Łukasza 3 SNP

1. W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, Filip, jego brat, tetrarchą Iturei oraz okręgu Trachonu, a Lizaniasz tetrarchą Abileny,

2. za arcykapłanów Annasza i Kajfasza, Bóg przemówił do Jana, syna Zachariasza, który przebywał na pustyni.

3. Przemierzał on więc całą okolicę Jordanu i wzywał ludzi do przyjęcia chrztu opamiętania dla dostąpienia przebaczenia grzechów.

4. Tak też zostało napisane w Księdze proroka Izajasza: Głos wołającego na pustkowiu: Przygotujcie drogę Pana, wyprostujcie Jego ścieżki.

5. Każdy wąwóz niech będzie wypełniony, każda góra lub wzgórze zrównane, drogi krzywe — wyprostowane, wyboiste zaś — wygładzone.

6. Każda zaś istota zobaczy zbawienie przygotowane przez Boga.

7. Przemawiał więc do tłumów, które wciąż wychodziły, aby udzielił im chrztu: Wy, pomioty żmij, czy ktoś wam doradził, by uchodzić przed nadchodzącym gniewem?

8. Jeśli tak, to wydawajcie owoce godne opamiętania i nie próbujcie się łudzić myślą, że wam wystarczy mieć za ojca Abrahama. Mówię wam: Z tych kamieni Bóg może wzbudzić Abrahamowi dzieci.

9. Topór dotknął już korzeni. Każde drzewo, które nie rodzi dobrego owocu, zostanie wycięte i rzucone w ogień.

10. Cóż więc mamy czynić? — dopytywały się tłumy.

11. A on im odpowiadał: Kto ma dwie koszule, niech podzieli się z tym, który nie ma żadnej, a kto ma co jeść, niech postąpi podobnie.

12. Przyszli też celnicy, aby dać się ochrzcić. Ci również zapytali: Nauczycielu, co mamy czynić?

13. Nie pobierajcie nic więcej ponad ustaloną stawkę — odpowiedział.

14. Pytali go i żołnierze: A co my mamy czynić? Na nikim niczego nie wymuszajcie — powiedział — i nie składajcie fałszywych donosów, lecz niech wam wystarczy wasz żołd.

15. Gdy lud śledził rozwój wypadków i wszyscy zastanawiali się, czy może Jan nie jest Chrystusem,

16. on sam publicznie oświadczył: Ja, gdy chrzczę, zanurzam was w wodzie, lecz nadchodzi ktoś potężniejszy ode mnie; Jemu nie jestem godny rozwiązać rzemyka u sandałów; On was będzie chrzcił, zanurzając w Duchu Świętym i ogniu.

17. W ręku trzyma sito. Dokładnie przesieje wszystko, co jest na Jego klepisku. Ziarno zbierze do spichrza, plewy natomiast spali niegasnącym ogniem.

18. W wielu też innych słowach kierował do ludu przestrogi i głosił mu dobrą nowinę.

19. Natomiast tetrarcha Herod, upominany przez niego z powodu Herodiady, żony swego brata, oraz z powodu innych nadużyć, których się dopuścił,

20. dodał do tego wszystkiego i to, że osadził Jana w więzieniu.

21. Gdy więc cały lud przyjął chrzest, został ochrzczony również Jezus, a w czasie Jego modlitwy otworzyło się niebo

22. i zstąpił na Niego Duch Święty w cielesnej postaci przypominającej gołębicę. Przy tym z nieba rozległ się głos: Ty jesteś moim ukochanym Synem, źródłem mojej radości.

23. Gdy Jezus rozpoczynał działalność, miał około trzydziestu lat i choć uważano, że był synem Józefa, pochodził od Helego,

24. Mattata, Lewiego, Melchiego, Jannaja, Józefa,

25. Mattatiasza, Amosa, Nahuma, Heslego, Naggaja,

26. Maata, Mattatiasza, Semeina, Jozecha, Jody,

27. Joanana, Rezy, Zorobabela, Salatiela, Neriego,

28. Melchiego, Addiego, Kosama, Elmadama, Era,

29. Jozuego, Eliezera, Joryma, Mattata, Lewiego,

30. Symeona, Judy, Józefa, Jonama, Eliakima,

31. Melei, Menny, Mattaty, Natana, Dawida,

32. Jessaja, Obeda, Boaza, Sali, Naassona,

33. Aminadaba, Admina, Arniego, Hesroma, Faresa, Judy,

34. Jakuba, Izaaka, Abrahama, Tary, Nachora,

35. Serucha, Ragau, Faleka, Ebera, Sali,

36. Kainama, Arfaksada, Sema, Noego, Lamecha,

37. Matusali, Henocha, Jareta, Maleleela, Kainama,

38. Enosa, Seta i w końcu od Adama, który pochodził od Boga.