Marka 15 BW1975
1. I zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi oraz uczonymi w Piśmie i cała Rada Najwyższa odbyli naradę, po czym związali Jezusa, odprowadzili go i wydali Piłatowi.
2. I zapytał go Piłat: Czy Ty jesteś królem żydowskim? A On odpowiadając mu, rzekł: Ty to mówisz.
3. A arcykapłani oskarżali go o wiele rzeczy.
4. Piłat zapytał go znowu: Nic nie odpowiadasz? Patrz, o jak wiele rzeczy cię oskarżają.
5. Lecz Jezus już nic nie odpowiedział, tak iż się Piłat dziwił.
6. A na święto wypuszczał im jednego więźnia, o którego prosili.
7. A pewien człowiek, zwany Barabasz, był wówczas więziony wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów popełnili zabójstwo.
8. I wystąpił lud, i począł prosić o to, co im zawsze czynił.
9. Piłat zaś odpowiedział im, mówiąc: Czy chcecie, abym wam wypuścił króla żydowskiego?
10. Wiedział bowiem, że arcykapłani wydali go z zawiści.
11. Ale arcykapłani podburzyli lud, aby im raczej wypuścił Barabasza.
12. Na to Piłat, odpowiadając ponownie, rzekł im: Cóż więc mam uczynić z tym, którego nazywacie królem żydowskim?
13. A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go!
14. A Piłat rzekł do nich: Cóż więc złego uczynił? Ale oni krzyczeli tym głośniej: Ukrzyżuj go!
15. Wtedy Piłat, chcąc zadowolić lud wypuścił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.
16. A żołnierze zaprowadzili go na zamek, to jest do pretorium, i zwołali cały oddział wojska.
17. I ubrali go w purpurę, upletli koronę cierniową i włożyli mu ją na głowę.
18. I poczęli go pozdrawiać: Bądź pozdrowiony, królu żydowski!
19. I bili go po głowie trzciną, i pluli na niego, a upadając na kolana, bili mu pokłony.
20. A gdy go wyśmiali, zdjęli z niego purpurę i przyodziali go w jego własne szaty. I wyprowadzili go na ukrzyżowanie.
21. I zmusili niejakiego Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra i Rufa, który szedł z pola i przechodził mimo, aby niósł krzyż jego.
22. I przywiedli go na miejsce Golgota, co znaczy Miejsce Trupiej Czaszki.
23. I dali mu do picia wino, zmieszane z mirą, ale On nie przyjął.
24. Potem go ukrzyżowali i podzielili szaty jego, rzucając o nie losy, co kto miał wziąć.
25. A była godzina trzecia, kiedy go ukrzyżowali.
26. Był też wypisany napis z podaniem jego winy: Król żydowski.
27. Ukrzyżowali też z nim złoczyńców, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy jego.
28. I wypełniło się Pismo, które mówi: Zaliczono go w poczet bezbożników.
29. A ci, którzy mimo przechodzili, bluźnili mu, kiwali głowami swymi i mówili: Hej, Ty, który rozwalasz świątynię, a w trzy dni ją odbudowujesz,
30. Ratuj siebie samego i zstąp z krzyża!
31. Podobnie arcykapłani wraz z uczonymi w Piśmie drwili z niego i mówili do siebie: Innych ratował, a siebie samego wyratować nie może.
32. Niechże Chrystus, król Izraela; zstąpi teraz z krzyża, abyśmy ujrzeli i uwierzyli. Także i ci, co z nim byli ukrzyżowani, urągali mu.
33. A o godzinie szóstej ciemność zaległa całą ziemię, do godziny dziewiątej.
34. O godzinie dziewiątej zawołał Jezus donośnym głosem: Eloi, Eloi, lama sabachtani? Co się wykłada: Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?
35. A niektórzy z tych, co stali obok, gdy to usłyszeli, mówili: Oto Eliasza woła.
36. I przybiegł jeden, napełnił gąbkę octem, włożył ją na trzcinę i dął mu pić, mówiąc: Poczekajcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, aby go zdjąć.
37. Jezus zaś zawołał donośnym głosem i oddał ducha.
38. Wtedy zasłona świątyni rozdarła się na dwoje, od góry aż do dołu.
39. A widząc to setnik, który stał naprzeciwko niego, że tak oddał ducha, rzekł: Zaprawdę, ten człowiek był Synem Bożym.
40. Były też niewiasty, które się przypatrywały z daleka, między nimi Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba Mniejszego, i Jozesa, i Salome,
41. Które, gdy był w Galilei, chodziły za nim i posługiwały mu, i wiele innych, które wraz z nim przyszły do Jerozolimy.
42. A gdy już nadszedł wieczór, był to bowiem dzień Przygotowania, który jest przed sabatem,
43. Przyszedł Józef z Arymatei, znakomity członek Rady, który też oczekiwał Królestwa Bożego; on śmiało wszedł do Piłata i prosił o ciało Jezusa.
44. A Piłat zdziwił, się że już umarł; i przywołał setnika, i zapytał go, czy dawno umarł.
45. I dowiedziawszy się od setnika, darował ciało Józefowi.
46. A on kupił prześcieradło, zdjął go, owinął w prześcieradło i złożył w grobowcu wykutym w skale, i przytoczył kamień przed wejście do grobu.
47. Ale Maria Magdalena i Maria, matka Jozesa przyglądały się, gdzie go złożono.