Luka 4 KKDEU

1. İsa Kutsal Ruh'la dolu olarak Ürdün Irmağı'ndan döndü ve Ruh tarafından çöle yöneltildi.

2. Kırk gün süreyle iblis tarafından denendi. Bu günler boyunca ağzına hiç yiyecek koymadı. Süre sona erince açlık duydu.

3. İblis O'na, “Eğer Tanrı'nın Oğlu'ysan, söyle şu taşlar ekmek olsun” dedi.

4. İsa, “ ‘İnsan yalnız ekmekle yaşamaz’ diye yazılmıştır” dedi.

5. Bu kez iblis, İsa'yı yüksek bir dağa çıkardı. Yeryüzünün tüm ülkelerini bir anda O'na göstererek

6. şöyle dedi: “Bu yetkinin tümünü ve bu ülkelerin görkemini sana vereceğim. Çünkü o bana verilmiştir, ben de onu her istediğime veririm.

7. Eğer bana tapınırsan, bütün bunlar senin olacak.”

8. İsa onu şöyle yanıtladı: “ ‘Tanrın Rab'be tapacak, yalnız O'na kulluk edeceksin’ diye yazılmıştır.”

9. İblis O'nu Yeruşalim'e götürdü; tapınağın kulesine çıkarıp, “Eğer Tanrı'nın Oğlu'ysan kendini aşağıya at” dedi,

10. “Çünkü, ‘Tanrı seni korusunlar diye meleklerine Senin için buyruk verecek’ diye yazılmıştır.

11. “Bunun yanı sıra, ‘Ayağın taşa çarpmasın diye, Seni elleri üzerinde taşıyacaklar’ diye de yazılmıştır.”

12. İsa onu yanıtladı: “ ‘Tanrın Rab'bi denemeyeceksin’ diye buyurulmuştur.”

13. İblis her tür denemeyi bitirince, belirli bir süreye dek O'nu bıraktı.

14. İsa Ruh'un gücüyle Galile'ye döndü. Ünü tüm bölgeye yayıldı.

15. Onların sinagoglarında öğretiyor, herkes tarafından yüceltiliyordu.

16. İsa büyüdüğü Nasıra Kenti'ne gitti. Şabat Günü alışık olduğu gibi sinagoga girdi, okumak amacıyla ayağa kalktı.

17. Kendisine Yeşaya Peygamber'in kitabı verildi. İsa kitabı açtı, şu sözlerin yazılı olduğu yeri buldu:

18. “Rab'bin Ruhu üzerimdedir. Çünkü O beni yoksullara Sevindirici Haber'i iletmek için meshetti. Tutsaklara serbest bırakılacaklarını, körlere gözlerinin açılacağını duyurmak, ezilenleri özgürlüğe kavuşturmak ve

19. Rab'bin lütuf yılını ilan etmek için beni gönderdi.”

20. Kitabı kapadı, görevliye geri verip oturdu. Sinagogda herkesin dikkati O'na çevrilmişti.

21. İsa onlara anlatmaya başladı: “Bugün, dinlediğiniz bu Kutsal Yazı yerine gelmiştir.”

22. Herkes O'nun için iyi tanıklıkta bulunuyor, ağzından çıkan lütufkâr sözlere şaşıyordu. “Yusuf'un oğlu değil mi bu?” diye soruyorlardı.

23. İsa onlara şöyle dedi: “Kuşkusuz, bana şu halk deyimini aktaracaksınız: ‘Ey doktor, önce kendini iyileştir. Kafernahum'da yapıldığını duyduğumuz işleri burada, kendi ülkende de yap!’ ”

24. İsa sözlerini şöyle sürdürdü: “Doğrusu size derim ki, hiçbir peygamber kendi ülkesinde kabul edilmez.

25. Ama gerçek adına size bildiriyorum: İlyas Peygamber'in günlerinde göğün üç yıl altı ay kapandığı ve bütün ülkeye kırıcı bir kıtlık geldiği dönemde İsrail'de pek çok dul kadın bulunuyordu.

26. Ama İlyas bunlardan hiçbirine gönderilmedi. Yalnız Sayda bölgesinde, Sarefat'taki dul bir kadına gönderildi.

27. Elişa Peygamber'in günlerinde İsrail'de pek çok cüzamlı vardı. Ama bunlardan hiçbiri iyileşmedi. Yalnız Suriyeli Naaman iyileşti.”

28. Sinagogtakiler bu sözleri duyunca öfkelendiler.

29. Ayağa kalkıp O'nu kentten dışarı çıkardılar. Aşağı atabilmek için O'nu kentin kurulu olduğu tepenin yamacına götürdüler.

30. Ama İsa aralarından sıyrılıp gitti.

31. İsa Galile'nin bir kenti olan Kafernahum'a indi. Şabat Günü onlara öğretiyordu.

32. Öğretişine şaşıp kaldılar. Çünkü sözü yetkiyle doluydu.

33. Sinagogta kötü ruha tutulmuş bir adam vardı. Yüksek sesle bağırdı:

34. “Ah, Nasıralı İsa! Bizden ne istiyorsun? Bizi mahvetmeye mi geldin? Senin kim olduğunu biliyorum: Tanrı'nın Kutsalı'sın!”

35. Ama İsa onu şu sözlerle payladı: “Sus, onun bedeninden çık!” Cin herkesin önünde adamı yere fırlatıp ona hiçbir kötülük etmeden dışarı çıktı.

36. Herkes şaştı kaldı. Birbirlerine, “Bu da nasıl söz?” diyorlardı, “Çünkü yetki ve güçle kötü ruhlara buyruk veriyor, onlar da çıkıyorlar!”

37. İsa'ya ilişkin haber bölgenin her köşesinde yayılıyordu.

38. İsa sinagogtan ayrılıp Simun'un evine girdi. Simun'un kaynanası ateşler içinde yatıyordu. Onu iyileştirmesi için kendisine yalvardılar.

39. İsa kadının başında durup ateşi azarladı, kadının ateşi düştü. Kadın hemen ayağa kalkıp onlara hizmet etti.

40. Güneş batarken, çeşitli rahatsızlıklardan hasta olanların tümünü İsa'ya getirdiler. O da her birinin üzerine ellerini koyup onları iyileştirdi.

41. Cinler, “Sen Tanrı'nın Oğlu'sun!” diyerek bağıra bağıra birçoklarından çıkıyordu. Ama İsa onları azarlıyor, konuşmalarına izin vermiyordu. Çünkü O'nun Mesih olduğunu biliyorlardı.

42. Gün ağarınca İsa oradan ayrılıp herkesten uzak bir yere gitti. Halk O'nu arayıp bulunduğu yere geldi. Onları bırakıp gitmesin diye İsa'ya ısrar ettiler.

43. İsa onlara, “Tanrı'nın Hükümranlığı'na ilişkin Sevindirici Haber'i başka kentlerde de yaymam gerek” dedi, “Çünkü bu amaç için gönderildim.”

44. Böylece Yahudiye'de sinagoglarda sözü yayıyordu.