Królestwo Boże.

32. Zapewniam was, nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.

33. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa z pewnością nie przeminą.

34. Strzeżcie się natomiast, aby wasze serca nie straciły wrażliwości na skutek obżarstwa, przepicia oraz trosk dnia codziennego, aby ten dzień nie spadł na was znienacka

35. niczym sidło, bo zaskoczy wszystkich mieszkających na obszarze całej ziemi.

36. Bądźcie więc czujni w każdej chwili i módlcie się, abyście zdołali uciec przed tym wszystkim, co ma się wydarzyć, i stanąć przed Synem Człowieczym.

37. W tym okresie Jezus za dnia nauczał w świątyni, nocami natomiast wychodził i przebywał na Górze Oliwnej.

38. Cały lud natomiast wstawał o świcie i przychodził słuchać Go w świątyni.