Markus’ evangelium 13 N78NN
1. Då Jesus var på veg ut frå templet, sa ein av læresveinane til han: «Meister, sjå for steinar og for byggverk!»
(Matt 24,3–14; Luk 21,7–19)2. Han svara: «Ja, ser du desse veldige bygningane? Her skal ikkje liggja att stein på stein; alt skal rivast ned.»
3. Då han sat på Oljeberget midt imot templet, og Peter, Jakob, Johannes og Andreas var åleine med han, spurde dei han:
4. «Sei oss: Når skal dette henda? Og kva er teiknet som syner seg når alt dette skal fullendast?»
5. Jesus tok til ords og sa: Ta dykk i vare, så ingen fører dykk vilt!
6. For mange skal koma i mitt namn og seia: «Det er eg.» Og dei skal føra mange på villspor.
7. Når de høyrer om krig, og det går rykte om krig, så lat dykk ikkje skræma! Dette lyt henda, men enno er ikkje enden komen.
8. Folk skal reisa seg mot folk, og rike mot rike, og det skal vera jordskjelv mange stader, og hungersnaud. Dette er dei fyrste føderiene.
9. Men sjå dykk føre! Dei skal gje dykk over til domstolane og piska dykk i synagogene, og for landshovdingar og kongar skal de førast fram for mi skuld, så de kan vitna for dei.
10. Og fyrst må evangeliet forkynnast for alle folkeslag.
11. Men når dei fører dykk bort og gjev dykk over til styremaktene, så syt ikkje for kva de skal seia, men sei det som vert gjeve dykk i same stund! For det er ikkje de som talar, men Den Heilage Ande.
12. Bror skal senda bror i døden og ein far barnet sitt, og born skal reisa seg mot foreldra sine og valda at dei døyr.
(Matt 24,15–22; Luk 21,20–24)13. Og alle skal hata dykk for mitt namn skuld. Men den som held ut til enden, han skal verta frelst.
14. Men når de ser «den øydande styggedomen» stå der han ikkje skulle stå – skjøn det, den som les! – då må dei som er i Judea, røma til fjells;
15. den som er på taket, må ikkje gå ned og inn i huset og henta noko,
16. og den som er ute på marka, må ikkje gå heim etter kappa si.
17. Stakkars dei som ventar barn og dei som gjev bryst i dei dagane!
18. Men bed at det ikkje må henda om vinteren!
19. For i dei dagane skal det verta slike trengsler som det aldri har vore sidan Gud i opphavet skapte verda, og som det heller aldri meir skal verta.
(Matt 24,23–31; Luk 21,25–28)20. Og gjorde ikkje Herren den tida kortare, så vart ikkje eit menneske frelst. Men for deira skuld som han valde ut, har han gjort den tida kortare.
21. Om nokon då seier til dykk: «Sjå her er Messias!» eller: «Sjå der er han», så tru det ikkje!
22. For falske messiasar og falske profetar skal stå fram. Dei skal gjera teikn og under for å føra dei utvalde vilt, om det er råd.
23. Så sjå dykk føre! Eg har sagt dykk alt føreåt.
24. Men i dei dagane, etter denne trengselstida, skal sola mørkjast og månen missa sitt ljos.
25. Stjernene skal falla ned frå himmelen, og kreftene i himmelrømda skal skakast.
26. Då skal dei sjå Menneskesonen koma i skyene med stor makt og herlegdom.
(Matt 24,32–36; Luk 21,29–33)27. Han skal senda ut englane og samla dei utvalde frå heimsens fire hjørne, frå ytste enden av jorda til ytste enden av himmelen.
28. Lær ei likning av fikentreet: Når det kjem sevje i greinene og lauvet sprett, då veit de at sommaren er nær.
29. Like eins når de ser at dette hender, då veit de at han er utfor døra.
30. Sanneleg, det seier eg dykk: Denne ætta skal ikkje forgå før alt dette hender.
31. Himmel og jord skal forgå, men mine ord skal aldri forgå.
(Matt 25,13–15; Luk 19,12–13)32. Men den dagen eller timen kjenner ingen, ikkje englane i himmelen og heller ikkje Sonen, berre Faderen.
33. Ver på vakt og vak! For de veit ikkje når tida kjem.
34. Det er som når ein mann skal fara utanlands: Før han fer heimanfrå, set han tenarane sine til å styra for seg. Kvar av dei får sitt å gjera, og til dørvaktaren seier han at han skal vaka.
35. Så vak då! For de veit ikkje kva tid husbonden kjem, anten det er om kvelden, midt på natta, når hanen gjel eller når dagen renn.
36. Lat han ikkje finna dykk sovande når han brått kjem.
37. Det eg seier til dykk, det seier eg til alle: Ver vakne!