Markos 1 KMEYA

1. ALLAHIN Oğlu, İsa Mesihin incilinin başlangıcı.

2. İşaya peygamberde: “İşte, senin yüzün önünde habercimi gönderiyorum, O, senin yolunu hazırlıyacaktır;”

3. “Çölde çağıranın sesi: Rabbin yolunu hazırlayın, Onun yollarını düz edin,” diye yazıldığı üzre,

4. çölde vaftiz eden ve günahların bağışlanması için tövbe vaftizini vâzeyliyen Yahya geldi.

5. Bütün Yahudiye köylükleri ve bütün Yeruşalimliler ona çıkıyorlardı, ve günahlarını itiraf edip Erden ırmağında onun tarafından vaftiz olunuyorlardı.

6. Yahya deve tüyü giyinmişti; belinde deriden kuşağı vardı, çekirge ve yaban balı yerdi.

7. Ve vâzederek diyordu: Benden sonra benden daha kudretlisi geliyor, iğilip onun çarıklarının bağını çözmeğe ben lâyık değilim.

8. Ben sizi su ile vaftiz ettim, fakat o sizi Ruhülkudüsle vaftiz edecektir.

9. O günlerde vaki oldu ki, İsa Galilenin Nâsıra şehrinden gelip Erdende Yahya tarafından vaftiz olundu.

10. Hemen sudan çıkarak, göklerin yarıldığını, ve kendi üzerine Ruhun güvercin gibi indiğini gördü;

11. ve göklerden: Sen benim sevgili Oğlumsun, senden razıyım, diye bir ses geldi.

12. Ruh hemen onu çöle sevketti;

13. ve Şeytan tarafından tecrübe olunarak, kırk gün çölde kaldı; vahşi hayvanlarla beraberdi; melekler de ona hizmet ediyorlardı.

14. Yahya ele verildikten sonra, İsa, Allahın incilini vâzederek, Galileye gelip dedi:

15. Vakit tamam oldu, ve Allahın melekûtu yakındır; tövbe edin, ve incile iman eyleyin.

16. Galile denizi kıyısından geçerek, Simunu ve kardeşi Andreası denize ağ atarlarken gördü; çünkü balıkçı idiler.

17. İsa onlara dedi: Ardımca gelin, sizi insan avcıları yapacağım.

18. Onlar da hemen ağlarını bırakıp onun ardınca gittiler.

19. Oradan biraz ileri gidince, Zebedinin oğlu Yakubu, ve kardeşi Yuhannayı gördü; kayıkta ağlarını tamir ediyorlardı.

20. Hemen onları çağırdı; onlar da babaları Zebediyi kayıkta işçilerle bırakıp onun ardınca gittiler.

21. Kefernahuma girdiler; ve İsa hemen Sebt günü havraya girip öğretiyordu.

22. Onun öğretişine çok şaştılar; çünkü onlara yazıcılar gibi değil, fakat hâkimiyet sahibi gibi öğretiyordu.

23. Hemen onların havrasında murdar ruh ile bir adam olup, bağırarak dedi:

24. Bizden sana ne, ey Nâsıralı İsa? bizi helâk etmeğe mi geldin? Kimsin, seni biliyorum; Allahın Mukaddesi.

25. İsa onu azarlıyıp: Sus, ve ondan çık, dedi.

26. Murdar ruh da onu sarsıp yüksek sesle bağırarak ondan çıktı.

27. Hepsi de şaştılar, o derece ki, birbirine sorup diyorlardı: Bu nedir? yeni öğretiş! o, murdar ruhlara bile hâkimiyetle emrediyor, ve kendisine itaat eyliyorlar.

28. Onun hakkındaki rivayet bütün Galile çevresinde her yere hemen yayıldı.

29. Havradan çıktıkları zaman, Yakub ve Yuhanna ile beraber hemen Simunun ve Andreasın evine geldiler.

30. Simunun kaynanası ısıtmalı yatıyordu; onun için hemen İsaya söylediler.

31. O da gelip elinden tuttu, kaldırdı; ısıtma onu bıraktı, ve kadın onlara hizmet etti.

32. Akşamlayın, güneş battığı zaman, bütün hastaları ve cine tutulmuş olanları kendisine getirdiler.

33. Bütün şehir kapıya toplanmıştı.

34. İsa çeşit çeşit hastalıklara tutulmuş olan çok kimseleri iyi etti; çok cinler çıkardı; ve cinleri söz söylemeğe bırakmıyordu, çünkü kendisini tanıyorlardı.

35. Sabahlayın, gün doğmadan çok evel, İsa kalktı; çıkıp bir ıssız yere gitti; orada dua etti.

36. Simun ve onunla beraber olanlar İsanın arkasından gittiler;

37. ve onu bulup kendisine: Herkes seni arıyor, dediler.

38. İsa da onlara dedi: Başka yakın kasabalara gidelim de oralarda da vâzedeyim; çünkü ben bunun için çıktım.

39. Ve havralarında vâzederek, ve cinleri çıkararak, bütün Galilede dolaştı.

40. Bir cüzamlı İsaya geldi, ve kendisine yalvararak diz çöküp ona dedi: Eğer istersen beni temizliyebilirsin.

41. O da acıyarak, elini uzattı, ve ona dokundu, ve kendisine: İsterim, temiz ol, dedi.

42. Cüzam hemen ondan gitti, ve temiz oldu.

43. İsa ona sıkı tenbih ederek, hemen onu gönderip kendisine dedi:

44. Sakın kimseye bir şey söyleme; fakat git, kendini kâhine göster, ve onlara şehadet olsun diye, temizliğin hakkında Musanın emrettiği şeyleri arzet.

45. Fakat o çıktı, bir çok şeyler ilân etmeğe, ve bu sözü yaymağa başladı, şöyle ki, İsa artık bir şehre açıkça giremez oldu; ancak dışarda ıssız yerlerde bulunuyordu; ve her taraftan kendisine geliyorlardı.